شاهنامه خوانی؛ آیینی که رو به فراموشی است!

شاهنامه خوانی که زمانی هنری پویا در میان مردم کهگیلویه وبویراحمد بود اینک به گوشه های کوچکی محدود شده و رو به فراموشی رفته است.

کد خبر: ۱۴۴۹۵

تاریخ انتشار:۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۶ - 08 November 2016

به گزارش روز پلاس، اگرچه آیین شاهنامه خوانی به عنوان مظهر ادبیات شفاهی از گذشته‌های دور تاکنون در کشور رواج داشته ، اما اکنون این آیین محدود به مناطق روستایی، عشایری و محافل ادبی است و کمتر در مناطق شهری و در بین نسل جوان رواج دارد.

یکی از شاهنامه خوان‌های قدیمی ساکن شهر دوگنبدان مرکز شهرستان گچساران گفت: کودکان و نوجوانان در گذشته‌های دور به عشق شاهنامه، خواندن و نوشتن یاد می‌گرفتند.

محمد شریفی با اشاره به ساخت فیلم‌های اساطیر کشورهای خارجی مانند جومونگ، گفت: نسل امروز با افسانه‌های بیگانگان آشنایی بیشتری دارند تا داستان‌های شاهنامه و این نشان می‌دهد، شاهنامه آخرش خوش نیست.

یکی از ساکنان شهر دوگنبدان گفت: بسیاری از شاهنامه خوان‌های معروف که با صدای خوش روایتگر داستان‌های این اثر بوده‌اند، دار فانی را وداع گفته‌اند.

مریم داوودی افزود: خانواده‌ها می‌توانند با تشویق کودکان و نوجوانان خود به شاهنامه خوانی این سنت را احیا کنند.

عضو انجمن شاهنامه خوانی ایران گفت: سنت شاهنامه خوانی نقش اثرگذاری در همدلی بین مردم و حس وطن دوستی دارد.

علی دشتی با بیان اینکه در محافل شاهنامه خوانی بسیار از زنان آنقدر تحت تأثیر قرار می‌گیرند که گریه می‌کنند، تصریح کرد: داستان‌های شاهنامه به دلیل اینکه برگرفته از زندگی مردم زمان گذشته است، ارتباط عمیقی با مخاطبان پیدا می‌کند.

وی بر احیای سنت شاهنامه خوانی با ساختن آثار هنری نظیر فیلم و پویانمایی تأکید کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد گچساران، شیراز و یاسوج گفت: احیای آیین شاهنامه خوانی به عنوان مظهر میراث‌های معنوی کشور که نسل به نسل باقی مانده ضروری است.

محمدرضا ملک افزود: داستان‌های شاهنامه تجلی میانه روی در امور به عنوان یکی از آموزه‌های دینی و اسلامی است.

وی که دانش آموخته دکترای زبان و ادبیات فارسی است، با اشاره به سادگی واژگان در اثر حکیم توس تصریح کرد: عشق دیرینه مردم به شاهنامه نشات گرفته از همین ویژگی است.

ملک بیان کرد: شاهنامه تجلی بسیاری از سنت‌های قوم ایران و شناسنامه هویت ملی ایرانیان است.

این استاد دانشگاه که چندین سال از عمر خود را در دانشگاه‌های کشورهای پاکستان و هندوستان تدریس کرده است، تصریح کرد: آموزه‌های کشورداری چون جنگ، تشویق به صلح و دوستی، میهن پرستی، یکتاپرستی، آزادگی و اخلاق نیکو از ویژگی‌های منحصر به فرد اندیشه فردوسی در شاهنامه است که آن را در میان مردم دوست داشتنی کرده است.

وی بیان کرد: یکی از ویژگی‌های شخصیتی فردوسی که آن را متمایز از دیگر شاعران کرده، این است که فردوسی برای نوشتن شاهنامه از اموال شخصی خود استفاده کرده در حالی که بسیاری از شاعران برای خلق آثار خود هدایای هنگفتی از پادشاهان زمان دریافت می‌کردند.

ملک با یادآوری حکمت‌ها و پندهای ارزشمندی که در خلال شاهنامه وجود دارد، گفت: اگر صدها بار این اثر گران‌سنگ خوانده شود باز هم نکات تازه‌ای برای یادگرفتن در آن وجود دارد.

این استان دانشگاه فراوانی اسامی مانند رستم، سهراب، اسکندر، بیژن و اسفندیار در نقاط مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد را نشانه زنده بودن و پیوند قلبی مردم با این اثر دانست.

وی بیان کرد: جذابیت شاهنامه فردوسی جهانی است و این اثر ازجمله سه اثر برتر جهانی در زمینه حماسه است که این امر لزوم توجه به احیای آیین شاهنامه خوانی را بیشتر کرده است.

شهرستان 120 هزار نفری گچساران در جنوب غربی کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد.

ایرنا