دیپلماسی و مقاومت » عمومی

اندیشکده آمریکایی: مانع اصلی احیای برجام، آمریکاست

یک اندیشکده نزدیک به حزب دموکرات‌ در آمریکا در تحلیلی نوشت که مانع بازگشت به توافق هسته‌ای، ایران نیست؛ بلکه کنگره ایالات متحده آمریکاست.

کد خبر: ۲۶۳۳۳۴

تاریخ انتشار:۰۵ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۶:۳۳ - 27 August 2022

اندیشکده آمریکایی: مانع اصلی احیای برجام، آمریکاست

به گزارش روزپلاس، «مرکز امنیت جدید آمریکا» (CNAS) اندیشکده مستقر در واشنگتن که نزدیک به جریان دموکرات است در گزارشی نوشته بزرگترین مانع برای بازگشت آمریکا به توافق برجام، ایران نیست بلکه کنگره‌ی این کشور است.

در گزارش این اندیشکده آمریکایی آمده است: «رئیس‌جمهور بایدن از زمان در اختیار گرفتن قدرت در تلاش بوده مذاکراتی را برای بازگشت به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که ترامپ سال 2018 از آن خارج شد انجام دهد.»

CNAS در ادامه تصریح کرده است: «مبهم بودن فرایند [مذاکرات] و عدم قطعیت درباره اینکه تهران در نهایت چه می‌خواهد و با چه چیزی می‌تواند موافقت کند باعث ایجاد تردیدهایی شده درباره اینکه آیا توافق در دسترس است یا خیر.»

این تحلیل اضافه می‌کند: «اما اگر بی‌اعتمادی‌مان درباره آیا تیم‌های مذاکره‌کننده می توانند تردیدها و اختلاف‌هایشان را کنار بگذارند یا خیر کنار بگذاریم آنچه بایستی در واشنگتن رخ دهد بازگشت به توافق را پیچیده‌تر می‌کند: کنگره باید نظر بدهد.»

نگارنده مدعی شده که قانون موسوم به «قانون بررسی توافق هسته‌ای ایران» (اینارا) که در سال 2015 به تصویب کنگره رسید به نهاد قانونگذار آمریکا اختیار می‌دهد بر توافق هسته‌ای برجام یا هر توافق دیگر در خصوص برجام نظارت کند.

در این تحلیل آمده است: «اینارا در بر دارنده‌ی مفادی برای گزارش‌دهی‌ها و مجوزهای دوره‌ای است که قوه مجریه بایستی در خصوص پایبندی ایران به توافق ارائه کند. مسئله دیگر بندی در داخل اینارا است که رئیس‌جمهور را ملزم می‌کند هر گونه توافق حاصل‌شده با ایران در خصوص برنامه هسته‌ای خود را برای یک دوره بررسی 30 روزه تحویل کنگره دهد. در این دوره، چنانچه کنگره یک «قطعنامه مشترک عدم تأیید» (JRD) به تصویب برساند توانایی رئیس‌جمهور برای رفع هر گونه تحریم علیه ایران خنثی خواهد شد.»

با این حال، مطابق این تحلیل، آنچه هنوز مشخص نیست این است که آیا دولت بایدن بایستی توافق احتمالی جدید با ایران را هم به کنگره ارائه کند یا خیر: «مسئله‌ای که هنوز روشن نیست این است که اگر ایران و ایالات متحده هر دو به پایبندی به برجام اولیه بازگردند، آیا این هم "توافقی جدید" محسوب می‌شود که لازم است به کنگره ارائه شود؟ پاسخ این سوال به لحاظ حقوقی روشن نیست. از لحاظ سیاسی، دشوار بتوان تصور کرد که دولت بایدن نظارت کنگره روی موضوعی که محل مناقشات سیاسی تا این حد داغ است را نادیده بگیرد.»

در ماه می، راب مالی، مذاکره‌کننده اصلی آمریکا در گفت‌وگوهای وین در یک جلسه استماع در کمیته روابط خارجی مجلس سنا گفت که دولت بایدن هر گونه توافق حاصل‌شده با ایران را به موجب قانون اینارا تحویل کنگره خواهد داد. اندیشکده آمریکایی نوشته در صورت وقوع چنین اتفاقی کنگره ممکن است با صدور یک قطعنامه JRD توافق با ایران را بکشد.

