برتری جوامع به یکدیگر به چه عاملی بستگی دارد؟

تفسیر اجمالی آیه ۱۶ سوره جاثیه را در این گزارش بخوانید.

کد خبر: ۲۱۵۸۲۸

تاریخ انتشار:۲۱ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۷:۳۲ - 12 September 2021

به گزارش سرویس حوزه و دانشگاه روزپلاس، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو، پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان، مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. به همین منظور، ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَلَقَدْ آتَیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ

و ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی تورات) و حکم و نبوت عطا کردیم و از هر روزی لذیذ و حلال نصیب آن‌ها گردانیدیم و آنان را بر اهل دوران خود فضیلت دادیم.

تفسیر آیه ۱۶ سوره جاثیه

امام باقر (ع) در روایتی از پیامبر (ص) نقل می‌کنند که فرمودند: سوگند به کسی که جانم در دست اوست! بر روش‌های اقوام قبل از خودتان، قدم‌به‌قدم [و گروه به گروه]سوار خواهید شد تا آنجا که از راه آن‌ها منحرف نخواهید شد و روش قوم بنی‌اسرائیل [از شما جدا نخواهد شد].

از آنجا که «رَزَقْناهُمْ» بعد از «آتَیْنا» آمده است می‌فهمیم که رزق دلپسند در کنار قانون و رهبر و حکومت الهی معنا دارد و گرنه درآمد‌های خارج از قانون الهی گرچه زیاد باشد طیب نخواهد بود. بنی اسرائیل نتوانستند الطاف الهی را که در این آیه از آن‌ها سخن رفته، برای خود حفظ کنند و در نتیجه عظمت و عزّت آن‌ها به خاطر نافرمانی و خلافکاری به ذلّت و لعنت تبدیل شد. «لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرائِیلَ عَلی لِسانِ داوُدَ»

پیام‌های آیه ۱۶ سوره جاثیه

۱- برتری جامعه، وابسته به فرهنگ و اقتصاد برگرفته از قانون الهی است. «آتَیْنا ... اَلْکِتابَ ... رَزَقْناهُمْ ... فَضَّلْناهُمْ»

۲- هر چه داریم از خداست، پس نباید مغرور شویم. «آتَیْنا ... رَزَقْناهُمْ ... فَضَّلْناهُمْ»

۳- نعمت‌های معنوی در اولویّت قرار دارند. در این آیه کتاب، حکم و نبوّت قبل از رزق و روزی مطرح شده است. «آتَیْنا ... رَزَقْناهُمْ»

۴- حکومت دینی سابقه طولانی دارد. «الْکِتابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّهَ»

۵-فرهنگی کامل است که قانونش الهی، رهبرش معصوم و قضاوت و حکومتش عادلانه باشد. «الْکِتابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّهَ»