نگاهی آماری به ۴۰ سال حملات تروریستی پ ک ک در ترکیه

به گزارش روزپلاس، ترکیه امسال در شرایطی سالگرد 15 آگوست را به یاد آورد که تهدیدات تروریستی گروه پ.ک.ک، به خاطر تفوق تکنولوژیکی و تاکتیکی ارتش و نیروهای مسلح، با کاهش چشمگیری روبرو شده است.

گروه تروریستی پ.ک.ک که در سال 1978 میلادی با هدف تجزیه ترکیه و تاسیس یک دولت کُردی در این کشور تاسیس شد، پس از 6 سال کار سازماندهی سیاسی در مناطق شهری و روستایی، رو به فعالیت مسلحانه آورد و در سال 1984 جنگ با ترکیه را آغاز کرد. اگر چه چند بار به منظور پایان دادن به جنگ مذاکره صورت گرفته، اما این گروه هر بار با بهانه‌ای فعالیت مسلحانه خود را از سر گرفته که آخرین نمونه آن در سال 2013 میلادی بود.

ندیم شنر از تحلیلگران مشهور ترکیه و از نویسندگان روزنامه حریت، در یک یادداشت تحلیلی، با استفاده از آمارهای رسمی، به این مساله پرداخته که اتفاقاً پ.ک.ک در حیات چهل ساله فعالیت مسلحانه، بیش از آن که به ترکیه لطمه بزند، جان جوانان و غیرنظامیان کُرد را گرفته است.

متن کامل یادداشت شنر را با هم مرور می‌کنیم:

 چهل سالگی حمله تروریستی به کردها

15 آگوست 2024 میلادی، چهلمین سالگرد اولین حمله مسلحانه تروریست‌های پ.ک.ک است. آنان برای اولین بار در شامگاه 15 اوت 1984 در منطقه ایروه و حکاری در منطقه شمدینلی دست به حمله مسلحانه زدند و در اقدامی تروریستی، 9 سرباز و 3 غیرنظامی زخمی را مجروح کردند و سرجوخه سلیمان آیدین جان سپرد.

وقتی که به تاریخ پرفراز و نشیب چهل سال سپری شده می‌نگریم، می‌بینیم که دقیقاً 40 سال یا 40 درصد از عمر یکصد ساله جمهوری ترکیه، از جانب این گروه تروریستی به یغما رفته است. گروهی که آشکارا به عنوان ابزار کشورهای امپریالیستی مورد استفاده قرار گرفته اند.

از روزی که پ.ک.ک دست به فعالیت مسلحانه تروریستی زده، ترکیه در همه حوزه‌های انسانی، اجتماعی و اقتصادی، متحمل خسارات و بهای بسیار سنگینی شده و هنوز هم تاوان تروریست‌هایی را پرداخت می‌کنیم که همین حالا هم از حمایت آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا برخوردارند.

بگذارید حملات تروریستی این چهار دهه را به زبان آمار ارقامی بررسی کنیم که به شکل رسمی از وزارت دفاع ملی ترکیه دریافت کرده‌ام و فرازهایی از مهمترین ابعاد این آمار را برایتان شرح می‌دهم:

از روزی که سران گروه تروریستی پ.ک.ک در 15 آگوست سال 1984 تصمیم گرفتند دست به حمله مسلحانه بزنند، کشور ما جمعاً 14 هزار و 600 روز را زیر تهدیدات تروریستی این گروه سپری کرده است.

در این 14 هزار و 600 در مجموع 14 هزار و 902 نفر از سربازان و غیرنظامیان ما جان داده‌اند. یعنی با یک حساب سرانگشتی، به مدت چهل سال تمام و بدون وقفه، به خاطر پ.ک.ک هر روز یک شهید داده‌ایم! این یک آمار عجیب است و باید در شرح اهمیت تهدیدات این گروه تروریستی، به تمام دنیا بگوییم که ترکیه به مدت چهل سال تمام، هر روز یک عزیز خود را به خاطر حملات پ.ک.ک از دست داده است.

بگذارید ترکیب سازمانی شهدا و مجروحین را برایتان بازگو کنم:

6 هزار و 387 نفر از نیروهای مسلح ترکیه (شامل ارتش و ژاندارمری).

1512 نفر از روستاییان کُرد که به عنوان محافظین روستا و نیروی بومی در کنار ارتش ما در برابر پ.ک.ک جنگیدند.

587 نفر افسر پلیس.

آمار مجروحین هم به این شکل است: در مجموع 21 هزار و 667 نفر در این مدت مجروح شدند. 16 هزار و 140 نفر از نیروهای مسلح ترکیه، 2 هزار و 301 نفر محافظان امنیتی و 2 هزار و 626 نفر افسر پلیس بودند.

آمار شهدای غیرنظامی نیز به عدد غم انگیز 6 هزار و 416 نفر رسیده است. همچنین 11 هزار و 796 نفر از شهروندان غیرنظامی در حملات پ.ک.ک زخمی شدند. این آمارها به خوبی می‌تواند نشان دهد که ترکیه در این 40 سال با چه نوع سازمان تروریستی خطرناکی سروکار داشته است.

گروه تروریستی مزبور، در عرض چهل سال، 78 هزار و 180 اقدام کوچک و بزرگ تروریستی انجام داده و به مدت چهل سال تمام، از جانب این گروه، هر روز به طور میانگین چهار و نیم حمله تروریستی علیه امنیت ملی ما صورت گرفته است.

آمار تلفات پ.ک.ک در 40 سال اخیر

وقتی که به آمار تلفات گروه تروریستی پ.ک.ک می‌نگریم، با این واقعیت مواجه می‌شویم که این گروه، باعث شده تعداد فراوانی از جوانان روستایی، فریفته شوند و با عضویت در این گروه، در درگیری کشته شوند. آمار کشته های پ.ک.ک از این قرار است:

 46 هزار و 276 نفر از اعضای پ.ک.ک کشته شدند.

