ترکیه بدنبال توسعه روابط با کره جنوبی؛راه آهن و تجارت دریایی

به گزارش روزپلاس، در 5 سال گذشته، مفهوم «بازگشت به آسیا» به عنوان یکی از اهداف مهم سیاست خارجی ترکیه به طور مداوم از سوی مقامات این کشور مطرح شده است.

دستگاه دیپلماسی ترکیه می‌گوید که در دهه‌های گذشته این کشور سیاست خارجی را صرفاً با محوریت توسعه روابط با کشورهای غربی پیش برده و در نتیجه دچار خسران شده است. اما حالا می‌خواهد با همه کشورهای آسیایی روابط همه جانبه برقرار کند.

یکی از کشورهای هدف که تیم سیاست خارجی کابینه اردوغان بر روی آن متمرکز شده، کره جنوبی است. رابطه با این کشور آسیایی که اقتصاد قدرتمندی دارد و از کشورهای توسعه یافته به شمار می‌آید از اولویت‌های مهم دولت اردوغان است. 

ارتقای روابط با کُره برای ترکیه آن قدر اهمیت دارد که به انگیزه‌ای مهم برای پیوستن به گروه «میکتا» تبدیل شد. سازمان همکاری اقتصادی بین قاره‌ای (MIKTA) متشکل از کشورهای مکزیک، اندونزی، کره جنوبی، ترکیه و استرالیا، ظرفیت بالایی برای همکاری اقتصادی دارد و ترکیه امیدوار است از بین اعضای این گروه، بیشترین همکاری را با کُره پیش ببرد.

سفر اورال اوغلو به سئول
سفر عبدالقادر اورال اوغلو وزیر زیرساخت، ترابری و ارتباطات ترکیه به سئول پایتخت کُره جنوبی و اظهارات او در مورد اهداف سیاسی – اقتصادی ترکیه، نشان دهنده این است که آنکارا حساب ویژه‌ای روی توسعه روابط با کُره باز کرده است. اما دست کم در شرایط کنونی، می‌توان چنین گفت که کُره ای‌ها نیز همچون چینی‌ها عجله چندانی ندارند و روند محتاطانه‌ای را در پیش گرفته‌اند.

با این حال، دولت ترکیه به دنبال ایجاد انگیزه‌ها و اعطای امتیازاتی است که پای سرمایه گذاران و موسسات مالی و اعتباری کُره را به استانبول، آنکارا، مرسین و آنتالیا باز کند.

هر سال به طور متوسط بین 250 تا 300 هزار گردشگر از کُره جنوبی به ترکیه سفر می‌کنند و حجم مبادلات تجاری بین ترکیه و کُره جنوبی بین 8 تا 10 میلیارد دلار در نوسان است. اما از این مقدار، کُره ای‌ها با فاصله‌ای معنی‌دار تراز را به نفع خود پیش برده‌اند و حجم صادرات آنها به ترکیه، 4 برابر میزان کالاهایی است که از استانبول و مرسین وارد می‌کنند.

کره جنوبی بیشتر از ترکیه محصولات دارویی، تجهیزات نساجی، سوخت‌های معدنی، روغن‌ها و عرقیجات، مواد شیمیایی معدنی، سنگ‌های گرانبها و نیکل می‌خرد. اما مهمترین اقلام صادراتی کره جنوبی به ترکیه عبارتند از: محصولات پلاستیکی، آهن و فولاد، ماشین آلات، رآکتور، دیگ بخارهای هسته‌ای، مواد شیمیایی آلی، الیاف مصنوعی، لاستیک، دستگاه‌های نوری، عکاسی، فنی و پزشکی و همچنین آلومینیوم.

علاوه بر این، بیش از 6 شرکت کره جنوبی در ترکیه در بخش‌های خودرو، انرژی، ساخت و ساز، مخابرات و فناوری سرمایه گذاری کرده‌اند.

یک مسیر دور و دراز برای صادرات دریایی
ترکیه و کره جنوبی در سال 2012 توافقنامه تجارت آزاد امضا کردند. ولی مبادله کالا و مواد خام بین ترکیه و کره جنوبی از راه ترانزیت دریایی و از مسیرهای استانبول و مرسین به بندر بوسان در کُره، یک راه دور و دراز است که معمولاً 35 روز به طول می‌انجامد.

با توجه به این بُعد مسافت و همچنین با لحاظ کردن برتری کُره و برخورداری از تراز بالای صادراتی، بعید است که در آینده شاهد افزایش چشمگیر مبادلات تجاری بین این دو کشور باشیم. در نتیجه ترکیه به دنبال برخی ابزراها و راهکاریهای جایگزین است تا از همکاری اقتصادی با کُره جنوبی، سود بیشتری ببرد. 

ترکیه بارها تلاش کرد تا در جریان توسعه روابط بانکی، از ظرفیت‌های کُره جنوبی نیز در مسیر سوآپ ارزی بهره ببرد. اما در این راه توفیق چندانی به دست نیاورد. به همین دلیل، وزیر زیرساخت، ترابری و ارتباطات ترکیه، در سفر به سئول، گزینه‌هایی را روی میز گذاشته است که در چندین حوزه، منافع اقتصادی دو کشور را به هم پیوند بزند.

