بزرگترین اعتراضات در اسرائیل پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳

به گزارش روزپلاس، پس از چند روز مشاجره میان مقامات اسرائیلی بر سر اینکه در مقطع زمانی فعلی اولویت اسرائیل نجات اسیران از طریق آتش بس است یا تداوم حضور نیروهای اسرائیلی در کریدور فیلادلفیا، تصمیم نتانیاهو مبنی بر عدم نرمش در این زمینه با پیدا شدن جسدهای این شش نفر همراه شد. یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون نیز با انتقاد از نتانیاهو، او را مسئول مرگ این 6 نفر دانست. این رویداد باعث شده تا از دیروز صدها هزار صهیونیست در شهرهای مختلف سرزمین های اشغالی اقدام به اعتراض نسبت به سیاست های کابینه بنیامین نتانیاهو کنند.

تخمین زده می شود که 300 هزار نفر در تل‌آویو و 200 هزار نفر دیگر در شهرها در سرزمین های اشغالی در اعتراضات شرکت کردند. شرکت «راه حل های جمعیتی» نیز تخمین زد که حدود 280 هزار نفر در تظاهرات تل‌آویو شرکت داشته‌اند. این بزرگ‌ترین اعتراض در سرزمین های اشغالی از هنگام آغاز جنگ در 7 اکتبر 2023 (15 مهر 1402) به حساب می آید.

اعتراض در تل‌آویو با راهپیمایی از خیابان دیزن‌گف تا دروازه بگین ستاد ارتش اسرائیل آغاز شد و شش تابوت «نمادین» به نشانه شش جسدی که شب شنبه پیدا شدند، حمل شد. همزمان با این اعتراضات هیستادروث (اتحادیه کارگری اسرائیل) نیز از پیوستن به اعتراضات خبر داد و اعلام اعتصاب سراسری کرد. دیوید بار ایلان، رئیس این اتحادیه عصر دیروز خواستار اعتصاب کلیه کارگران اسرائیلی برای اعمال فشار به کابینه نتانیاهو جهت تسریع در توافق آتش بس برای نجات جان اسیران شده بود.

از صبح امروز اعتصابات در مدارس، فرودگاه ها، شهرداری ها، بیمارستان و کشتی رانی آغاز شد و روبه افزایش حرکت کرد. برخی وزیران کابینه نتانیاهو با انتقاد از اعتراضات و اعتصابات، این اقدامات را سیاسی و دارای هدف ضربه زدن به کابینه خواندند.

بتسلائل اسموطریچ، وزیر دارایی که در وزارت جنگ نیز دارای اختیارات است، با سیاسی دانستن اعتراضات، آن را به سوی یک توافق بد دانست و خواستار آن شد که همه کارگران به سر کار خود برگردند. اسموتریچ تهدید کرد هر کارگری که دست از کار بکشد، حقوق دریافت نخواهد کرد. ایتمار بن گویر، وزیر امنیت عمومی نیز در یک مراسم اعلام کرد با چنین توافقی مخالف است و اجازه نمی دهد، کابینه این توافق را تایید کنند.

اعتراض در خلال جنگ؟

اعتراض حدود 500 هزار صهیونیست در سراسر سرزمین های اشغالی در حالیکه جنگ در غزه ادامه دارد، نشان می دهد که این درگیری اثر انسجام بخشی موقتی خود را از دست داده و درون جامعه اسرائیل نیز اکثریت خواستار پایان یافتن جنگ هستند.

از سوی دیگر وضعیت اسیران اسرائیلی نیز برای جامعه رژیم صهیونیستی غیرقابل تحمل شده است. درحالیکه آتش بس یک هفته ای در اواخر سال 2023، موفق با آزادی حدود 50 اسیر شد، اما نتانیاهو که پس از آن بر آزادی این گروه از طریق عملیات نظامی تأکید کرده است، در ماه های بعد تنها موفق به نجات 5 اسیر شده و به گفته رسانه های اسرائیلی 35 اسیر دیگر را نیز در جریان عملیات مختلف از جمله حمله هوایی به کشتن داده است.

این وضعیت به حدی برای جامعه اسرائیل غیرقابل تحمل شده که حتی در خلال جنگ حاضر شده اند در این سطح گسترده به خیابان ها آمده و اقدام به اعتصاب کنند. آغاز شدن اعتراضات بزرگ در جریان جنگ نشان می دهد، درگیری نظامی اثر  انسجام بخش خود را به دلیل طولانی شدن جنگ از دست داده است.

با این وجود دادگاه عالی کار در اسرائیل امروز پس از برگزاری یک جلسه استماع، حکم به پایان یافتن اعتصاب داد. اتحادیه کارگری نیز این حکم را پذیرفته و از کارگران خواسته به اعتصاب پایان دهند.

در این میان اختلافات میان نتانیاهو و یواو گالانت، وزیر جنگ کابینه نیز بار دیگر بر سر اولویت اصلی اسرائیل تشدید شده است. گالانت نیز همچون دیگر دیگر سران امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی خواستار توافق آتش بس در ازای آزادی اسیران است و از نتانیاهو خواسته خروج نیروهای نظامی اسرائیل از محور فیلادلفیا را بپذیرد ولی نتانیاهو با بیان اینکه این محور رگ حیاتی حماس است و خروج از آن به حماس فرصت بازسازی و حمله مجدد به اسرائیل را می دهد، ماندن در فیلادلفیا را اولویت امنیتی اصلی اسرائیل دانسته است.

امروز در جریان نشست کابینه گالانت با حمله به نتانیاهو گفت نخست وزیر همان فردی است که در سال 2011، 1027 زندانی از جمله یحیی سنوار را در ازای یک نفر (گیلعاد شالیط) آزاد کرد ولی حالا حاضر به انجام هیچ اقدامی برای آزادی بیش از 100 اسیر اسرائیلی نیست. برخی رسانه های اسرائیلی خبرهایی درباره احتمال اخراج گالانت از وزارت جنگ را منتشر کرده اند. به نظر می رسد چنین اقدامی می تواند آتش خشم معترضان را دو چندان کند. در سال 2023 وقتی نتانیاهو اواخر ماه آوریل گالانت را به دلیل مخالفت با اصلاحات قضایی، اخراج کرد اعتراضات خیابانی شدیدی شکل گرفت و اعتصابات هم به آن اضافه شد و نهایتاً نخست وزیر را به عقب نشینی از تصمیم خود واداشت.