به گزارش روزپلاس، ستاد راهبری امربه معروف حوزه علمیه و مجمع ملی فعالان امربه معروف و نهی از منکر با صدور پیامی از حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان به خاطر صحبت های این استاد حوزه در برنامه وقت سحر شبکه افق، پیرامون امربه معروف و نهی از منکر، تقدیر کرده است که متن آن به این شرح است:
بسمه‌تعالی
یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولَئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ
در برهه‌ای از زمان که متأسفانه دو فریضه الهی امربه‌معروف و نهی از منکر تنها در گوشه و کنار جامعه به آن پرداخته می‌شود و همچنان عموم مردم حتی با معنای صحیح آن آشنا نیستند، بیانات «حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان» در برنامه «وقت سحر» شبکه افق پیرامون امربه‌معروف و نهی از منکر، بسیار حائز اهمیت است.
«ستاد راهبری امربه‌معروف و نهی از منکر حوزه علمیه قم» و «مجمع ملی فعالان امربه‌معروف و نهی از منکر» مراتب قدردانی خود را از استاد گرانقدر و همچنین شبکه افق اعلام می‌دارد.
پرداختن به مباحثی مانند جلب‌توجه اقشار مردم به اهمیت و جایگاه ویژه امربه‌معروف و نهی از منکر، ارائه نگاه کلان و ورود مناسب به مباحث، بیان نکات انتقادی و آسیب شناسانه نسبت به وضعیت فعلی امربه‌معروف و نهی از منکر، توجه به انسان مسئول و نسبت یابی آن با امربه‌معروف از نکات مهم و مؤثر ارائه‌شده در برنامه بود.
نکته دارای اهمیت، توجه ویژه به عمق و گستره معنایی امربه‌معروف و نهی از منکر و محدود و منحصر نکردن آن در مصادیق خاص بود.
متأسفانه طی سالیان متمادی، متولیان و مجریان این عرصه با ارائه درکی ناقص و عملکردی نامطلوب، نه‌تنها موجبات احیای فریضتین را فراهم نکرده؛ بلکه به‌صورت روزافزون تصور عمومی نسبت به این فریضه را مخدوش و به فراموش سپرده شدن آن کمک کرده‌اند.
یکی از بزرگ‌ترین آفاتی که گریبان گیر مسئولین و متولیان این عرصه شده، انحصارگرایی در موارد و مصادیق امربه‌معروف و نهی از منکر است و این امر مانع بهره‌مندی جامعه از تمامی ظرفیت‌های این فریضه عظیم و پربرکت شده است. آیا در تمامی برهه‌های زمانی و در موقعیت‌های مختلف تاریخی،فقط یک مصداق خاص به چشم شما می‌آید و منکرات بزرگ و فراگیری چون؛ رواج فرهنگ افسارگسیخته و فردگرای غربی، ایجاد حس یأس و ناامیدی در آحاد مردم، سم‌پاشی دشمنان و بدبین کردن مردم نسبت به دستاوردها و ظرفیت‌های نظام اسلامی، وضعیت نابسامان معیشتی مردم، تشکیل نشدن دولت اسلامی، مسئله تکثیر و تربیت نسل، ناکارآمدی، فساد و ضعف مدیریتی برخی مسئولین، نبود حس اهتمام عمومی نسبت به مطالبه گری صحیح و معقول از مسئولین، تفرقه و اختلاف‌افکنی بین مسلمین، ظلم به مردم یمن، فلسطین و افغانستان را نمی‌بینید و به چشم نمی‌آید و در جامعه ظاهر و عیان نیست تا از زمره مصادیق امربه‌معروف و نهی از منکر قرار گیرند؟ آیا معنای وسیع امربه‌معروف که زیربنای همه حرکات اجتماعی است، تضمین‌کننده حیات طیبه اسلامی است، بها تقام الفرائض است را باید با استدلال‌های واهی محدود به یک مصداق خاص کرد؟
