شهادت حضرت علی اصغر (ع) حجت را بر دشمنان تمام کرد

کارشناس علوم قرآنی، تلاش امام حسین (ع) برای مقابله با بدعت را مورد تاکید قرارداد و شهادت حضرت علی اصغر (ع) تمام کردن حجت با لشکریان کفر خواند.

کد خبر: ۳۰۰۱۹۵

تاریخ انتشار:۲۳ تير ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۰ - 13 July 2024

به گزارش روزپلاس، حجت الاسلام والمسلمین محمد امین نخعی درباره روضه روزهفتم ماه محرم و نامگذاری این روز با عنوان حضرت علی اصغر (ع) گفت: تا قبل از روز عاشورا نبردی، میان لشکر امام حسین (ع) و دشمنان ایشان شکل نگرفت و اوج وقایع درهمان روز دهم محرم بود. شهادت حضرت علی اصغر فرزند کوچک امام حسین (ع) در همین روز شکل گرفت.

وی ادامه داد: حضرت علی اصغر (ع) سند ناب مظلومیت امام حسین (ع) و یاران ایشان بود. اگر او در صحنه عاشورا با زبانی تشنه به شهادت رسید حقانیت سیدالشهدا (ع) برای همه به اثبات نمی‌رسید و سوالات بسیاری دراذهان عمومی تاریخ شکل نمی‌گرفت.

نخعی تاکید کرد: امام حسین (ع) بسیار مهربان و بخشنده بود و از هر شرایطی برای عفو و بخشش خطاکاران استفاده می‌کرد. قطعا اگر برای حضرت علی‌اصغر (ع) آب تهیه می‌کردند، سیدالشهدا (ع) آنان را می‌بخشید و ازخداوند برای آنان عفو طلب می‌کرد.

این کارشناسان علوم قرآنی تاکید کردند: عمرسعد برای اینکه لشکرش با دیدن حضرت علی اصغر (ع) شک در دل راه ندهد و در مورد امام حسین (ع) و حقانیت اوبه باور نرسند، دستور داد تا حرمله با تیر سه‌شعبه این نوزاد گرامی را نشانه گرفته و ایشان را به شهادت برساند. در عین حال دستورداد تا به واسطه صدا شیهه‌های اسب ها، زنگوله شتر و ایجاد اصوات مختلف، صدای امام حسین (ع) به گوش سربازان نرسد.

وی تاکید کرد: امام حسین (ع) در اوج مصیبت حضرت علی اصغر (ع) را به دست گرفتند تا لشکردشمن را به تفکر فرا بخواند و به عبارتی اتمام حجت برای بازگشت از گمراهی کند، اما دل‌های زنگار گرفته دشمنان این مهم را درک نکرد. آخرین سربازامام حسین (ع) در شرایطی به میدان رفت که شاید امیدی به بازگشت کوفیان و امویان به سوی حق نبود. ولی با این وجود این احتمال داده می‌شد که با شهادت طفل شیرخوارسیدالشهدا (ع) متوجه کردارغیر انسانی خود شده و توبه کنند و به سوی حق توجه داشته باشند.

نخعی رویکرد سیدالشهدا (ع) درمقابله با بدعت‌ها را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: هنگامی که سیدالشهدا حضرت علی اصغر (ع) را به روی دست بلند کردند، فریاد زدند: «هلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی به‌معنای آیا یاوری هست که مرا یاری کند. آیا یاری کننده‌ای هست که با امید به عنایت خداوند و به یاری ما برخیزد؟ این آخرین ندای حق طلبی سیدالشهدا (ع) در جهت نجات خطاکاران بود که بسیاری از مفسران آن را با آیه ۷ سوره محمد «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرکُ..‌ای کسانی که ایمان آوردید، اگر خدا را یاری کنید خداوند هم شما را یاری خواهد کرد!» مورد بررسی قرار می‌دهند. امام علی (ع) در مورد این آیه فرمودند: خدا را بی‌نیاز از یاری‌رسانی بندگان توصیف کرده و هدف از مطرح شدن این درخواست در قرآن را آزمایشی برای افراد عنوان کرده است.

برچسب ها: محرم 1403 ، امام حسین (ع)

بازگشت به ابتدای صفحه

ارسال به دوستان

ارسال نظر

روایت تصویری