به گزارش روزپلاس، امیراسماعیلی فعال رسانه‌ای برای درگذشت مسعود دیانی در یادداشتی نوشت:
چیزی در عالم است که انگار هرچه هم به خودمان فشار بیاوریم باز انگاری نمی‌شود که بفهمیم و همیشه هم تکرار می‌شود.
در این عالم آدم‌هایی هستند که خدا دست رویشان می‌گذارد و با درد آمیخته‌شان می‌کند و آن قدر با این درد می‌سازند تا آن‌که لحظه کندن روح از جسم می‌شود شیرین و لحظه سبک‌باری وصال، فرق یک سری‌شان با بقیه این است که کلمه به یادگار می‌گذارند. از تجربه و زندگی که می‌دانی ته آن زمان خروج مشخص و معلوم خورده -که برای همه‌مان خورده و فکر می‌کنیم دور است- همین لحظه که این کلمات را می‌نویسم پیرمرد همسایه‌مان نفس آخر را به سختی کشید و رفت و زیر زمینه این کلمه‌ها داد و فغان فرزندانش است.
مسعود می‌نوشت از لحظه‌هایش، از امیدش، از شیمی‌درمانی‌اش.... همان‌طور که مهدی شادمانی می‌نوشت و این کار را خوب انجام می‌داد. دنبال همدردی و ترحم و آخ الهی برات بمیرم! نبود، می‌نوشت و کامنت‌ها را می‌بست که بگوید آهای جماعت! زندگی این ور را هم دارد.
روحش شاد. مسعود مومن رفت.
انتهای یکی از پست‌هایش در شهریور امسال نوشت: میان صحبت‌هایمان ارغوان تاریخ روز را پرسید. گفتم امروز دوم شهریور است بابا. گفت: می‌شه دوم شهریور هر سال را روز پدر دختری اعلام کنیم؟ هر سال دوتایی بیایم بیرون و جشن بگیریم؟ خندید. گفتم: سال به سال دور است و دیر. زودتر و زیادتر جشن بگیریم. ماه به ماه. هفته به هفته. حتی روز به روز. همین
حجت‌الاسلام مسعود دیانی، دین‌پژوه و کارشناس برنامه «سوره» شبکه چهار سیما به دلیل ابتلا به سرطان و پس از ماه‌ها مبارزه با این بیماری، دار فانی را وداع گفت.