وقتی عاشق می شوید چه اتفاقی برای مغز شما می افتد؟

عشق بر افراد، متفاوت تأثیر می گذارد زیرا سطح هورمون ها بین افراد متفاوت است و هورمون ها انواع روابطی را که افراد دنبال می کنند کنترل می کنند.

کد خبر: ۲۷۶۹۹۶

تاریخ انتشار:۲۴ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۴:۰۰ - 13 February 2023

به گزارش روزپلاس، عاشق شدن ممکن است این احساس را در شما ایجاد کند که تبدیل به پودینگ شده است، اما در واقع، هورمون هایی مانند آتش بازی در چهارم ژوئیه در مغز شما ترشح می شود و همه آنها در حال انجام کارهای مختلف هستند.

دکتر ژاکی اولدز، دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون می گوید: «وقتی برای اولین بار در عشق احساس دیوانگی می کنید و در مورد آن استرس دارید، مقدار زیادی کورتیزول،هورمون استرس، ترشح می شود. وقتی نگران هستید که عاشق شوید و نمی دانید که نتیجه می دهد یا نه، این هورمون به سطح بالای خود می رسد. این چیزی است که باعث می شود احساس مشغله و وسواس داشته باشید، و برای شما تقریباً مانند یک موضوع مرگ و زندگی است.»

فنیل اتیلامین ماده هورمون مانندی است که در مراحل اولیه جذب تولید می شود و احساس سرگیجه را در برخی افراد هنگام عاشق شدن ایجاد می کند. اولدز بیان کرد:« این ماده باعث آزاد شدن نوراپی نفرین می شود که به بدن کمک می کند به استرس پاسخ دهد و دوپامین، ماده شیمیایی شادی و پاداش است.

او گفت: «این چیزی است که شما را وادار می‌کند تا مسیری را دنبال کنید و به کسی که دوستش دارید نزدیک شوید. این همان چیزی است که باعث می شود احساس کنید روی یک ابر هستید و در هوا پرواز می کنید.»

دوپامین همچنین باعث ترشح تستوسترون در مردان می شود، احساس برانگیختگی را افزایش می دهد و سروتونین را سرکوب می کند که می تواند منجر به رفتار تهاجمی تر شود. در زنان، آزاد شدن استروژن نیز میل جنسی را تحریک کرده و به بالاترین سطح خود می رساند.

دکتر فیلیپ استیگ، جراح مغز و اعصاب در مرکز پزشکی پرسبیتریان، ویل کورنل نیویورک و مدیر مرکز پزشکی ویل کورنل، اظهار داشت:« اکسی توسین، که گاهی اوقات "هورمون عشق" نامیده می شود، در طول فعالیت جنسی ترشح می شود و چیزی است که باعث می شود با هدف مورد نظر خود احساس پیوند داشته باشید.»

او می‌گوید: «وقتی عاشق می‌شوید، نسبتاً تنها می‌شوید.»

استیگ گفت:« اما عشق بر افراد، متفاوت تأثیر می گذارد زیرا سطح هورمون ها بین افراد متفاوت است و هورمون ها انواع روابطی را که افراد دنبال می کنند کنترل می کنند.»

او گفت: «مغز برای عشق آماده شده است. همه ارتباطات وجود دارد، اما نوع آمادگی بین افراد متغیر است.» به عنوان مثال، «یک فرد غنی از دوپامین میل بیشتری به ریسک دارد. فرد غنی از سروتونین در مورد روابط محتاط تر عمل می کند.»

همه این هورمون ها بر سلامتی تأثیر می گذارند، برخی خوب، برخی بد.

استیگ گفت: «عشق مناسب برای سلامتی شما مفید است. همانطور که یک رابطه ایجاد می شود، استرس ناشی از این که آیا دوام خواهد داشت کاهش می یابد و احساس متعادل تری از شادی برقرار می شود.»

تحقیقات نشان می‌دهد زوج‌هایی که احساس می‌کنند توسط یکدیگر حمایت می‌شوند (به خصوص زمانی که همدیگر را زیاد در آغوش می‌گیرند) سطح اکسی توسین بالاتری دارند که با کاهش فشار خون در زنان مرتبط است.

اولدز گفت:« روابطی که باعث استرس مداوم می شوند، چه به این دلیل که عشق بی نتیجه است و چه به این دلیل که رابطه پر سر و صدا یا توهین آمیز است، نه تنها از نظر عاطفی ناسالم هستند، بلکه برای سلامت جسمانی مضر هستند، «درست مانند هر استرس دیگری برای شما مضر است».

استیگ می‌گوید: «اگر آنقدر خوشحال نیستید و از عشق نافرجام استرس دارید، کورتیزول ترشح می‌شود. اپی نفرین آزاد می شود. این واکنش التهابی را افزایش می دهد. ضربان قلب بالا می رود و فشار خون بالا می رود. سروتونین کمتری وجود دارد و می توانید افسرده شوید. این می تواند به رژیم غذایی و چرخه خواب شما آسیب برساند.»

چه اتفاقی می افتد وقتی عشق می میرد؟

اولدز می‌گوید: «تعجب آور نیست که چه اتفاق مهم و عظیمی برای بدن و ذهن فرد است. این اتفاق دقیقاً مانند از دست دادن کسی در اثر مرگ است، یا حتی کمی بدتر از آن به این دلیل که طرف مقابل تصمیم گرفته است که با شما نباشد. چه درگیر باشید چه نباشید، جدایی می تواند مانند یک افسردگی کوچک باشد»

او گفت که این تغییر از چندین جهت برای سلامتی مضر است. علاوه بر استرس از دست دادن یک نفر، «همچنین برای شما محرکی می شود برای انجام کارهایی که برای شما مفید نیست.» به عنوان مثال، ممکن است باعث استرس خوردن غذاهای ناسالم یا کاهش انگیزه برای ورزش شود.

اگر متوجه شدید که مکرراً شریک زندگی اشتباهی را انتخاب می کنید یا در رابطه ای که منجر به جدایی می شود، انتخاب های ضعیفی انجام می دهید، ناامید نشوید. استیگ گفت که عشق به طور کامل توسط هورمون ها کنترل نمی شود.

او گفت: «همه این سیستم ها توسط لوب های پیشانی شما، مرکز اجرایی مغز شما تنظیم می شوند. این چیزی است که خطرات و پیامدها را ارزیابی می کند. شما می توانید الگوهای خود را تغییر دهید.»

باشگاه خبرنگاران