صفحه‌ی روانشناسی «مثبت زندگی» پایگاه خبری روزپلاس در گزارشی نوشت: درافراد، هرچه بیشتر پا به سن میگذارند، بیشتر متوجه میشوند، هیچ تغییری نکرده اند، و شاید منابع خوشحالی و شادی شان، همان منابعی است که اوایل جوانی خیلی قدرشان را ندانستند.
اما اطرافیان میانسالان، تصور میکنند این فرد، دیگر بزرگ شده، دیگر خیلی مسائل ، او را خوشحال نمیکند و برای او اهمیت ندارد. این تصور تا آنجا پیش میرود، که افراد ، نه تنها منابع خوشحالی میانسالان را فراموش میکنند و کنار میگذارند، بلکه خود میانسالان را نیز کنار میگذارند و توجهی به آنها نمیکنند.
به همین ترتیب است که امید به زندگی در افراد میانسال، کاهش پیدا میکند، دیگر نمیخواهند سن شان را به یاد بیاورند، چون درواقع به یادشان می آید که دیگر کسی به آنها اهمیت نمیدهد، دیگر جذابیت قبل را ندارند و به همین علت، مقبولیتی هم ندارد.
در میان این سنین، دیده و شنیده میشود که بسیار میگویند که دیگر از ما گذشته، دیگر این شادی ها برای ما نیست دیگر ما باید گوشه ای بنشینیم و منتظر پایان این داستان باشیم.
در حالیکه نه تنها میانسالی ، جزو سنین بالا محسوب نمیشود، بلکه تمامی این صحبت ها، به علت رفتار های محیط با این افراد است. چنانکه وقتی کنار گذاشته میشوند،وقتی مورد توجه واقع نمیشوند، تصور میکنند پس همه خوشحالی ها از ما گذشته است و آنچه به سراغمان آمده تنهایی و انتظار مرگ است.
حال آنکه این افراد عوض نشده اند،بلکه این ما هستیم که نگاهمان را به آنها تغییر داده ایم و عوض شده ایم.
میانسالان، بزرگتر ها و حتی کهنسالان را از بسیاری بستر های لبخند ساز و شادی آفرین محروم نکنیم.