6 هزار و 484 نفر عضو پ.ک.ک در درگیری مجروح و اسیر شدند.

8 هزار و 195 تروریست خود را به شکل داوطلبانه تسلیم کردند.

12 هزار و 65 تروریست در شهرها و مناطق مرزی دستگیر شدند.

پ.ک.ک کاری کرد که در مجموع 73 هزار و 20 نفر از جوانان و نوجوانان کُرد از مناطق مختلف ترکیه، یا کشته شوند، یا مجروح، یا اسیر و زندانی.

نگاهی به روند شکل‌گیری پ.ک.ک

سازمان تروریستی پ.ک.ک، قبل از آن که سراغ فعالیت مسلحانه برود، در سال 1973 میلادی و در شهر آنکارا به عنوان یک گروه «آپوئیست» سازماندهی شد(بر گرفته از لقب آپو که عبدالله اوجالان رهبر گروه این لقب را برای خود انتخاب کرده است.)

گروه مزبور، بعدها از آنکارا و استانبول خارج شد و به استان‌های جنوب و جنوب شرقی ترکیه رفت و در 27 نوامبر 1978 در روستای فیس از توابع شهر کوچک لیجه در استان دیاربکر، نام پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان) را به خود اختصاص داد.

نکته مهم اینجاست که این گروه، از همان آغاز حملات خود را با کشتن نمایندگان انجمن‌ها و سیاستمداران کُرد در منطقه آغاز کرد! به عبارتی روشن، چندین سال قبل از آن که گروه تروریستی مزبور به سوی سربازان ترکیه آتش بگشاید، کار خود را با کشتن کردها آغاز کرد. سپس در 15 آگوست 1984 با ارتش و ژاندارمری درگیر شد.

پ.ک.ک، از همان زمان تاکنون، اقدام به کشتار دسته جمعی علیه شهروندان کرد و با وجود ادعای دروغین مبارزه برای کردها، در روندی معکوس به آنان لطمه زد و امنیت و آرامش را از کردها گرفت!

هر روستایی که حاضر نبود از اوامر فرماندهان پ.ک.ک تبعیت کند و به آنها غذا و پناه دهد، به جرم همدستی با دولت مورد حمله قرار می‌گرفت. مثلاً نیروهای پ.ک.ک در 9 نوامبر 1984 به روستای کاراگچیت از توابع شهرستان اروه حمله کردند و اولین کشتار جمعی غیرنظامیان کُرد به دست پ.ک.ک رقم خورد و جان 5 زن و 4 کودک روستایی را گرفتند.

پ.ک.ک تاکنون در این دوران چهل ساله، جان 6416 غیرنظامی را گرفته که کمتر از یکصد نفر آنان ترک و بقیه کُرد بوده‌اند! همین آمار دهشتناک می‌تواند اثبات کند که ادعای دروغین مبارزه برای حقوق کردها تا چه اندازه صحت دارد! این گروه تروریستی همچنین نزدیک به 150 معلم، پزشک و پرستار ما را به قتل رساند.

رقم سنگین خسارت مالی پ.ک.ک به ترکیه

شاید تعجب کنید ولی گروه تروریستی پ.ک.ک در یک مقطع زمانی چهل ساله، جمعاً 2 تریلیون دلار به ترکیه لطمه مالی زده است. این مبلغ وحشتناک، شامل هزینه‌های مالی مقابله با ترور، بازسازی جاده‌ها و تاسیسات نابود شده به دست پ.ک.ک و هزینه‌های جانبی بوده و چنین چیزی به این معنی است که یکی از بزگترین موانع توسعه در ترکیه و یکی از دلایل اصلی عقب ماندگی اقتصادی ما، هزینه‌ها و خسارات کلانی بوده که به خاطر این سازمان تروریستی متحمل شده‌ایم.

دو دلیل مهم وجود دارد که باعث شده این نهاد تروریستی در 40 سال 2 تریلیون دلار به اقتصاد ما لطمه بزند:

1.حمایت مداوم کشورهای خارجی مانند آمریکا، اسرائیل و اروپا.

2.نفوذ پ.ک.ک در پارلمان ترکیه با استفاده از احزاب و نهادهای اقماری.

در توضیح دلیل دوم باید بگویم، تنها 6 سال پس از آغاز فعالیت تروریستی مسلحانه پ.ک.ک، حزبی اقماری به نام SHP تاسیس شد که دستورات خود را به طور مستقیم از سران پ.ک.ک می‌گرفت و توانست به آسانی با سوء استفاده از خلا قانونی، نمایندگانی به پارلمان ترکیه بفرستد.

بارها با حکم دادگاه قانون اساسی، احزاب و نهادهای اقماری پ.ک.ک به اتهام ارتباط با سازمان تروریستی پ.ک.ک تعطیل شدند، اما هر بار با نامی دیگر دوباره به صحنه بازگشتند. به راستی چنین اتفاق تلخی در جهان بی‌سابقه است و هیچ کشوری اجازه نمی‌دهد که یک سازمان تروریستی به این راحتی در پارلمان نفوذ کند.

تاکتیک راحت تغییر اسم، همان ترفندی است که نهادهای اقماری پ.ک.ک تاکنون 11 بار از آن استفاده کرده و آخرین اسم نهاد اقماری این گروه تروریستی در پارلمان ترکیه، شبه حزبی به نام «حزب برابری و دموکراسی» (DEM) است که هم اکنون 10 درصد از کرسی‌های پارلمان ترکیه را در اختیار دارد و به شکل آشکار، از اهداف گروه تروریستی حمایت می‌کند!