۱۰ بیماری که واکسن و درمان اختصاصی ندارند/ از تب دنگی تا سارس

به گزارش روزپلاس، با پیشرفت بیماری ایدز، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود و فرد در معرض عفونت‌های جدی و برخی از سرطان‌ها قرار می‌گیرد. درمان قطعی برای ایدز وجود ندارد، اما درمان‌های ضدویروسی می‌توانند پیشرفت بیماری را کند کنند. با درمان مناسب، افراد مبتلا به HIV می‌توانند سال‌ها زندگی کنند.

هنوز برای بسیاری از بیماری‌های عفونی که بر سلامت عموم جامعه تاثیر می‌گذارند، واکسن موثری تولید نشده است. این بیماری‌ها می‌توانند از ویروس‌ها، باکتری‌ها یا انگل‌ها ناشی شوند. اما کدام بیماری واکسن ندارد؟

ایدز/HIV

کدام بیماری واکسن ندارد؟ یکی از این بیماری ها، ایدز یا همان HIV است. ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) می‌شود. علائم اولیه این بیماری شامل تب، خستگی و تورم غدد لنفاوی است.

با پیشرفت بیماری ایدز، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود و فرد در معرض عفونت‌های جدی و برخی از سرطان‌ها قرار می‌گیرد. درمان قطعی برای ایدز وجود ندارد، اما درمان‌های ضدویروسی می‌توانند پیشرفت بیماری را کند کنند. با درمان مناسب، افراد مبتلا به HIV می‌توانند سال‌ها زندگی کنند.

مالاریا

مالاریا، به عنوان یک بیماری که واکسن ندارد، توسط انگل‌های پلاسمودیوم از طریق نیش پشه‌های آلوده ایجاد می‌شود. علائم این بیماری شامل تب، لرز، تعریق، سردرد و درد عضلانی است. درمان این بیماری، شامل مصرف داروهای ضد مالاریا مانند کلروکین و آرتیمیزینین است. مالاریا می‌تواند کشنده باشد، به‌خصوص در کودکان زیر ۵ سال و زنان باردار. اما درمان زودهنگام می‌تواند جان بیمار را نجات دهد.

تب دنگی

تب دنگی توسط ویروس دنگی که از طریق نیش پشه‌های آئدس منتقل می‌شود، ایجاد می‌گردد. علائم این بیماری، تب شدید، درد پشت چشم، درد عضلانی و مفاصل و بثورات پوستی است. درمان خاصی برای دنگی وجود ندارد و مدیریت این بیماری بیشتر شامل تسکین علائم و حفظ مایعات بدن است. در موارد شدید، دنگی می‌تواند به تب دنگی هموراژیک تبدیل شود که کشنده است.

ویروس زیکا

ویروس زیکا از طریق نیش پشه‌های آلوده یا تماس جنسی منتقل می‌شود. علائم آن شامل تب، بثورات پوستی، درد مفاصل و قرمزی چشم‌ها است. درمان خاصی برای زیکا وجود ندارد و مدیریت این بیماری شامل تسکین علائم است. زیکا معمولاً کشنده نیست، اما می‌تواند باعث ناهنجاری‌های جدی جنینی مانند میکروسفالی شود.

هپاتیت C

به جز موارد فوق، کدام بیماری واکسن ندارد؟ هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد شده و از طریق تماس با خون آلوده منتقل می‌شود. علائم اولیه ممکن است شامل خستگی، تب و زردی باشد. درمان‌های ضد ویروسی وجود دارند که می‌توانند این ویروس را از بین ببرند. بدون درمان، هپاتیت C می‌تواند منجر به سیروز کبدی و سرطان کبد شود و در نهایت کشنده باشد.

تب لاسا

تب لاسا توسط ویروس لاسا که از طریق تماس با ادرار یا مدفوع موش‌های آلوده منتقل می‌شود، ایجاد می‌گردد. علائم این بیماری، تب، درد قفسه سینه و ورم صورت است. درمان این بیماری با مصرف داروی ضد ویروسی ریباویرین می‌تواند مؤثر باشد. تب لاسا در صورت عدم درمان می‌تواند کشنده باشد.

سندرم تنفسی خاورمیانه (مرس)

مرس یک بیماری تنفسی ویروسی است که توسط ویروس MERS-CoV ایجاد می‌شود. علائم آن شامل تب، سرفه، و تنگی نفس است. هیچ گونه درمان قطعی برای مرس وجود ندارد. MERS می‌تواند کشنده باشد، به‌خصوص در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف.

سندرم تنفسی حاد (سارس)

سارس یک بیماری تنفسی ویروسی است که توسط ویروس SARS-CoV ایجاد می‌شود. علائم بیماری سارس، تب، سرفه، و مشکلات تنفسی است. مانند مرس، درمان خاصی برای سارس نیز وجود ندارد. SARS می‌تواند کشنده باشد، به‌ویژه در افراد مسن و مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای.

نوروویروس

نوروویروس‌ها باعث عفونت‌های گوارشی شده و از طریق مصرف غذای آلوده یا تماس نزدیک با فرد آلوده منتقل می‌شوند. علائم ابتلا به نوروویروس شامل اسهال، استفراغ و درد شکمی است. هیچ درمان خاصی برای نوروویروس وجود ندارد و مدیریت این بیماری شامل تسکین علائم و حفظ مایعات بدن است. نوروویروس معمولاً کشنده نیست، اما در افراد بسیار جوان، مسن یا با سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند خطرناک باشد.

ابولا

ویروس ابولا باعث تب هموراژیک ابولا شده و از طریق تماس با خون یا مایعات بدن فرد آلوده منتقل می‌شود. علائم آن شامل تب، ضعف، درد عضلانی و خونریزی داخلی و خارجی است. درمان خاصی برای ابولا وجود ندارد. ابولا می‌تواند بسیار کشنده باشد و نرخ مرگ و میر این بیماری بین ۲۵٪ تا ۹۰٪ گزارش شده است.

مراقب باشید که به این بیماری ها مبتلا نشوید!

در این مقاله به بررسی پاسخ این سوال پرداختیم که کدام بیماری واکسن ندارد. در حالی که این بیماری‌ها هنوز واکسن ندارند، اقدامات پیشگیرانه می‌توانند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به آنها ایفا کنند. رعایت بهداشت شخصی، اجتناب از تماس با حیوانات یا حشرات ناقل، استفاده از مواد دفع‌کننده حشرات، مصرف غذا و آب سالم و رعایت نکات ایمنی در سفرهای بین‌المللی همگی می‌توانند از انتقال این بیماری‌ها جلوگیری کنند.