صفحه‌ی روانشناسی «مثبت زندگی» پایگاه خبری روزپلاس، در گزارشی نوشت برخی از شخصیت های انحصار طلب و خودشیفته، تصور میکنند، اگر از خود ، انرژی یا دارایی خاصی را به دیگران بدهند، هرچند از نظر دیگران کم باشد، از نظر آنها زیاد از حد است.
چنین تصوراتی است که باعث میشود، به مرور، این افراد، اندک توجه و نگاهی به اطرافیان خود نداشته باشند. و تصور میکنند زندگی آنها و دیگر انسان ها کاملا از هم جداست.
شدت گرفتن این مساله، باعث بروز اختلالاتی در روان افراد میشود، اختلالاتی که منجر به تنهایی گزینی و دوری از اجتماع خواهد شد. دوری از جامعه ای که حتی احساس میکنند ممکن است همه مردم به این فرد ، آسیب بزنند.
گاهی کافی است فقط دستمان را از گرهی که بر خودمان زده ایم، جدا و رها کنیم تا بتوانیم دست دیگران را بگیریم، حتی به قدر فشردن یک کلید، به کسی کمک کنیم و احساس کنیم در این جهان زندگی میکنیم و وجود داریم احساسی که اساس مسئولیت پذیری است. و بی تفاوتی اساس تفکر عدم مسئولیت پذیری در افراد است.
اگر ارتباط ما با جهان، قطع شود، تفاوت چندانی با یک مرده ی متحرک نخواهیم داشت.
ارتباطی که مارا هر لحظه زنده تر میکند و با تجربیات جدید تر ، مارا قوی و توانمندتر میسازد.