«اوباشگری راست افراطی»/ انگلیس، برای مهاجران امن نیست

به گزارش روزپلاس، حمله ملی‌گرایان تندرو انگلیس به پناهجویان با طرح اتهامات اثبات نشده، جان صدها هزار مهاجر را به خطر انداخته است. «اوباشگری راست افراطی»، تعبیری است که «کایر استارمر» نخست وزیر انگلیس آن را بر زبان آورده و حملات خشونت‌آمیز راستگرایان افراطی را به این شکل توصیف کرده است.

استارمر وعده داده که دولت او «برای محاکمه اراذل و اوباش و اجرای عدالت، هر کاری که لازم باشد، انجام خواهد داد». اما واقعیت این است که اقدامات خشن و وحشیانه تندروهای راست افراطی علیه مهاجران و مسلمانان، وسیع‌تر از آن است که تنها شامل شهر روترهام در شمال انگلیس و هتل هالیدی این اکسپرس، محل اسکان پناهجویان باشد. بررسی شواهد قبلی نیز نشان می‌دهد که ستیز جریان راست افراطی انگلیس با مهاجران و مسلمانان، تنها نوک کوه یخ است و علاوه بر این گروه دارای جمعیت معدود و کم شمار، در داخل نهادهای حکومتی انگلستان نیز می‌توان به وضوح دید که نگرش نژادپرستی و مهاجرستیزی حضور نمایان دارد.

تندروهایی که به مهاجرین حمله کردند مدعی بودند که یک مهاجر در شهر ساوت‌پورت انگلستان در روز ۲۹ ژوئیه با چاقو به کودکان حمله کرده و سه تن از آنان را کشته و هشت نفر را مجروج کرده است.

یک روز پس از واقعه خونین ساوت‌پورت، گروه افراطی موسوم به «لیگ دفاع انگلیس» مردم را به تظاهرات علیه مسلمانان و مهاجران به خیابان‌ها فرا خواند و پس از این فراخوان، مسجد جامعه اسلامی ساوت‌پورت، مورد حمله قرار گرفت. علاوه بر این، در بیست شهر دیگر انگلستان از جمله بریستول، لیورپول، گلاسکوف هال، بلکپول، استوک-آن-ترنت و بلک برن و در ۴ نقطه مختلف در بلفاست، پایتخت ایرلند شمالی، تندروها علیه مهاجرین به خیابان‌ها آمدند. اما پلیس انگلیس رسماً اعلام کرد که قاتل، یک مهاجر وارد شده از کانال مانش نیست و فردی است که در کاردیف، پایتخت ولز به دنیا آمده است.

حمله به مساجد، کتابخانه‌ها و محلات مسلمانان و مهاجرین، از اقداماتی است که در رسانه و در تریبون‌های سیاسی از سوی نخست وزیر و سیاستمداران محکوم شده اما برای مقابله با سران جریانات تندرو و دستگیری مسببین تحریک مردم، اقدامات مؤثری انجام نشده است.

بهانه‌ای به نام رفتار ضدامنیتی مهاجرین

گروه‌های تندرو و ملی گرای انگلیس، هم در فضای مجازی و هم در میادین و محافل سیاسی، رسیدن هزاران مهاجر قایق سوار از کانال مانش به خاک انگلیس را به عنوان یک تهدید ملی قلمداد می‌کنند. آنان در مورد آمار ورود مهاجرین، اعداد و ارقام اغراق آمیزی ذکر می‌کنند تا شهروندان عادی را بترسانند و این تصور ایجاد شود که قرار است به خاطر حضور مهاجرین، به زودی در انگلیس، بیکاری و قحطی روی دهد! علاوه بر این، با انتشار صدها پست در شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی، مهاجرین را به این متهم می‌کنند که در تمام جرایم و بزهکاری‌ها در شهرهای مختلف انگلیس دست دارند. این در حالی است که هیچکدام از این دو ادعا، مبنای منطقی و مستند و مستدل ندارد. بنابراین در جریان هجمه سنگین تندروها به مهاجرین و به ویژه مسلمانان، پای یک تبلیغات هدفمند در میان است که برای تهییج و تحریک افکار عمومی، دست به انتشار ادعاهای واهی می‌زند.

