عوارض قرص های مسکن درد

از آنجایی که داروهای تسکین دهنده درد، عوارض دارند مصرف آن ها در دوره زمانی طولانی با مشکلاتی همراه است. خوشبختانه برای درمان دردهای مزمن مانند کمر درد، دیسک درد، شانه درد و زانو درد روش های بی خطر و بدون عوارضی در کلینیک های مدیریت درد ارائه می شود.

کد خبر: ۲۱۰۸۱

تاریخ انتشار:۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۲۰:۳۷ - 02 January 2017

به گزارش روز پلاس، روش های درمان دردهای مزمن شامل مصرف دارو و انجام درمان هایی است که در کلینیک ها و یا بیمارستان ها ارائه می شود. برای دردهایی که همواره وجود دارند از تسکین دهنده هایی با اثر طولانی مدت استفاده می شود. از آنجایی که داروهای تسکین دهنده درد، عوارض دارند مصرف آن ها در دوره زمانی طولانی با مشکلاتی همراه است.

خوشبختانه برای درمان دردهای مزمن مانند کمر درد، دیسک درد، شانه درد و زانو درد روش های بی خطر و بدون عوارضی در کلینیک های مدیریت درد ارائه می شود. تکنیک های متنوعی برای این منظور موجود دارد؛ مانند اوزن تراپی و بلوک اعصاب درد. در این مطلب داروهای تسکین دهنده ای را که به طور معمول برای دردهای طولانی مدت تجویز می شوند همراه با عوارض آن ها معرفی می کنیم.

استامینوفن

این دارو روی دردهای مختلفی مؤثر است و در داروهای مختلفی نیز به صورت ترکیبی وجود دارد. استامینوفن باید در حدی که برای درمان درد هر شخص مورد نیاز است مصرف شود؛ نه بیشتر. مصرف استامینوفن هنگام نوشیدن الکل و نیز در خانم های باردار توصیه نمی شود. مصرف بیشتر از دو استامینوفن در روز را باید با پزشک در میان گذاشت.

استامینوفن به طور کلی بی خطر است؛ اما در موارد اندکی و نیز در صورت مصرف بیش از حد باعث آسیب در کبد می شود.

داروی غیر استروئیدی ضد التهابی

آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن مثال هایی از این داروها هستند.

عوارض تسکین دهنده های درد

عوارض جانبی

عارضه اصلی این داروها مشکلات مربوط به معده است؛ به همین خاطر این داروها باید همراه با غذا یا شیر مصرف شوند. این داروها می توانند باعث کبودی یا خونریزی معده شوند. مصرف طولانی مدت این داروها به کلیه ها آسیب می رساند. در موارد ابتلا به فشار خون بالا، این داروها فشار خون را بالاتر می برند و نیز با داروهای فشار خون تداخل دارند.

سایر عوارض معمول این داروها شامل موارد زیر است:

تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، کاهش اشتها، بثورات جلدی، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی

داروهای مخدر یا اپوئیدها تسکین دهنده هایی هستند که می توانند اعتیاد آور باشند. برای بیمارانی که به کمر درد یا دردهای مزمن دیگر مبتلا هستند، این نوع داروها بخش اصلی درمان را تشکیل می دهند. هنگام مصرف داروهای مخدر خودداری از رانندگی و کار با ماشین های سنگین ضروری است. کدئین، فنتانیل، هیدروکدن، هیدرومورفین، مپریدین، مورفین و ترامادول از جمله داروهای مخدر هستند.

عوارض جانبی

اعتیاد یکی از مشکلات اصلی این داروهاست. رخوت، سرگیجه، تهوع، استفراغ، یبوست، وابستگی جسمی، مقاوم شدن بدن و دپرسیون تنفسی از دیگر عوارض رایج داروهای مخدر هستند.

داروهای ضد افسردگی

گاه برای درمان دردهای مزمن از داروهای ضد افسردگی استفاده می شود؛ حتی با وجود این که شخص افسردگی ندارد. داروهای ضد افسردگی که به طور معمول به عنوان مسکن نیز استفاده می شوند شامل آمی تریپتیلین، ایمی پرامین، کلومیپرامین، دوکسپین، نورتریپتیلین و دزیپرامین هستند.

عوارض جانبی

موارد زیر از جمله عوارض این داروهاست؛

تاری دید، خواب آلودگی، خشکی دهان، احساس سبکی سر هنگام ایستادن به دلیل افت فشار خون، افزایش وزن، عدم تمرکز، یبوست، مشکل در دفع ادرار، مشکلات ریتم قلب

بهترین جایگزین مسکن های مشکل ساز

مصرف دارو به طور مداوم، محدودیت های خاصی را برای بیمار ایجاد می کند. به طور مثال بیمار در صورت نیاز به مصرف هر نوع داروی دیگر باید ابتدا با پزشک مشورت کند. حتی برای مصرف مکمل های گیاهی یا ویتامین ها باید پزشک را در جریان قرار دهد. مصرف مداوم داروهای تسکین دهنده مشکلات و وابستگی هایی را در بدن شخص ایجاد می کند که در برخی موارد، جبران ناپذیر است. به خاطر عوارض مسکن ها، استفاده از درمان های جدید و بی خطر به بیماران در تمام گروه های سنی توصیه می شود.

تابناک