گزارش/

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند

«هیچ‌کس»(Nobody) محصول 2021 به نویسندگی درک کولستاد و کارگردانی ایلیا نایشولر، درباره‌ی پدری بسیار آرام بنام هاچ منسل است که در حومه شهری بزرگ در کانادا زندگی می‌کند.
کد خبر: ۲۲۰۲۸۷
تاریخ انتشار:۱۹ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۴۳ - 11 October 2021
به گزارش روزپلاس؛ «هیچ‌کس»(Nobody) محصول 2021 به نویسندگی درک کولستاد و کارگردانی ایلیا نایشولر، درباره‌ی پدری بسیار آرام بنام هاچ منسل است که در حومه شهری بزرگ در کانادا زندگی می‌کند. 

او فردی کاملاً معمولی است که البته خشمی شدید در درون خود نهفته دارد. ناگهان روزی که دو دزد به خانه وی می‌آیند، این خشم فروخورده فوران می‌کند و داستانی بی‌رحمانه شروع می‌شود و راه خونینی باز می‌شود که در نهایت وی را مجبور به مقابله با چیزهایی می‌کند که روزگاری پشت سر گذاشته بود.

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
فیلم البته در یک‌سوم آغازین بسیار خوب و امیدوارکننده پیش می رود و در سکانس خشن زد و خورد در اتوبوس به اوج خود می رسد. گرچه همین سکانس هم به شدت یادآور سکانس معروف زدو خورد کاراکتر «دائه سو اوه» در آسانسور با چند ده نفر، در فیلم کره‌ای «همشاگردی»(Old Boy) محصول 2003 به کارگردانی پارک چان ووک است(گرچه در نهایت به پای آن سکانس درخشان و جاودانه نمی رسد)، لیکن به عنوان یک ادای دین، نمره قبولی می گیرد.

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
فیلم نایشولر در سکانس‌های اولیه خود، با تدوین درست و به کارگیری ماهرانه عناصر صحنه، نوید یک نوع «اودیسه» مدرن را در قلب کلان‌شهرهای فولادی و سیمانی امروز می دهد. مردی میانسال، «هاچ منسل»، با چهره‌ای که خطوط آن نشان از رازهای رنج‌آلود گذشته دارد، گویی در قفس «روزمرگی» اسیر است. نام او «Hutch»(قفس) هم دقیقا دلالت بر همین اسارت دارد. او به ظاهر، در تعریف مدرن شهری، زندگی «آبرومند» و رو به راهی دارد. کاری دفتری در یک کارگاه تولیدی، حقوق مکفی، خانه و زندگی مرتب، همسری زیبا و دو فرزند دختر و پسر،...او یک «مرد خانواده» تیپیکال است، اما «راضی» نیست. 

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
از این منظر، فیلم به لحاظ تماتیک به شدت یادآور قسمت چهارم انیمیشن محبوب «شرک» با عنوان «Shrek Forever After» است. یک «سلحشور» یا «رزمنده» قدیمی که اکنون مرد خانواده شده و در چنبره‌ی روزمرگی و غم معاش و معیشت گرفتار و با اندوه دوری از زندگی پرشور و البته خطرناک گذشته، روزها را سپری می کند. 

به واقع ان قسمت از انیمیشن ظاهرا کودکانه شرک، در بطن خود یکی از فلسفی‌ترین آثار سینمایی دو دهه اخیر هالیوود است. کارل اشمیت، فیلسوف سیاسی، متاله و حقوقدان معروف آلمانی(در دوران جمهوری وایمار و دوران حکومت رایش سوم)، در رساله معروف خود با عنوان «مفهوم امر سیاسی»، یکی از اتهاماتی که برای نظام لیبرال-سرمایه‌داری برمی شمرد، تبدیل ساحات مختلف زندگی به «fun» و گرفتن «جدیت» از ذات حیات فردی و جمعی است. 

به باور اشمیت(تازه در دهه 1920)، نظام لیبرال –سرمایه‌داری روح سلحشوری و ستیهندگی را در انسان‌ها می کشد و همه را هم‌سطح و فرمان‌بردار می کند. فیلم «هیچ‌کس» با گرته‌برداری از چنین تمی، تا پایان سکانس درگیری هاچ با اوباش جوان مست در اتوبوس، بسیار خوب جلو می رود. حقیقت آن است که همه‌ی ما تماشاگران سینما، از یک سکانس زد و خورد، طبق الگوی کلاسیک که «آدم خوبه»، به ویژه دست‌تنها و با دست خالی، از پس مشتی انسان رذل برمی آید و تسمه از گرده آن‌ها می کشد، عشق می کنیم. اما درست با پایان این سکانس، فیلم به ناگهان افول، و در واقع با سر سقوط می کند و از یک اودیسه مدرن تبدیل به یک کمیک استریپ بلاهت‌بار می شود.

