ببینید/سلبریتی‌های خودباخته/آیا مردم ایران عقده‌ای هستند؟

هر کجا را نگاه میکنیم، رد پایی از نظرات بازیگران و هنرمندان را میبینیم. نظراتی راجع به موضوعاتی که اصلا در تخصص شان نیست و یا راجع به مسائلی از طرف جامعه صحبت میکنند که نه تنها آمار درستی در دست ندارند و علمی سخن نمیگویند، بلکه خود را نماینده مردم میدانند.

کد خبر: ۲۵۴۸۷۷

تاریخ انتشار:۲۱ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۶:۲۹ - 11 June 2022

به گزارش روزپلاس، هر مناسبتی پیش می آید، مهمانان برنامه، حداقل یک یا دو نفرشان از بازیگران و هنرمندان اند.

برای افتتاح یک مجموعه، حداقل یکی از مهمانان، بازیگر اند.

برای تبلیغ یک کالا حداقل یکی از معرفی کنندگان آن ، یکی از بازیگران اند.

وقتی تمام صحنه هارا بازیگران در دست داشته باشند و در تمامی این ها، از تمام مسائل مهم زندگی مردم سخن بگویند، از اقتصاد گرفته از سیاست های خارجی و داخلی را به دست هنرمندان میسپارند تا مردم را هدایت کنند.

مردم دارند با سخنان این قشر، هیپنوتیزم میشوند، چرا که هر تریبونی ، حداقل یکی از صاحبانش این افراد اند.

اینگونه میشود که مردم فکر میکنند پس حتما این افراد، نماینده ی همه ما مردم اند. حتی اگر کسی احساس خودباختگی نداشته باشد، وقتی رویش را به هر طرف میکند سخنان افرادی خودباخته را میشنود که حرف از ناامیدی و یاس میزنند، آن فرد فکر میکند حتما اگر مایوس نیست، از حال خودش غافل است و گرنه قاعدتا باید مایوس و درمانده باشد.

وقتی اغلب تریبون ها دست یک قشر باشد، و مردم میان استراحتشان، در اوقات فراغتشان، اینستاگرام را انتخاب کنند و ببینند افراد مشهور و هنرمند مملکتشان فقط پشت تریبون هستند، ذهن، دریافتی دیگری نخواهد داشت.

مانند هیپنوتیزم، که تمام دریافتی های ذهن فرد را تسخیر و تملیک میکند.

فضای مجازی، برنامه های تلوزیونی و اینترنتی،وقتی حداقل یکی از کارشناسانشان از یک قشر است، ذهن مردم هم هیپنوتیزم وار ، سخن این افراد را فقط میپذیرد.

و سخنانی امیدبخش؟ خیر. سخنانی سراسر ناامید کننده، تلخ، سیاه ، خالی از عزت نفس، خالی از اعتماد به نفس و مرگ آور.

این سخنان، در خلوت هر فردی زده میشود. اما نیاز این جامعه ،شنیدن این سخنان است؟

مردم ایران، تشنه سخنانی ناامید کننده اند؟

مردم ایران از ابتدا تنبل بوده اند؟ مردم ایران عقده ای اند؟ مردم ایران روانی اند؟