سفر ابراهیم یزدی به خارج از کشور پس از 8 سال /آیا یک نشانه است؟

«عصر اندیشه» به سردبیری پیام فضلی‌نژاد می‌کوشد در طیف اصول‌گرایان همان نقشی را ایفا کند که «مهرنامه» به سردبیری محمد قوچانی در اردوگاه اصلاح‌طلبان و روشنفکران دارد. از این نظر، حضور و رقابت این دو هم به‌سود فضای سیاسی است، هم فکری و هم مطبوعاتی.

در توضیح کانال اطلاع‌رسانی نهضت آزادی اما یک نکته دیگر نیز جلب توجه می‌کند؛ این‌که «دکتر یزدی در حال حاضر در خارج از کشور به سر می‌برد.»

اهمیت این خبر را هنگامی بیشتر درمی‌یابیم که بخش پایانی مصاحبه او با ماهنامه اندیشه پویا را در بهمن سال گذشته یادآور شویم: «من همیشه در برابر بچه‌هایم احساس شرمندگی می‌کنم. من از وقت آنها می‌دزدیدم. حالا هم که هشت سال است هیچ کدام‌شان را ندیده‌ام. مشکل این است که نمی‌دانم پیش چه کسی باید بروم و برای چه کسی باید نامه بنویسم و درخواست کنم که اجازه دهند برای دیدن بچه‌هایم بروم. شما اگر کسی را می‌شناسید بگویید من بروم پیشش یا از طرف من به او بگویید چرا نمی‌شود من بروم دیدن بچه‌هایم؟»

بدین‌ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که ابراهیم یزدی پس از 8 سال و نیم امکان خروج از کشور را پیدا کرده اما آیا می‌توان این سفر را یک علامت مثبت برای گشایش بیشتر فضای سیاسی و رفع موانع مشابه دانست یا تنها به خاطر سن و سال این سیاستمدار کهنه‌کار 85 ساله بوده است؟