پس از شروع حملات روسیه به خاک اوکراین،روسیه شاهد هجوم موجی از تحریم ها به سوی خود بود.از تحریم های دریایی و هوایی گرفته تا تحریم های اقتصادی و تحریم اشخاص.این تحریم ها به همین جا هم ختم نشد و خیلی از کشورها خواستار به راه انداختن موج تحریم ورزشی علیه کشور روسیه شدند.در اولین قدم بلافاصله پس از شروع حمله روسیه،میزبانی فینال لیگ قهرمانان اروپا۲۰۲۲ را از این‌کشور گرفت.در قدم بعدی سه تیم ملی سوئد،لهستان و جمهوری چک در نامه ای رسمی به یوفا اعلام کردند در مسابقات پلی آف جام‌جهانی که در روسیه برگزار خواهد شد،حاضر نخواهند شد.
در اقدام بعدی طبق بعضی اخبار دولت انگلیس در حال فشار بر روی فیفا برای حذف روسیه از جام‌جهانی ۲۰۲۲ می باشد.
این اقدامات که فقط به نمونه ای از آن ها اشاره کردیم در طی این چند روز باز هم به دنیا ثابت کرد،شعار"ورزش جدای از سیاست است"حرف خنده داری بیش نیست و فقط بستگی دارد سیاستِ ورزشی به نفع غرب باشد یا به ضرر غرب.کشورهای اروپایی به خاطر متجاوز خواندن روسیه آن کشور را تحریم ورزشی کرده اند،اما اگر ورزشکاران ایرانی و غیر ایرانی در مقابل ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس"که ۷۴ سال است سرزمین های فلسطینیان را غصب کرده است"حاضر نشوند و این رژیم را تحریم ورزشی کنند با انواع و اقسام جریمه ها و توهین از سوی همین غربی ها به علت "سیاسی نبودن ورزش" مواجه می شوند.
اما برای مثال دیگر فقط کافی است به چند وقت گذشته و به لیگ انگلیس بازگردیم،تیم نیوکاسل به فردی واگذار شد که دستش به خون هزاران کودک یمنی آغشته است و هر روز جان چندین کودک و پیر و جوان و زن و مرد را می گیرد.در آن موقع همین اروپا در سکوت بود و خبری از تحریم و ... نبود.البته شاید هم تقصیر از رنگ پوست و رنگ‌چشم کودکان یمن است.خدا می داند!