نکاتی که والدین باید درباره تکالیف فرزندان بدانند

یکی از سوالات رایج والدین، میزان و نحوه کمک کردن به فرزندان شان برای انجام تکالیفش است. گاهی شنیده می شود که بعضی والدین برای کمک به فرزندشان به جای او، قسمت هایی از تکالیفش را می نویسند و در مقابل، بعضی والدین هیچ کمکی به فرزندشان نمی کنند.

کد خبر: ۱۰۰۲۳۵

تاریخ انتشار:۱۳ آبان ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۹ - 04 November 2018

به گزارش روزپلاس؛ به بهانه روز دانش آموز، نکات و تجربیات جالب «ان دولین»، معلم سابق و رئیس آموزش و پرورش ارتباطات دانشگاه ایتالیا که مقاله جالبی در این باره نوشته را در ادامه خواهید خواند.

1- تکالیف قبل از شام تمام شود: اولین توصیه ای که باید والدین به آن توجه کنند، ایجاد یک روال و عادت روتین برای نوشتن تکالیف است. توصیه می شود که بچه های کم سن و سال تر، درست بعد از برگشت از مدرسه یا بعد از نیم ساعت استراحت، انجام تکالیف را شروع کنند. شروع تکالیف بعد از یک استراحت کوتاه بیشتر توصیه می شود چون معمولا کودکان قبل از بازگشت دوباره به درس خواندن به کمی استراحت نیاز دارند. بعضی بچه ها تمایل دارند کار خود را بعدازظهر آغاز کنند. به آن ها توصیه اکید می شود که قبل از ناهار یک فهرست از تکالیف خود را تهیه کنند چراکه داشتن این برنامه به آن ها کمک خواهد کرد تا با برنامه ریزی بهتر شروع به کار کنند.

2- بدانید چه زمانی باید به معلم خبر دهید: اگر متوجه شدید که فرزندتان در حال سروکله زدن با یک موضوع خاص درسی است یا مطمئن نیستید که کار و تلاش او برای انجام تکالیفش به اندازه کافی باشد، با معلم تماس بگیرید. دولین می گوید که وقتی معلم بودم، والدین همیشه چند هفته بعد از گذشت موقعیت و وضعیت بحرانی فرزندشان شکایت می کردند. بنابراین سعی کنید از طریق شبکه های اجتماعی یا تماس گرفتن با معلم، مشکل تان را مطرح کنید. به طور مثال موضوع را به این شکل بگویید: «من متوجه شده ام که پسرم موقع حل مسائل ریاضی، مراحل و فرمول ها را رعایت نمی کند. آیا باید رعایت کند؟ یا به همین منوال صحیح است؟»

3- نظارت تان بدون پلک زدن نباشد : در حالی که بیشتر کودکان هنگام انجام تکالیف به کمی نظارت نیاز دارند، بهتر است که این نظارت یک نفس و بدون پلک زدن نباشد! دولین می گوید: بعد از حدود کلاس سوم، چهارم یا پنجم دبستان، از بچه ها بخواهید تکالیفی را که باید انجام دهند به شما نشان دهند و ببینید که دارند شروع به انجام آن ها می کنند. سپس بروید دنبال کارتان. این کار پدر یا مادر نیست تا اتمام انجام تکالیف در کنار فرزندش بایستد. زیاد بالای سر آن ها ایستادن، این را به کودک القا می کند که بدون حضور والدین نمی تواند تکالیفش را انجام دهد و برای آینده اش خوب نیست.

4- پاسخ سوالات تکلیفش را مستقیم ندهید: اگر کودک با مسئله و سوالی دست و پنجه نرم می کند، از نشان دادن صریح و مستقیم پاسخ و این که چه کار کند، خودداری کنید. در عوض بپرسید که آیا در انجام تکالیف خود مشکلی دارد؟ یا آیا در کتاب درسی اش نمونه ای مشابه از این مشکل وجود دارد؟ با تشویق فرزندتان به عقب برگشتن و یافتن یک راهنما، شما به او مهارت هایی که نیاز دارد تا به طور مستقل تکالیفش را انجام دهد، می آموزید.

5- دیگر اعضای خانواده را درگیر کنید: برادر یا خواهر بزرگ ترش یا پرستارشان را تشویق کنید تا در انجام برخی از تکالیف به او کمک کند حتی اگر بیشترین کاری که می کند، نظارت بر انجام تکالیف بوده و کودک به صورت مستقل تکالیفش را انجام دهد. دولین توصیه می کند: «از پسر یا دختر بزرگ تان بخواهید تکالیف دانش آموز خانواده تان را چک کند. این ماجرا علاوه بر درد دل های احتمالی، نکات تربیتی فراوانی خواهد داشت.

6- به منظم بودنش کمک کنید: برای دانش آموزی که در انجام تکلیفش منظم نیست، اولویت های سازمان دهی و نظم را اضافه کنید. بدانید که معلم از کجاها تکلیف داده و مطمئن شوید که فرزندتان تکالیف را یادداشت کرده و آن ها را اولویت بندی می کند. دولین پیشنهاد می کند که یک دفترچه تهیه کنید تا مطمئن شوید که تکالیف، شب قبل از مدرسه سازمان دهی می شود. به این ترتیب باید ساعت ۸ شب، کودک کیف و کتاب خود را جمع کرده و همه آن چیزهایی را که در دفترچه نوشته بود انجام داده باشد.