چهار گروه خطرناک، موج خشونت علیه مهاجرین

جنبش راست افراطی و ضد مهاجر در انگلیس در سال‌های اخیر، همواره در حال رشد بوده و تندروها، برای توجیه اقدامات خود، افزایش نگرانی در مورد مهاجرت، هویت فرهنگی و ناامنی اقتصادی را بهانه کرده اند. برخی از گروه‌ها و جریانات نقش آفرین در این ماجرا عبارتند از:

گروه تندرو موسوم به «اول بریتانیا» (Britain First)، یکی از خطرناک‌ترین جریانات ضد مهاجرین و مسلمانان رد سراسر انگلیس است. این جریان راست افراطی، به عنوان یک حزب نئوفاشیست و گروه نفرت شناخته می‌شود که در سال ۲۰۱۱ میلادی، توسط اعضای سابق حزب ملی بریتانیا (BNP) تأسیس شد. جیم داوسون، مبارز ضد سقط جنین و مبلغ راست افراطی، آشکارا خواهان حمله به مساجد، مسلمانان و مهاجران است و درباره خطراتی همچون اسلامی شدن بریتانیا و پیامد مخرب چندفرهنگ گرایی، هشدار می‌دهد. جنبه بسیار خطرناک و نگران کننده ی فعالیت این جریان تندرو، تبلیغات تند و ضداسلامی در فضای اینترنت، تشکیل گروه‌های موسوم به گشت مسیحی و تقلید از شیوه فعالیت ایرلندی‌ها یعنی داشتن شاخه نظامی در دل حزب سیاسی است.

«لیگ دفاع انگلیس» (English Defence League) گروه افراطی دیگری است که راهپیمایی‌ها و اعتراضات فراوانی را علیه مهاجرت و اسلام در بریتانیا ترتیب داده که غالباً منجر به خشونت و درگیری شده‌اند. تامی رابینسون، با نام اصلی استیون کریستوفر یاکسلی-لنون، مهمترین رهبر این گروه جنجالی است. او به خاطر جرایم قبلی خود از انگلیس فراری شده اما مدت‌هاست بر بستر اینترنتی شبکه‌های اجتماعی، هواداران خود و گروه‌های راست افراطی را به تحریک می‌کند تا برای ارعاب مهاجران، دست به خشونت بزنند. این چهره جنجالی همواره مواضعی تند و افراطی علیه مسلمانان و مهاجران داشته است. رابینسون در محله‌ی مسلمان نشین لوتون در شمال لندن بزرگ شده و همواره با شهروندان مسلمان کشورش، سرِ ستیز و خصومت داشته است.

حزب استقلال بریتانیا ( UKIP): اگرچه این حزب به صراحت خود را زیر چتر فکری و سیاسی جریان راست افراطی تعریف نکرده، اما در چند سال گذشته، به تحریک احساسات ضد مهاجران و ترویج سیاست‌های بیگانه هراسی دامن زده و عملاً با تندروها ابراز همدلی کرده است.

رادیکال‌سازی و خشونت در اینترنت یا آنلاین: اینترنت در انگلستان، بستر امنی را برای گروه‌های راست افراطی فراهم کرده تا پیام‌های خشونت‌آمیز خود را به راحتی منتشر کرده و اعضای جدید را جذب کنند. این رفتار، منجر به ظهور جوامع آنلاینی شده که پراکندن سخنان نفرت انگیز و خشونت علیه مهاجران و سایر گروه‌های به حاشیه رانده شده، نقطه مشترک همه‌ی آنهاست.

خطر پیش‌بینی‌ناپذیری گرگ‌های تنها: حملات «گرگ‌های تنها» یکی دیگر از مشکلات امنیتی در انگلیس است که توسط افراد ناشناس معتقد به ایدئولوژی راست افراطی، دست به خشونت می‌زند و قتل خانم جو کاکس نماینده مجلس در سال ۲۰۱۶ میلادی، یکی از جنایات گرگ‌های تنها بود. جو هلن کاکس عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان انگلیس، به داشتن مواضع بشر دوستانه، مخالفت آشکار با رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم فلسطین و سوریه مشهور بود، با سه گلوله و هفت ضربه‌ی چاقوی فردی کشته شد که در حین ارتکاب جنایت داد می‌زد: «اول بریتانیا، اول بریتانیا».

در پایان باید گفت، انگلستان برای زندگی مهاجران و به ویژه مسلمانان، فضای امنی نیست. علاوه بر مشکلات مرتبط با فعالیت گسترده تندروهای جریان راست افراطی و ضدمهاجری، باید این واقعیت ر ا نیز دریابیم که پلیس انگلیس، بارها به سوگیری و رفتار نژادپرستانه علیه مهاجران و مسلمانان متهم شده و منتقدینی همچون کریس ناینهام، معاون رئیس «ائتلافی برای توقف جنگ و خشونت»، اقدامات پلیس در لندن، منچستر و شهرهای دیگر علیه مهاجرین را فاقد توجیه منطقی دانسته و آن را مصداق خشونت عامدانه علیه مهاجرین می‌داند و به مصونیت نیروهای پلیس در ارتکاب خشونت علیه مهاجرین، انتقاد دارد.

ناینهام، ضرب و شتم خشن یک مهاجر مسلمان در فرودگاه منچستر را محکوم کرده و درباره‌ی رفتارهای دیگر نیز به این اشاره کرده که حملات پلیس به مسلمانان در شرق لندن و ضرب و شتم یک فعال اجتماعی حامی فلسطین توسط افسران پلیس، مصداق خصومت آنان با آسیایی‌ها و مسلمانان است.