پاروزنان تا نجات سیل‌زده‌ها

به گزارش روزپلاس، روزنامه شهروند نوشت: قایق‌های زرد و قرمز و سبزشان معدود لکه‌های رنگارنگی است که در محله‌های سیل زده، در کنار قرمزپوشان هلال‌احمر به چشم می‌خورد. صدای سوت‌هایشان جلوتر از خودشان وارد کوچه‌های تنگ و باریک آق‌قلا و گمیشان می‌شود تا مردم گرفتار در خانه‌ها را از حضور خود باخبر کنند. در قایق‌های مخصوص «کانوپولو» و «رفتینگ» داروهایی که می‌دانند فردی از ساکنان فلان خانه به آن نیاز دارد را قرار داده‌اند. برای بچه‌های کوچک ترسیده از سیلاب هم اسباب‌بازی‌هایی در قایق خود دارند. پارو می‌زنند و با اهالی که در پشت‌بام‌ها چادر زده‌اند و یا از پشت پنجره‌های طبقات بالای خانه به بیرون سرک کشیده‌اند، احوالپرسی می‌کنند.

قهرمانان قایقرانی آب‌های خروشان استان مازندران نخستین تیم قایقران‌هایی هستند که برای امدادرسانی به مردم سیل زده گلستان اعلام آمادگی کردند و در روز دوم فروردین خود را به آق‌قلا رساندند. حضور آنها در این روستا و کمک‌رسانی به سیل زده‌ها، قهرمانان قایقرانی در سایر استان‌ها را هم به فکر انداخت تا به کمک سیل زده‌ها بروند و حالا تیم‌های مختلفی از قایقران‌های آب‌های خروشان و همچنین موج‌سواری، به لرستان و خوزستان و شهرهای درگیر در سیلاب اعزام شده‌اند.

«سیل تازه به آق‌قلا رسیده بود. در تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی تصاویری از سیل می‌دیدیم که به علت شرایط خاص سیلاب، کمک‌رسانی با مشکلات زیادی روبه‌رو بود. در برخی از نقاط امدادگران با قایق موتوری یا سوار بر تراکتور، به مردم گرفتار شده در خانه‌هایشان امدادرسانی می‌کردند. اما نقاطی هم بود که با امکانات موجود نمی‌شد به آن دسترسی پیدا کرد. همان شب تصمیم گرفتیم با قایق‌های خودمان به گلستان برویم.» «جمیله طهماسبی» قهرمان قایقرانی آب‌های خروشان آسیا و سرمربی تیم‌ملی قایقرانی این را می‌گوید. خواهرش «الهام طهماسبی» نخستین قایقرانی است که با پیشنهاد او موافقت و او را همراهی می‌کند: «تا صبح تیم ٥ نفره‌ای از اعضای تیم قایقرانی آب‌های خروشان و موج‌سواری تشکیل دادیم و با هماهنگی‌های انجام شده به گلستان رفتیم. همان‌طور که فکر می‌کردیم امکان امدادرسانی به بسیاری از مردم که در خانه‌هایشان، در کوچه‌های باریک گرفتار شده بودند وجود نداشت و به دلیل نبود دسترسی، از وضعیت این افراد هم اطلاعات کامل و کافی وجود نداشت.» پاروزنان، سوار بر قایق‌های کوچک و رنگی‌شان به کوچه‌پس کوچه‌های آب‌گرفته می‌رفتند و امید و آرامش را به مردم آق‌قلا هدیه می‌دادند: «نجات خانواده‌ای که دو روز بدون آب و برق در خانه گرفتار شده بودند یکی از شیرین‌ترین خاطرات من از امدادرسانی در سیل آق‌قلا است. قایق و تجهیزات ما به دلیل ویژگی‌های فیزیکی که دارد می‌تواند به کورترین نقاط کوچه‌پس کوچه‌های سیل زده هم دسترسی پیدا کند. ما همراه خودمان سوت‌هایی برده بودیم که وقتی در هر محدوده‌ای تردد می‌کردیم آن را به صدا در می‌آوردیم و به این صورت مردمی که در خانه گرفتار شده بودند را از حضور خودمان مطلع می‌کردیم. برخی از آنها نیاز به دارو داشتند اما دسترسی به آنها ممکن نبود و ما با قایق‌های مخصوص کانوپولو یا رفتینگ یا تخته‌های موج‌سواری آن را به دست مردم می‌رساندیم. هلال‌احمر در زمینه تأمین این داروها و مواد مورد نیاز مردم همکاری خیلی خوبی با ما داشت.»

