به گزارش روزپلاس ، وقتى در روز قيامت على (ع) را به صحراى محشر مىآورند و ما را هم مىآورند و غصّه هاى او را با غصّه هاى ما مقايسه مىكنند، خجالت مىكشيم! مىبينيم فلان آدم كه در يمامه گرسنه مانده، جزء غصّه هاى حضرت بوده، در حالى كه غصّه من اين بوده كه تخم بلبلم كوچك شده و يا بلبلم جوجه نكرده و يا باد ماشينم در رفته و يا روى ماشينم خط كشيده اند! و یا از فلانی توقع بیشتری داشته ام و ...
خدا شاهد است كه ما نه خدا را شناخته ايم و نه قدر خود را و اين گِله خداست كه انسان را خيلى ذليل مىكند: «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حقَّ قَدْرِه»كه قدر حق را نشناخته ايد.
ع.صاد(علی صفایی حائری)
عصر اسلام