صفحه روانشناسی «مثبت زندگی» پایگاه خبری روزپلاس نوشت: زنده بودن باعث زندگی میشود؟ یا زندگی،زنده بودن را به دنبال دارد؟
زنده بودن، جریان داشتم علائم حیاطی است‌داشتن ضربان قلب، تنفس ، جریان داشتن خون ها در رگ ، رشد سلول ها، کارد مناسب اعضای بدن.. این ها همه زنده بودن اند.
و اما زندگی کردن، یک رابطه است. زندگی بدون رابطه حیات نباتی است. همچون مرگ مغزی که دیگر به او زنده ماندن نمیتوان گفت.
زنده بودن و زندگی کردن با هم فرق دارد. زنده بودن یعنی راکد بودن. یعنی همانطور که نفسمان را حبس کرده ایم، اجازه بدهیم جریان ما را از فراز و نشیب های خود عبور دهد.
یعنی ثابت ایستادن روی پله برقی که به سمت بالا در حرکت است تا جایی که بالاخره به خط پایان برسیم. زندگی کردن یعنی اجازه ندهیم ریتم زندگی، ما را تسلیم خود کند. زندگی کردن یعنی هیچ لحظه ای را از دست ندهیم.
زنده بودن یعنی آن زمانی که درمانده و خسته شده اید و زندگی کردن یعنی رهایی از این خستگی و گذر از سختی ها.
اگر برای گذر از تنگنا های زندگی ، دست چندین نفر را هم گرفتید، اگر یک رابطه بزرگ تشکیل دادید، زندگی را به معنای واقعی لمس کرده اید. زندگی را با تمام وجود چشیده اید. زنده بودن تنهایی روزهارا گذراندن است و زندگی یک ارتباط عمیق با انسان هاست .
زنده بودن ، در خیابان شلوغ قدم زدن است، و زندگی کردن با دوستان و عزیزانمان در یک خیابان خلوت قدم زدن.
زندگی، زنده بودن را به دنبال دارد زنده بودن تماشای یک فیلم است و زندگی کردن بازی کردن در آن فیلم. ما در فیلم جریان داریم و باعث جریان فیلم میشویم.
اما فردی که به تماشای فیلم آمده هیچ نقشی در هیچ صحنه ای نخواهد داشت و صرفا خاطراتی با خود این طرف و آن طرف میبرد و در اخر هم منتظر پایان فیلم میماند.
زنده بودن لازم است اما کافی نیست. باید زندگی کرد. خیلی از آدمها فقط زنده اند و نفس می کشند. این کافی نیست حیوانات هم زنده اند و نفس می کشند.
زندگی، یعنی حرکت به سوی اوج حرکت همراه با هر لحظه تجربه و زنده بودن حرکت در راستای یک خط ثابت و ممتد، حرکت هایی تکراری بدون تجربه تازگی هاست.