«الهام طهماسبی» نخستین کسی است که پیشنهاد خواهرش برای امدادرسانی به سیل زدگان گلستان را پذیرفت. او می‌گوید: «همان موقع که این تصمیم را گرفتیم با چند نفر دیگر از اعضای تیم قایقرانی و موج سواری صحبت کردیم و قرار گذاشتیم تا صبح فردا به گلستان برویم. علاوه بر اینکه به مردم گرفتار شده در سیلاب، غذا و اقلام مورد نیازشان را می‌رساندیم، حضورمان دلگرمی بزرگی برای آنها داشت و آنها احساس امنیت بیشتری می‌کردند. بازتاب حضور ما در سیل گلستان باعث شد تا دیگر ورزشکاران این رشته‌ها هم برای امدادرسانی در سیلاب اعلام آمادگی کنند و بلافاصله بعد از بازگشت ما از گلستان تیم‌های دیگری از استان اصفهان و سایر استان‌ها به مناطق سیل زده اعزام شدند. فدراسیون قایقرانی هم به تیم‌های هر استان اعلام کرد که تیم امداد و نجات تشکیل دهند تا به‌صورت سازماندهی شده به مناطق سیل زده بروند. ماجرای وقوع سیلاب در استان‌های دیگر که جدی‌تر شد، تیم‌هایی به خوزستان، فارس و لرستان اعزام شد.» نجات و امدادرسانی اضطراری به بیش از ٢٥ نفر در دو روز اول ورودشان به آق‌قلا، در کنار سختی‌ها و تلخی‌های امدادرسانی در سیلاب، خاطرات شیرینی در ذهن او کاشته است. الهام طهماسبی می‌گوید: «در روز ورودمان به آق‌قلا، اعلام کردند که خانواده‌ای در یک سوله در شهرکی صنعتی در حوالی آق‌قلا گرفتار شده است. ما به همراه یکی از اعضای تیم موج‌سواری به داخل سوله راه پیدا کردیم. ابتدا اعضای این خانواده که دختری معلول هم داشتند حاضر به سوار شدن روی تخته‌های موج‌سواری نمی‌شدند و می‌ترسیدند. تا اینکه اول پسر خانواده و بعد سایر اعضا سوار شدند و موفق به نجات آنها شدیم. آنها را به کمپی که هلال‌احمر در آق‌قلا برپا کرده بود رساندیم و بعد از ساعت‌ها ترس و نگرانی، این خانواده توانستند آرامشی نسبی به دست بیاورند.»

نخستین تیم امدادی قهرمانان قایقرانی و موج‌سواری، دو روزی در آق‌قلا در کنار مردم این شهر بودند و پا به پای امدادگران هلال‌احمر، با آنها همکاری می‌کردند. «محمدرمضانی شیروانی» قهرمان قایقرانی در آب‌های خروشان می‌گوید: «ما با امکانات و قایق‌های خودمان راهی آق‌قلا شدیم. ساعات اول، مردمی که ما را می‌دیدند تصور می‌کردند سوار بر قایق‌ها و با لباس‌های رنگارنگ، برای تفریح به آنجا آمده‌ایم؛ طعنه می‌زدند و حتی در قایق‌هایمان آب می‌ریختند. اما خیلی زود دیدند که ما در قایق‌های کوچکمان، غذا و وسایل امدادرسانی و دارو برای گرفتار شدگان در خانه‌ها می‌بریم و برای امدادرسانی آنجا هستیم. خیلی زود با مردم آنجا خو گرفتیم. معمولاً در توزیع غذا در این خانه‌ها به امدادگران هلال‌احمر کمک می‌کردیم. یکی از روزها در زمان توزیع غذا در محل همیشگی نبودیم و به عملیات نجات رفته بودیم. آن روز غذا را یکی از امدادگران هلال‌احمر در خانه‌ها توزیع کرده بود. بعد از بازگشت از عملیات، وقتی مردم آن منطقه ما را می‌دیدند سراغمان را می‌گرفتند. حواسشان بود که آن روز کسی دیگر برای توزیع غذا پیششان رفته. آنها هم به حضور ما در کوچه‌ها و گذرهای سیل گرفته آق‌قلا عادت کرده بودند.» چند روزی به خانه برگشته بودند تا استراحتی کنند و خود را برای سیلاب تازه‌ای که می‌گفتند در راه است و قرار است دو روز دیگر دوباره گلستان را در بر بگیرد آماده کنند.

«مصطفی بیانی» از دیگر اعضای تیم قایقرانی در آب‌های خروشان که خود را در روزهای اول به سیل گلستان رسانده بود می‌گوید: «وقتی به خانه برگشتیم هم دست از تلاش برای کمک به سیل زدگان گلستان بر نداشتیم. دوستان و خانواده و بستگان خود را بسیج کرده‌ایم تا برای مردم سیل زده که همه خانه و زندگی خود را از دست داده‌اند کمک جمع‌آوری کنیم. نیازهای این مردم را از نزدیک لمس کرده‌ایم و وسایل مورد نیازشان و همچنین کمک‌های نقدی را از طریق دوستان و آشنایان جمع‌آوری می‌کنیم و از طریق هلال‌احمر به دست سیل زده‌ها می‌رسانیم. هلال‌احمر در این مدت همکاری و همراهی خوبی با ما داشت و شرایط را برای امدادرسانی و حضور ما در مناطق سیل زده فراهم می‌کرد.»