به گزارش روزپلاس؛ اساسا وابستگی افراد، به علت نداشتن توانایی است. کودک ، چون ناتوان است ، از ابتدا، تمام نیازهایش را مادر او تامین می کند. در نهایت تا زمانی که بتواند نیازهایش را خودش برطرف کند، وابستگی او به مرور کم می شود.
در جامعه حال حاضر، به علت مشکلات متعدد در حوز اقتصاد، افراد یا باید زیر نظر و وابسته ارگان های خاص و شرکت های خاص باشند که دسترسی به آنها سخت است، یا اینکه افراد ، علتی باشند در افزایش معضلات اقتصادی همچون بیکاری. که نتیجه آن، بوجود آمدن مشکلات متعددی در خانواده، سلامت روان افراد، سلامت روان جامعه، به خطر افتادن امنیت در جامعه و.. است.
با حذف نگاه تعاونی به اقتصاد، با حذف نگاه اقتصاد جمعی، جامعه ناتوان در دخل و خرج زندگی اش میشود و در نهایت، وابسته. پس افرادی، برای برهم نخوردن جایگاهشان، مردم را هر طور شده از اقتصاد تعاونی دور می کنند تا به خودشان وابسته کنند . شاید به نوعی برده پروری کنند.
اقتصاد و اکثر دیگر فعالیت ها، اگر تعاونی ، و جمعیتی شوند، توانایی ها، استعداد ها، خلاقیت ها، شکوفا میشوند و راه پیشرفت ، باز خواهد شد.
اما هنوز هم متاسفانه، مسئولینی هستند، که از این پیشرفت هراسانند. چراکه دیگر نمیتوانند، روی اقتصاد ایران، حکمرانی کنند.
فعالیت های جمعی، برابر است با استقلال . و استقلال دقیقا نقطه مقابل وابستگی است. وابستگی نیز برابر است با حکم رانی دیکتاتورانه ی قدرت ها.