هشدار برای یک بیماری موذی و بی نشانه !

هپاتیت مزمن یک بیماری موذی و بی سر و صداست و در اکثر بیماران بدون هیچ علامت و نشانه فیزیکی و با سرعتی بسیار کم پیشرفت می‌کند و در طول دو دهه نمونه‌برداری از کبد،وضعیت التهاب و شدت آسیب را مشخص می‌کند.

کد خبر: ۵۰۲۵۴

تاریخ انتشار:۱۷ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۳:۴۱ - 08 September 2017

به گزارش روزپلاس؛‌ دکتر سیدموید علویان گفت: اکثر مبتلایان به بیماری هپاتیت، پس از تشخیص این بیماری می‌گویند که ابتلا به هپاتیت را باور ندارند. باید توجه کرد که اصولا وقتی خبر ابتلا به هپاتیت ویروسی مانند «سی» به فرد داده می‌شود، ابتدا احساس ناخوشی به او دست می‌دهد و با خود می گوید چرا به هپاتیت «سی» مبتلا شده است و اینکه چه سرانجامی خواهد داشت. بنابراین توصیه می شود که بیماران بعد از اطلاع از این بیماری با پزشک متخصص در این رشته به صورت جدی مشورت کنند.

وی با بیان اینکه در اکثر موارد بیماری به صورت آهسته در مبتلایان به هپاتیت پیشرفت کرده و در ۲۰ تا ۳۰ درصد آنان دچار سیروز (یا تنبلی کبد) می‌شوند، افزود: این حالت نیز ۲۰ تا ۳۰ سال طول می‌کشد. خوشبختانه ما در حال حاضر درمان‌های نسبتا فوری جهت برای این بیماران داریم و داروهای جدید در راهند.

علویان در ادامه به ارائه توضیحاتی درباره بیماری هپاتیت مزمن پرداخت و گفت: در مواردی که ویروس هپاتیت «سی» بیش از شش ماه در بدن فرد مبتلا حضور داشته باشد و صدمه کبدی هم از طریق افزایش آنزیم‌های کبدی و با مثبت بودن آزمایش‌ پی – سی – آر مشخص شود، به این حالت هپاتیت مزمن گفته می‌شود. در این حالت آسیب کبدی پیشرفت کرده و در درازمدت امکان بروز تنبلی کبد وجود دارد.

رییس شبکه ملی هپاتیت ایران با بیان اینکه مطالعات متعددی در بیماران مبتلا به عفونت هپاتیت «سی» انجام شده تا سیر بیماری را مشخص کنند، افزود: بر خلاف تصور، علائم سیر بیماری آهسته بوده و در کوتاه مدت بیماران مشکلی نخواهند داشت. در برخی مطالعات نشان داده می‌شود که تا ۲۰ سال پس از ابتلا به هپاتیت سی، ناتوانی خاصی در افراد بروز پیدا نمی‌کند. البته فاکتورهای فردی مانند سن ابتلا، جنسیت فرد (مؤنت یا مذکر)، راه ابتلاء، استفاده همزمان از الکل و... در تعیین شدت بیماری مهم است.

علویان همچنین اظهار کرد: نوع ویروس نیز یک عامل مهم در شدت بیماری هپاتیت سی است. متاسفانه دستگاه ایمنی در ۸۵ درصد افراد مبتلا قادر به حذف ویروس در مدت شش ماه نیست و در نتیجه بیماری آنها مزمن می‌شود. ویروس در خون این افراد به طور دائمی وجود دارد و فقط مقدار آن بطور متناوب تغییر می‌کند. باید بدانیم که هپاتیت مزمن یک بیماری موذی و بی سر و صداست و در اکثر بیماران بدون هیچ علامت و نشانه فیزیکی و با سرعتی بسیار کم پیشرفت می‌کند و در طول دو دهه انجام نمونه‌برداری از کبد، وضعیت التهاب و شدت آسیب را مشخص می‌کند.

ایسنا