هر سناتوری می‌تواند قطعنامه مشترک عدم تأیید را معرفی کند، اما تصویب آن به 60 رأی موافق نیاز خواهد داشت.

CNAS در ادامه نوشته است: «اگ فرض کنیم که توافق حاصل شود و برای بررسی به کنگره ارائه شود آیا دوام خواهد آورد؟ پاسخ کوتاه این است که محتمل است اما سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود.»

قانون موسوم به «بررسی توافق هسته‌ای با ایران، 2015» (اینارا) در ماه مه سال 2015 در بحبوحه اختلافات داخلی قانونگذاران آمریکایی با دولت «باراک اوباما» بر سر مفاد توافق هسته‌ای برجام به تصویب نهاد قانونگذار این کشور رسید. این قانون، در کل، به کنگره اجازه می‌دهد توافقات حاصل‌شده میان ایران و گروه 1+5 را مورد بررسی قرار دهد.

با آنکه در متن «اینارا» زمینه‌سازی‌هایی برای رد برجام و جلوگیری از رفع تحریم‌ها در صورت عدم پایبندی ادعایی تهران به مفاد توافق هسته‌ای بر اساس ارزیابی‌های کنگره در نظر گرفته شده این قانون فاقد مفادی است که حصول توافق را منحصراً به تأیید کنگره منوط کرده و بتواند به راحتی مانع شکل‌گیری آن شود.

با این حال قانون «اینارا» در بردارنده مفادی است که علاوه بر آنکه می‌تواند ورود دولت بایدن به برجام را با مشکلاتی مواجه کند دست قانونگذاران کنگره را هم برای سنگ‌اندازی در مراحل بعدی اجرای این توافق و رفع تحریم‌ها باز می‌گذارد.

به عنوان مثال مطابق قانون اینارا دولت آمریکا تا 30 روز بعد از حصول توافق هسته‌ای با ایران که کنگره مفاد توافق را مورد بررسی قرار می‌دهد از اختیار کاهش تحریم‌ها برخوردار نخواهد بود. کنگره همچنین در این دوره می‌تواند توافقات را به صحن هر دو مجلس سنا و نمایندگان آورده و رد یا تأیید آن را به رأی بگذارد. در اینجا چنانچه کنگره به رد توافق رأی بدهد، بایدن می‌تواند مصوبه کنگره را وتو کند اما باید اطمینان حاصل کند که کنگره از دو سوم آرای لازم برای شکستن این وتو برخوردار نیست.

اینارا بعد از اجرایی شدن هر توافق هسته‌ای با ایران هم زمینه‌های لازم را برای اظهارنظر درباره روند توافق فراهم می‌کند. مطابق این قانون، رئیس‌جمهور آمریکا باید هر 90 روز یکبار روند پایبندی ایران به توافق را به کنگره گزارش داده و با تأیید اینکه ایران تعهداتش را اجرا کرده خواستار تمدید رفع تحریم‌ها از سوی نهاد قانونگذار شود.

شواهد گوناگون حاکی است وجود چنین پیچیدگی‌هایی در مقوله بازگشت به برجام، دست‌کم یکی از عوامل بی‌میلی دولت بایدن برای از سر گرفتن اجرای تعهداتش ذیل این توافق هسته‌ای بوده. با وجود این، دولت بایدن به جای جستجوی راهکارهای لازم جهت غلبه بر این موانع به وقت‌کشی در مذاکرات از یک سو و متهم کردن ایران به جلوگیری از پیشرفت گفت‌وگوها از سوی دیگر روی آورده است.

سایر اخبار

کشف اسناد "فوق محرمانه" از اقامتگاه ترامپ در فلوریدا

بازداشت مجری عملیات قدس پس از تعقیب و گریز 6 ساعته+عکس

«ناتوی تُرک» لباس جدید آنکارا بر تن «پان‌ترکیسم»؛ آسیای مرکزی میدان تیر

ارتش آمریکا موشک بالستیک قاره‌پیما آزمایش کرد+ عکس

سیل در چین مرگبار شد +عکس

سید عمار الحکیم به عربستان سفر کرد +عکس

مرگ مشکوک خلبان عراقی در آمریکا+عکس

برچسب ها: آمریکا ، برجام ، روزپلاس ، مذاکرات

بازگشت به ابتدای صفحه

ارسال به دوستان

ارسال نظر