سهم افرادی که از حادثه پلاسکو، سلفی با لبخند بود

 

از آنجا که از هر فاجعه و حادثه در کنار ابعاد تلخ و تاثرانگیز باید درس عبرت و آموزش نسبت به آینده گرفت، هیچ شکی نیست چرا که تجربه یعنی همین، حوادث تلخ و شوم درسی برای جلوگیری از تکرار فرآیندهای مشابه می شود. اما آنچه که در کنار نکات یاد شده موجب اندوه، تعجب و تاسف عمیق شد، رفتار بعضی از شهروندان در این حادثه بود.

 

نمی دانم نام این حرکت را چه باید گذاشت. سرمایه و حاصل عمر عده ای از هموطنان در کام آتش تبدیل به خاکستر می شود و عده دیگری از هموطنان، جان شیرین خود را به خطر انداخته، تا موجب جلوگیری از گسترش و مهار آتش سوزی شوند. در این میان تعدادی از شهروندان، گوشی همراه به دست در حال گرفتن عکس های سلفی از خود با این صحنه جانسوز بودند و حتی کار را به جایی رساندند که باعث کندی انجام خدمت توسط خدمتگزاران می شدند.

 

علیرغم درخواست پلیس و مامورین آتش نشانی، گویی عده ای  ماموریت ویژه برای آمدن به صحنه حادثه داشته و در انتهای این ماموریت از خود صحنه عکسبرداری می کردند تا به دیگران هم نشان دهند آنها هم سهمی در فاجعه ساختمان پلاسکو داشتند. منتهی سهم آنها لبخند و عکس های سلفی بود که بیش از همه نکات تلخ باعث آزار روحی و عاطفی مامورین و شهروندان می شد.

 

در حالی که مردم کشورمان و بسیاری از کشورهای جهان اظهار همدردی و تاسف با قربانیان این حادثه می کردند، عده ای دیگر به تمام مفاهیم انسانی پشت کرده بودند. در اینجا لازم می دانم از هموطنانم به ویژه نوجوان و جوانان و دست اندرکاران فضای مجازی درخواست کنم که نسبت به اینگونه رفتارهای گزنده و آزاردهنده حرکت کرده و فرهنگ سازی کنند و در مرحله دوم به خاطر تقدیر و تشکر از این مامورین ایثارگر و فداکار تصمیم بگیریم که چهارشنبه آخر امسال را بدون مواد منفجره و رفتارهای خطرناک برگزار کنیم تا تقدیر، همدردی و تشکر خود را به آتش نشانان قربانی شده، مجروح و زنده ثابت کنیم. چرا که این کوچک ترین سهم در حق شناسی از این عزیزان است و باید کمپین های متعددی در این زمینه ها تشکیل شود.

 

در خاتمه از تمام دست اندرکاران و مسئولین که در این حادثه تلخ جانفشانی و تلاش کردند.

 

تشکر و قدردانی نماییم و تسلیت و همدردی خود را به خانواده های داغدار و همکاران سوگوار اعلام کنیم.