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
گرچه فیلم در یک سوم ابتدایی خود هم یک فیلم «اصیل» نیست و به شدت الهام‌گرفته از دو فیلم کارگردان کانادایی معروف، دیوید کراننبرگ، یعنی فیلم «سابقه خشونت»(2005) و «وعده‌های شرقی»(2007) است، لیکن در این یک سوم آغازین مولفه‌های یک اکشن تریلر کلاسیک را دارد. اما گویی ایلیا نایشولر به ناگهان کن فیکون شده و کمر به تمسخر خودش به عنوان کارگردان و مخاطبان اثر بسته، چرا که پروتاگونیست معقول، منطقی و باورپذیر او که در حین کتک‌کاری چند باری هم مضروب می شود و حتی او را از شیشه اتوبوس به بیرون پرتاب می کنند، به ناگهان تبدیل به یک هیتمن(hitman) روبوتیک می شود که یک گروهان گنگستر روس چقر و بد بدن و مسلح به مسلسل اتوماتیک و تجهیزات کامل را مثل طالبی گندیده می ترکاند و خود صرفا خراشی بر صورتش می افتد که از قضاء خوش‌تیپ‌ترش می کند!

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
فیلم که در حال طی کردن روند معمول و باورپذیر روایت خود از یک هیتمن بازنشسته است، به ناگهان چنان در وادی اغراق و خالی‌بندی می افتد که روی فیلم‌های مواد مخدری دهه هفتاد با حضور استاد جمشید هاشم‌پور(که بعدها هنرمندی و نبوغ بازیگری خود را بارها اثبات کرد) را هم سفید می کند. اوج این خالی‌بندی مضحک تهاجم تک‌نفره هاچ به مقر اصلی یولیان کوزنتسوف است که عملا مرز بین فیلم سینمایی و بازی ویدیویی تفنگی برداشته می شود.

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
جالب و قابل‌تامل این‌جاست که خود کارگردان روس‌تبار است، اما تصویر کاریکاتوری که از قتل عام نیروهای روس یولیان ارایه می دهد، بیشتر به یک نوع عقده‌گشایی نمادین از سوی کارگردان با هم‌تباران خود شبیه می شود. البته باید به یاد داشت که چند سالی هست که، با افزایش تنش‌های سیاسی میان محور واشینگتن-لندن با مسکو، روس‎ها به نوعی یکی از «بدمن»های تیپیک آثار هالیوودی را تشکیل می دهند، اما تیپ‌سازی نایشولر بیشتر شبیه «خوش‌خدمتی» بلکه «خودشیرینی» برای آمریکایی‌ها به نظر می رسد.

فیلم «هیچ کس»: اوج ابتذال در ژانر «اکشن»/ کپی‌کاران هالیوود دست همکاران ایرانی را از پشت بستند
 
و این مخلوط آرتیست‌بازی و مضحکه باید هم با آن مثلا رویارویی لشکر آدم‌کش‌های حرفه‌ای یولیان با «ارتش» سه نفره هاچ، پدر و برادرخوانده‌اش به پایان می رسید. اما ای کاش دست‌کم در فصل نهایی فیلمش، کارگردان کمی خلاقیت و ابداع شخصی به خرج می داد، که نداد. آن سکانس که قرار است اوج شیرین‌کاری و حرفه‌ای گری هاچ و برو بچ باشد، کپی‌برداری واضحی از دو فیلم نسبتا بی‌ربط، یعنی «تنها در خانه»(کریس کلمبوس/1990) و «از غروب تا سحرگاه»(رابرت رودیگز/1996) است. این چنین، فیلمی که با ظاهری بسیار جدی و عمیق آغاز شد، به سبک کمدی‌های بزن و بکوب(به اضافه کمی انفجار و خون‌پاشی) به پایان رسید.

«هیچ‌کس» ظاهرا قرار بود فیلمی اکشن با دلالت‌های سیاسی نمادین علیه «شرارت» روسی باشد. در زیرمتن فیلم این پیام مستتر است که «دود از کنده بلند می شود» و حتی هیتمن‌های بازنشسته غربی از پس گنگسترهای مخوف روسی با دار و دسته‌های آدمخوار آن برمی آیند. اما بحران خلاقیت نویسنده و کارگردان منجر به نقض غرض شد و یک فیلم ابر-قهرمانی کاریکاتوری رقم زد که بیشتر موجب خنده است. دریغ اصلی اما متوجه «باب اودنکرک» است که تا پایان سکانس اتوبوس خونین، نوید یک اکشن‌کار میانسال جذاب تازه برای سینما می دهد، اما در ادامه، با هنر فیلمساز، تبدیل به کپی ترحم‌انگیزی از «جیسون استاتهام» می شود. 


