به گزارش صفحه «هنر روز» روزپلاس، روزگذشته لیستی از ارقام قراردادهای یک سریال نمایش خانگی محصول پلتفرم نماوا منتشر شد. لیستی که تا این لحظه توسط این پلتفرم و تهیه کننده و بازیگران تکذیب نشده است.
در ابتدای فهرست منتشرشده مربوط به فیلم ازازیل، نام پریناز ایزدیار به چشم می‌خورد که گفته می‌شود بازیگر اصلی این سریال است و در کنار نام او، رقم ماهانه یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان ذکر شده است، رقم ادعایی فوق نجومی که تا این لحظه تکذیب نشده است. با وجودی که او به‌عنوان بازیگر اصلی سریال معرفی شده، در لیست منشرشده، بیشترین دستمزد ماهانه درج ظده مربوط به محسن تنابنده است با عدد ماهانه ۲میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان.
سومین رقم بالا در میان دیتمزدهای ادعایی بازیگران ازازیل، بابک حمیدیان است که گفته سده برای هرماه مبلغ ۱ میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان دریافتی دارد. همچنین سایر اعداد ادعایی، مریلا زارعی ۱ میلیارد، گهر خیراندیش ۴۵۰ میلیون تومان است.
البته اطلاعات رسیده به خبرنگار روزپلاس از جایگزینی پیمان معادی به جای محسن تنابنده حکایت دارد.
در این لیست ادعایی همچنین نام برخی بازیگران با رقم ثابت درج شده است مانند بهران رادان با رقم نجومی ۳میلیارد تومان !
نگاهی به ارقام منتشرشده نشان می‌دهد اگر این فهرست درست باشد، «ازازیل» احتمالاً می‌تواند یکی از گران‌ترین سریال‌های تاریخ نمایش خانگی لقب گیرد. درصورتی‌که این ارقام صحیح باشد، تنها حدود ۱۰۰ میلیارد تومان برای پرداخت دستمزد بازیگران این سریال در این ایام هزینه شده است!
حتی اگر این سریال‌ها در مجموع سودآور باشند، رقابت بر سر ستاره‌های گران‌قیمت به اندازه‌ای هزینه‌های تولید را در سریال‌های اینترنتی بالا برده که شرایط را برای بقای سینما -خصوصاً در گونه درام آن- بسیار دشوار کرده. تصور کنید برای ساخت یک فیلم سینمایی درام، از دو ستاره شاخص با دستمزد میانگین دو میلیارد تومانی و ۵ بازیگر با دستمزد ۳۰۰ میلیون تومانی استفاده شده باشد. یعنی این فیلم با حضور تنها دو ستاره چیزی نزدیک به ۱۰ میلیارد تومان هزینه داشته و باید در اکران عمومی ۳۰ میلیارد تومان بفروشد تا فقط هزینه ساخت آن برگردد.
این تغییر قیمت نجومی نتیجه‌اش می‌شود نامتعادل شدن دستمزد‌ها و گران شدن تولید اثر هنری و انحصار در تولید آثار هنری در دست مؤسسات مالی و با پول نامحدود.
حق مردم است که بدانند پلتفرم‌ها و سازمان‌های دولتی چه میزان از پول مردم و بیت‌المال را در چه آثاری خرج می‌کنند. آثاری که برخی از آن‌ها به دستمزد‌هایی تن می‌دهند که به هر چیزی جز کیفیت اثر منتج می‌شوند.