به گزارش روزپلاس؛ در فضای غیر واقعی اینستاگرام، فرهنگ تجمل گرایی بیداد میکند. این فرهنگ، بانیان ویژه ی خود را دارد. بانیانی که همیشه میز صبحانه شان رنگین است، همیشه در حال سفر و تفریح اند، بهترین وسیله هارا برای گذران زندگی خود دارند ، لباس هایشان همیشه از برند های بسیار گرانقیمت است، همیشه لبخند بر روی لبشان است وبه سوی موفقیت و یک روز عالی و با نشاط در حرکت اند.
افراد تصور میکنند برای محبوب شدن، باید همیشه سفر های جذاب و گران قیمت بروند، باید همیشه میز غذایشان طراحی خاصی داشته باشد، همیشه صبح ها سرحال و شاد جلوی دوربین حاضر شوند.
تصور میکنند یک خانه ساده و یک روزمره عادی و معمولی، نمیتواند مخاطب را جذب کند؛ وقتی یک بلاگر، با حضور در یک رستوران لوکس و یک میز غذای خاص، مینویسد ؛ یک روز معمولی!
فرهنگی که این اینفلوئنسر ها به اجبار به خورد مردم میدهند، که روزی چندین مرتبه، این فرهنگ را تماشا کنند و یاد بگیرند، افراد را در مرحله اول، با این مساله مواجه میکنند، که چقدر ما با این آدم ها فاصله داریم، نه تنها از لحاظ مالی بلکه سبک زندگی، روحیات و ... تا جایی که تصور میکنند این افراد زندگی میکنند نه ما! در مرحله بعدی، فرد با این مساله مواجه میشود، که چند صدهزار فالور و حتی چند میلیون فالور ، برای این افراد، یعنی این سبک؛ جذاب و مورد طرفدار است. پس اگر بخواهم مقبولیت داشته باشم ، فقط همین راه را باید بروم. پس شاید فقط من هستم که با دیدن این صحنه ها، غصه و غم بر دلم مینشیند.
چنین فرهنگی ، که روزانه چند ده مرتبه به جان و دیدگان مردم تزریق میشود، خودکم بینی، ناامیدی، افسردگی و عقده حقارت را افزایش میدهد و در جان مردم ریشه دار میکند.
صحنه اینستاگرام، باید از تصاویر تجمل گرایی های تزریقی به جان مردم، خالی شود.
چه بسیار نوجوانان و جوانانی هستند که برای کسب درآمد، وقتی به سمت اینستاگرام می آیند، خود و خانواده خود را تحت فشار قرار میدهند تا فضای ظاهری زندگی را لوکس و چشم نواز کنند . طوری که به سبک زندگی شاخ های اینستاگرام نزدیک شوند و حتی بالاتر روند.
آیا اینفلوئنسر ها و بلاگر ها، نمیدانند به عمد نشان دادن این حجم از فاصله طبقاتی ، چه بلایی بر سر روح و روان این مردم زحمت کش می آورد؟