استکی: مبارزه علی‌اکبری متفاوت است/مهدی‌پورحقش را یک جا گرفت

وی در خصوص شرایط آمادگی علی‌اکبری عنوان کرد: برای این مبارزه حدود 8 ماه اردو و تمرین داشتیم. امیر در این مدت 3 ماه نیز در آمریکا تمرینات خود را پیگیری کرد و خدا را شکر در حال حاضر از شرایط خوبی برخوردار است. در این مدت تلاش کردیم آنالیز خوبی روی آلمیدا داشته باشیم و خود را برای لحظه لحظه مسابقه آماده کنیم. مطمئن باشید امیر تمام تلاش خود را برای شکست حریف قدرتمند خود انجام خواهد داد تا روند چهار پیروزی گذشته‌اش ادامه داشته باشد. 

مربی فایتر کشورمان تاکید کرد: با توجه به غیر قابل پیش‌بینی بودن فایتر برزیلی داستان این مبارزه با مبارزات قبلی متفاوت است . از طرفی شرایط دو فایتر نیز با هم تفاوت دارد، اما امیر با توجه به توانایی‌های حریفش تمریناتی در جهت دفاع جوجیتسو انجام داده است. همانطور که حریف علی‌اکبری یکی از اسطوره‌های رشته‌های خود است، امیر نیز اسطوره کشتی فرنگی دنیا است و همه به خوبی از توانایی‌های او آگاه هستند. امیدوارم امیر مانند مسابقه گذشته‌ خود مقابل آرجان بولار که او نیز حریف بسیار قدرتمندی بود، در این مبارزه نیز پیروز شود؛ چرا که توانایی انجام این کار را دارد. 

سرمربی تیم امید بوکس کشورمان در خصوص درخشش بوکسورهای جوان کشورمان در مسابقات قهرمانی جهان و تاریخ‌سازی آنها عنوان کرد: اگر همه بوکسورهای ما شب اول هم می‌باختند نیز هیچ ایرادی به آنها وارد نبود؛ چرا که با اردوهای کوتاه مدت و بدون بازی تدارکاتی اعزام شدند، اما خدا را شکر بوکسورهای جوان ما در مونته‌نگرو درخشیدند و نه تنها موفق به کسب مدال جهانی شدند، بلکه یک مدال نقره و دو برنز کسب کردند. این در حالی است که همین تیم سال گذشته در مسابقات آسیایی قزاقستان هیچ مدالی نگرفت.

استکی با تمجید از اعتماد رئیس فدراسیون بوکس به کادرفنی جوانان گفت: در بازگشت تیم رضا مهدی‌پور قصد رفتن داشت، اما اجازه ندادم و حسینی نیز به شدت مخالف جدایی مهدی‌پور بود. همین ماندگاری و اعتماد به مهدی‌پور که سال‌ها در تیم‌های پایه کار کرده است و در این زمینه یک تکنسین و متخصص شده است، باعث شد با لطف خدا جواب تمام زحمات و سختی‌هایی این سال را یک جا دریافت کند. به نظرم حق علی اکبر میراحمدی که از دور مسابقات حذف شد نیز مدال بود. این تیم در رده سنی جوانان به پختگی کامل  رسیده بود و خدا را شکر با این کادر مربیگری در رده سنی جوانان تاریخ‌سازی کرد.

وی با تاکید بر اثرات این موفقیت روی بوکس کشورمان گفت: شک نکنید اثرات این پیروزی روی بوکس خواهد ماند، همانطور که وقتی ما در جهانی صربستان نخستین مدال جهانی تاریخ بوکس را کسب کردیم و دو مدال میثم قشلاقی و اشکان رضایی را نیز ندادند، اثراتش روی بوکس پدیدار شد؛ هر چند متاسفانه با حاشیه‌هایی که ایجاد شد آن مدال زیاد دیده نشد و از بین رفت. خوشحالم رضا مهدی‌پور به حقش رسید. او رفیق من است و پیروزی‌اش پیروزی ما و جامعه بوکس است و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد.

سرمربی اسبق تیم ملی بوکس در خصوص اثبات دوباره توانایی مربیان ایرانی در ماه‌های اخیر تصریح کرد: رئیس فدراسیون جوان است و در این مدت نشان داده که آمده کار کند. در این مدت نیز به دنبال بهترین‌ها برای بوکس بود و سه مربی کوبایی را با بالاترین هزینه به ایران آورد. منظورم فقط دستمزد این مربیان نیست و سفرهای متعدد، هزینه اعزام و تدارکات نیز است، اما در بزرگسالان نه تنها هیچ چیزی که پیش نبردیم، بلکه تیم ملی رو به برد از هم پاشید و دیگر آن تیم وجود ندارد. چند نفر از تیم فعلی جوان از نفرات تیم امید هستند که با ما در قزاقستان بودند.

استکی افزود: روند تیم بزرگسالان روند خوبی نبوده است و حتی اگر بخواهیم سرمایه‌گذاری کنیم هم در حال سرمایه‌گذاری روی رده‌های پایه هستیم. در حال حاضر نیز می‌بینید که نتایج رده پایه فدراسیون در تمامی رده‌های سنی پایه فوق‌العاده است و شاهکار آن نیز در جوانان بود. نظر یکی از مدیران فدراسیون روی همین ملک خطابی که در این مسابقات به مدال نقره رسید، این بود که اصلاً نباید اعزام شود. البته حسینی، مهدی‌پور و بنده اصرار داشتیم که او یکی از بهترین‌ها است و هر سه نفر ما روی این موضوع اصرار داشتیم.

وی تصریح کرد: حسینی نیز اعتقاد داشت که ملک خطابی در آینده حتی می‌تواند در بزرگسالان نیز بدرخشد. خدا را شکر که اتفاقات خوبی افتاد، اما اگر این تیم اردوی منظم و سفر تدارکاتی نیز داشت و با تیم کامل‌تری اعزام می‌شد شاید روی سکو قرار می‌گرفت. از حسینی تشکر ویژه‌ای دارم که با سختی بسیار فدراسیون را گرفت؛ چرا که اگر من جای او بود این کار را قبول نمی‌کردم. در این مدت نیز هر چند در رده بزرگسالان به مشکل خوردیم، اما در رده پایه عالی بودیم.

سرمربی تیم امید بوکس کشورمان در پایان گفت: یکی از حُسن‌های روح الله حسینی حتی زمانی که به عنوان نایب رئیس نیز در فدراسیون حضور داشت، سرمایه‌گذاری روی تیم‌های پایه بود. مشکل فقط آن زمان این بود که این بوکسورها به دلیل نبود تیم امید بعد از مدتی از کورس خارج می‌شدند. موضوعی در حال حاضر با تشکیل تیم امید دیگر شاهد آن نخواهیم بود.