به گزارش روزپلاس، در نوار غزه، با گذشت 14 ماه از تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه، بیماران فلسطینی مبتلا به نارسایی‌های کلیوی علاوه بر مصائب جنگ، با مشکلات ناشی از این بیماری نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.
محمد و مادرش هر دو در زمره آوارگان فلسطینی مبتلا به نارسایی کلیوی هستند که با خروج از محاصره بیمارستان شفا توسط صهیونیستها و ترک خانواده‌شان در شمال غزه، برای ادامه روند درمان خود راهی جنوب باریکه غزه شدند.
«میرفت الجدبه»، مادر خانواده در تشریح روایت دردناک روزهای محاصره بیمارستان شفا توسط نظامیان صهیونیست می گوید: من و پسرم هر دو دچار بیماری نارسایی کلیه هستیم و نیازمند انجام دیالیز هستیم. در بیمارستان شفا غزه بودیم که صهیونیستها حمله کردند و آنجا را محاصره کردند. نمی‌دانستیم چه کنیم؟ چون در بیمارستان تحت درمان بودیم و نمی‌توانستیم دستگاه‌ها را جدا کنیم و حرکت کنیم.
وی در ادامه اظهار داشت: صهیونیستها ما را محاصره کردند و متوجه شدیم که امکان خروج از بیمارستان شفا را نداریم. پس از محاصره بیمارستان، نیروهای صلیب سرخ آمدند و ما را با برانکارد به بیمارستان «یوسف النجار» در شهر رفح آوردند.
«یاسمین مشتهی» نیز یکی دیگر از بیماران دیالیزی است که با ترک خانواده‌اش در شمال غزه به تنهایی راهی مناطق جنوبی غزه شده تا بتواند در جلسات دیالیز بیمارستان شهدای الاقصی شرکت کند.
او در گفتگو با خبرنگار تسنیم با تشریح مشکلات اسکان در چادرهای آوارگان از چالش تهیه داروها و تجهیزات پزشکی تا سختی‌های زمان دیالیز سخن می‌گوید: 6 ماه است که در بیمارستان شهدای الاقصی روی صندلی‌های بخش کلیوی، دیالیز می‌شوم. در 4 ماه اخیر با کمک دوستان موفق شدیم در محوطه این بیمارستان چادرهایی برای اقامت بیماران برپا کنیم. اما همچنان از مشکلات زیادی رنج می‌بریم، از جمله اینکه هوای داخل چادرها خیلی خیلی سرد است.
این بانوی فلسطینی در ادامه با تشریح مشکلاتش می‌افزاید: علاوه بر اینکه با کمبود دارو و تجهیزات پزشکی مواجه هستیم، حتی با کمبود صندلی‌های بیماران دیالیزی دست و پنجه نرم می کنیم، چون این صندلی‌ها مناسب نیستند و نمی‌توانیم بر روی آن دراز بکشیم، به همین خاطر دچار افت فشار می شوم. هیچگونه داروی مسکنی برای ما وجود ندارد. هیچ نوع مسکّنی در دسترس نیست. حتی در داروخانه‌ها هم داروی مسکّن و دیگر داروها پیدا نمی‌شوند.
پزشکان غزه در نتیجه پیامدهای بیش از یک سال جنگ مجبور شدند پروتکل‌های تعیین شده برای جلسات دیالیز بیماران در غزه را تغییر دهند و تعداد جلسات و ساعات دیالیز را به زیر 50 درصد کاهش دهند. بر همین اساس بیماران دیالیزی در هر جلسه، به جای 4ساعت، دو ساعت دیالیز می‌شوند و تعداد جلسات دیالیز از 3 جلسه در هفته، به 2 جلسه کاهش یافته است. این موضوع وضعیت مبتلایان به این بیماری خاص را وخیم‌تر کرده تا جایی که برخی از بیماران در نتیجه کمبود امکانات، جان خود را از دست می‌دهند.