فعالیت غول‌های ترابری کُره در ترکیه
عبدالقادر اورال اوغلو اعلام کرده که قرار است چند شرکت بزرگ کُره‌ای، اجرای مهمترین پروژه‌های ریلی، بزرگراهی و احداث پل ترکیه را بر عهده بگیرند. اما قرار است الگویی برای شراکت آنها با شرکت‌های ترکیه تعریف شود و پروژه، تمام در اختیار مهندسین کُره نباشد.

مقامات ترکیه امیدوارند که طی 29 سال آینده حجم سرمایه گذاری راهسازی و ریلی در ترکیه به 250 میلیارد دلار برسد. یعنی تا سال 2053 میلادی، این حجم از سرمایه در قالب اجرای پروژه و همچنین مشارکت ساخت، انجام می‌شود و بخش مهمی از پروژه‌ها با حضور شرکت‌های بزرگ کره جنوبی اجرا خواهد شد.

مهندسین و پیمانکاران کُره قبلاً پروژه‌های معتبری مانند پل چاناک‌قلعه و پل یاووز سلطان سلیم را اجرا کرده‌اند و حالا قرار است اجرای بزرگراه 127 کیلومتری چاناک‌قلعه را نیز انجام دهند.

عبدالقادر اورال اوغلو گفته است: «خوشحالم که اعلام کنم در زمینه تامین مالی اجرای پروژه‌های ما، کُره به مرحله بسیار جدی رسیده و کارها خوب پیش رفته است. در 22 سال گذشته، 272 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری زیرساختی انجام دادیم که 165 میلیارد دلار آن سرمایه‌گذاری بزرگراهی بود و از این پس روی سرمایه‌گذاری در راه آهن تمرکز خواهیم کرد. این همان نقطه‌ای است که دوستان کُره‌ای ما در آن مشارکت می‌کنند. از حالا پروژه قطار فوق سریع آنکارا-استانبول روی میز است. ما قبلاً هم در حوزه ریلی سریع السیر کار کرده ایم و خطوطی داریم که سرعت آنها تا 250 کیلومتر در ساعت است. اکنون کار بر روی پروژه راه آهنی را آغاز کرده‌ایم که می‌تواند بین آنکارا و استانبول با سرعت 350 کیلومتر در ساعت حرکت کند. ما در مورد قطار فوق سریع با همتای کره‌ای خود صحبت کردیم و علاقه زیادی به پروژه ما نشان دادند. در حال حاضر 2 هزار و 251 کیلومتر خط قطار سریع السیر در کشورمان وجود دارد که در نظر داریم در کوتاه مدت این میزان را به 5 هزار کیلومتر برسانیم و شرکت‌های کُره می‌توانند در این زمینه ما را همراهی کنند. البته همکاری در حوزه دریایی بین ترکیه و کره نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت و مذاکرات بر سر پیش‌نویس توافقنامه حمل و نقل دریایی بین دو کشور ادامه دارد و فکر می‌کنم می‌توان در این زمینه پیشرفت کرد».

به گفته وزیر ترابری ترکیه، در حال حاضر در مسیر 11 ساعته هوایی بین ترکیه و کُره، هر هفته 11 پرواز متقابل انجام می‌شود. این مسیر در اختیار ترکیش ایرلاینز است. اما ترکیه خواستار آن است که به زودی مجموع پروازها به بوسان و سئول به 21 پرواز برسد.

شراکت در بازسازی اوکراین
ترکیه در چند سال گذشته در بخش صادرات خدمات فنی مهندسی و فعالیت پیمانکاران و شرکت‌های عمرانی بزرگ در بالکان، آفریقا و آسیای میانه فعال بوده و حالا چشم به آن دوخته که به محض پایان جنگ در اوکراین، قطعه بزرگی از کیک بازسازی اوکراین را نیز بردارد. اما از آنجایی که بخش اعظم ظرفیت پیمانکاری خود را در چندین کشور به کار گرفته، مایل است بخشی از کار را با کُره پیش ببرد. ماشین آلات و تجهیزات فنی. نیروی مهندسی و فاینانس از کره، هموارسازی جاده دیپلماسی و تامین نیروی کار ارزان از ترکیه. 

یکی دیگر از حوزه‌هایی که ترکیه مایل است توجه پیمانکاران کُره جنوبی را به آن جلب کند، سپردن پروژه ساخت دومین نیروگاه هسته‌ای است. نیروگاه نخست را مهندسین روسی با چهار واحد بزرگ می‌سازند که در حال حاضر فقط یک واحد آن به بهره برداری رسیده و برای نیروگاه دوم، به دنبال استفاده از دانش و تخصص مهندسین کُره است. اما شواهد نشان می‌دهد که برخی دلایل سیاسی، از جمله روابط تنگاتنگ کُره و آمریکا، باعث خواهد شد که نیروگاه دوم نیز به احتمال قوی به چینی‌ها سپرده شود.