ارامنه سوریه در میان آتش و دود؛ چالش جدید برای ایروان

به گزارش روزپلاس، پرچم جمهوری عربی سوریه از ساختمان سفارت این کشور در ارمنستان برداشته شده، اما تابلوی سفارت هنوز باقی است و پرچم مخالفان مسلح که سوریه را تصرف کرده‌اند، هنوز نصب نشده است.

کارکنان سفارت اعلام کردند که پرچم دولت سابق دیروز برداشته شده، اما از زمان نصب پرچم جدید اطلاعی ندارند.

در مسکو نیز پرچم جدید بر فراز ساختمان سفارت سوریه به اهتزاز درآمده و روز گذشته نصب شد.

به نظر می‌رسد که با تسلط مخالفان بر دمشق و خروج «بشار اسد» از سوریه، دولت‌های مختلف در حال به رسمیت شناختن دولت جدید سوریه هستند.

وضعیت نامشخص ارمنی‌های سوریه پس از تغییر قدرت

پس از سقوط دولت «بشار اسد» که به مدت 24 سال سوریه را اداره می‌کرد و به قدرت رسیدن «ابو محمد الجولانی»، رهبر گروه «هیئت تحریر الشام»، جامعه ارمنی‌های سوریه در وضعیت نامشخصی قرار گرفته است.

«ایشخان ساغاتلیان»، رئیس گروه دوستی ارمنستان و سوریه در پارلمان ارمنستان، معتقد است: «وضعیت ایجاد شده برای جامعه ارمنی نیز بسیار نگران‌کننده است. سرنوشت و آینده آن‌ها نامشخص است. ابهامات زیادی وجود دارد. امنیت ده‌ها هزار ارمنی ساکن در سوریه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. آیا ثبات در کشور سوریه برقرار خواهد شد یا وضعیت آشفته ادامه خواهد یافت؟ رژیم اسرائیل و ترکیه چه اقداماتی انجام خواهند داد؟ چه دولتی در سوریه تشکیل خواهد شد؟ و رویکرد و نحوه همکاری دولت جدید با جامعه ارمنی سوریه چگونه خواهد بود؟ پاسخ به این سؤالات هنوز مشخص نیست و این امر بر نگرانی‌ها می‌افزاید.»

این نماینده پارلمان ارمنستان با بیان اینکه آن‌ها به‌طور مرتب با مقامات جامعه ارمنی در سوریه در تماس هستند و در حال حاضر اوضاع نسبتاً آرام است، گفت: «نمایندگان مخالفان سوریه وعده داده‌اند که جامعه مسیحی با مشکل امنیتی مواجه نخواهد شد. پس از تصرف دمشق، تماس‌هایی با نمایندگان جامعه ارمنی گرفته شده و به آن‌ها قول داده شده که جامعه ارمنی در معرض خطر نیست.»

اما مشخص نیست که این وعده تا چه اندازه محقق خواهد شد، زیرا مخالفانی که به قدرت رسیده‌اند، از گروه‌های مختلف با گرایش‌های متفاوت تشکیل شده‌اند.

دولت ارمنستان تاکنون هیچ واکنشی به تغییر قدرت در سوریه نشان نداده است.

سکوت وزارت خارجه ارمنستان در قبال تحولات سوریه و پیشنهادات کارشناس ارمنی

«هایک کوچاریان»، رئیس بخش زبان و ادبیات عربی دانشگاه ایروان، سکوت وزارت خارجه ارمنستان در قبال تحولات سوریه را قابل‌درک می‌داند.

به گفته این کارشناس ارمنی، واکنش‌ها باید بسیار محتاطانه باشد، زیرا هنوز بسیاری از مسائل مشخص نیست، به‌ویژه اینکه دولت جدید سوریه به چه معناست و آیا این دولت جدید یک دولت واحد خواهد بود یا قدرت میان گروه‌های مختلف تقسیم خواهد شد.

کوچاریان معتقد است: «حداقل 3 یا 4 گروه بزرگ در سوریه وجود دارند که می‌توانند برای تعیین سرنوشت خود ادعای حق کنند: دروزی ها، علوی‌ها، سنی‌ها و کردها؛ احتمال اینکه دیگر یک دولت واحد در سوریه وجود نداشته باشد، بسیار زیاد است. در حال حاضر، بحث در مورد تشکیل این دولت موقت و اینکه چه کسی آن را رهبری خواهد کرد و چه نیروهایی در آن دخیل خواهند بود، در جریان است. هنوز برای گفتن اینکه الجولانی رهبر این دولت خواهد بود یا این نیرو تمام قدرت را به دست خواهد گرفت، زود است.»

به گفته این کارشناس، ارمنستان در حال حاضر باید در دو جهت فعالیت کند: حفظ ارتباط با جامعه ارمنی در سوریه و درک واقعیت‌های موجود در این کشور، درک موضع بازیگران منطقه‌ای، از جمله ترکیه، ایران، روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا، در قبال دولت جدید سوریه و قرار دادن مسئله ارمنی‌های سوریه در دستور کار مذاکرات با استفاده از همه ارتباطات.

به گفته «هایک کوچاریان»، ارمنستان همچنین باید در صورت نیاز، برای ارمنی‌هایی که می‌خواهند از سوریه به ارمنستان مهاجرت کنند (که برخی از آن‌ها شهروند ارمنستان هستند)، برنامه‌ریزی کند.

گفتنی است، آمار دقیقی از تعداد ارمنی‌های ساکن در سوریه در حال حاضر وجود ندارد و هزاران ارمنی پس از آغاز جنگ داخلی سوریه در سال 2011 به ارمنستان مهاجرت کردند.