سهیل صفاری

بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
ارسال نظر
روایت تصویری
نگاه دوم
پیشنهاد سردبیر
پربازدیدها

بازخوانی پرونده نقض حقوق یک شهروند ایرانی در سوئد/ «حمید نوری»؛ ۱۶۰۰ روز بازداشت غیرقانونی در بهشت گردشگران

تمام روش های استعلام کالابرگ

ابعاد مختلف تصویب قطعنامه جدید شورای امنیت برای برقراری آتش بس فوری/ بن بست اسرائیل در غزه

دستگاه قضایی مقابل زمین خواری ۳۰۰۰ میلیارد تومانی در گیلان ایستاد/ سازمان بازرسی جلوی تصرف غیرقانونی زمین معروف آستارا را گرفت

فرزند آیت الله علم الهدی چه نقشی در هلدینگ گردشگری جوانمرد دارد؟

مرگ سناتور ضدایرانی در ۸۲ سالگی

اطلاعیه در خصوص ساعت کار شعب و ستاد بانک سرمایه از پنجم تا یازدهم فروردین‌ماه

فعالیت سامانه بارشی در ارتفاعات کشور/ از تردد در مسیرهای مستعد وقوع بهمن اجتناب شود

ثبات قیمت دلار و درهم و کاهش بهای یورو در مرکز مبادله ارز

​تغییر ساعت فعالیت شعب بانک صادرات ایران به مناسبت شب‌های قدر

فرانسه ناو هواپیمابر هسته‌ای تولید می‌کند

کی‌یف برای تامین تجهیزات دفاعی به ناتو متوسل شد

نرخ جریمه در تخلفات حادثه‌ساز ۵ برابر شد/اعمال جریمه‌های جدید از دو هفته آینده

قالیباف: همه جهان اسلام وظیفه دارند از ملت غزه حمایت کنند/هنیه: نبرد طوفان الاقصی آغازی بر پایان رژیم صهیونیستی خواهد بود

ویدیو دلخراش از حمله تروریستی به مسکو/ بیش از 100 کشته تاکنون/ احتمال گروگان گرفته شدن صدها نفر در تالار کنسرت/ روسیه خواستار توضیح آمریکا درباره حمله تروریستی شد 

گفتگوی دو وزیر سابق در خصوص صداوسیما

امشب ساعت را به وقت زمین کوک کنید

حضور باقری در سفارت روسیه در تهران

 انتشار همزمان چند ویدیو هنجارشکن در فضای مجازی/ عادی سازی و ترویج فساد/ با اقدام به موقع فراجا صفحات مسدود شد

هنیه: مقاومت مردم غزه، افسانه‌ای است/ اشغالگران با انزوای بی‌سابقه‌ای مواجه شده‌اند

چرا روسیه مسؤلیت داعش در حمله تروریستی مسکو را نمی پذیرد؟!

جشنواره گل نوروزی یوزها برابر ترکمنستان/ پایان دور رفت با صدرنشینی ایران

بزرگترین پیشرفت‌های فناوری در سال گذشته چه بود؟

تورم چه زمانی تک رقمی می‌شود؟

شهادت یکی از رزمندگان سپاه در سوریه

بخشی از پیام نوروزی متفاوت وزیر ارشاد/ پرسش‌هایی درباره تتلو، معین و قربانی

ویدیویی بسیار دلخراش از حمله تروریستی مسکو

جوایز نجومی برای تیم‌های جام ملت‌های اروپا

آخرین نتایج دوازدهمین دوره انتخابات مجلس به تفکیک استان‌ها/ کدام کاندیداها به مجلس راه یافتند

نتایج نهایی انتخابات مجلس در تهران/ دو مرحله ای شدن انتخابات تهران قطعی شد /۱۴ نفری که از تهران مستقیم به مجلس راه یافتند/ چه کسانی به دور دوم رفتند؟

پسر احمدرضا عابدزاده جواب بیرانوند را داد

نتایج انتخابات ۱۴۰۲ خبرگان رهبری در سراسر کشور/ آرای خبرگان تهران اعلام شد+ جدول

ویدیو دلخراش از حمله تروریستی به مسکو/ بیش از 100 کشته تاکنون/ احتمال گروگان گرفته شدن صدها نفر در تالار کنسرت/ روسیه خواستار توضیح آمریکا درباره حمله تروریستی شد 

گفتگوی دو وزیر سابق در خصوص صداوسیما

انتخاب نکردن و آسیب‌هایش/ چگونه انتخاب صحیح داشته باشیم

2 بانک غیردولتی مشتری جدید استقلال و پرسپولیس

واگذاری پتروشیمی شازند توسط بانک ملی،یک اقدام بی نظیر و به نفع مردم است/ این اقدام می‌تواند الگویی مناسبی برای شبکه بانکی کشور جهت اجرای منویات رهبری باشد

بزرگ‌ترین پایگاه فضایی غرب آسیا در حال ساخت است/ صنعت فضاییِ کشور در مسیر توسعه پرشتاب پیش می‌رود

بی رقیب شدن ترامپ در میان جمهوری خواهان/ نیکی هیلی از رقابت در انتخابات انصراف داد

بانک مرکزی عراق فعالیت مجدد بانک ملی ایران را ابلاغ کرد

بدعت لغو کنسرت ها/ کنسرت علیرضا قربانی دوباره در اصفهان لغو شد

عملیات ضد صهیونیستی در جنوب نابلس