ریچارد هاس: زور نظامی و فشار حداکثری علیه ایران راه چار نیست

یک مقام سابق وزارت خارجه آمریکا در گزارشی تصریح کرده توسل به زور نظامی یا فشار حداکثری علیه ایران راه چاره نیست.

کد خبر: ۳۱۹۵۲۶

تاریخ انتشار:۲۰ دی ۱۴۰۳ - ۱۷:۳۴ - 09 January 2025

به گزارش روزپلاس، ریچارد هاس، رئیس سابق اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا و مقام سابق وزارت خارجه این کشور در یادداشتی در مجله فارن‌افرز تصریح کرده دانش هسته‌ای که ایران کسب کرده را نمی‌توان با زور نظامی از بین برد.

او در این یادداشت می‌نویسد: «برخی از تحلیلگران استدلال می‌کنند که به‌جای تلاش‌های دیپلماتیک، باید هر چه زودتر به نیروی نظامی متوسل شد. حمله نظامی به تأسیسات مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران، با امید نابودی بخش اعظم یا کل این برنامه و ایجاد تحول اساسی سیاسی در تهران، انجام خواهد شد».

هاس در ادامه می‌نویسد: « درست است که بخش اعظم، اگر نگوییم تمام، برنامه هسته‌ای موجود را می‌توان نابود یا حداقل مختل کرد. اما حتی این نیز راه‌حل دائمی نخواهد بود، زیرا ایران به تخصص هسته‌ای دست یافته است که با زور قابل نابودی نیست. یک عملیات نظامی موفق می‌تواند تهران را چندین سال عقب بیندازد، اما ممکن است این کشور تصمیم بگیرد برنامه خود را در مکان‌های مستحکم‌تر و فراتر از برد تسلیحات ایالات متحده و اسرائیل بازسازی کند.»

این مقام سابق وزارت خارجه آمریکا درباره تبعات غیرقابل پیش‌بینی چنین حملاتی هم نوشته است: « چنین حمله‌ای همچنین توسط ایران به‌عنوان توجیه بیشتر برای نیاز به سلاح‌های هسته‌ای استفاده خواهد شد. و حتی با تضعیف نیروهای نیابتی و دفاعی خود، ایران می‌تواند با استفاده از موشک‌های بالستیک باقیمانده خود به اسرائیل، علیه تأسیسات نفت و گاز همسایگان خود (که بسیاری از آنها شرکای منطقه‌ای حیاتی ایالات متحده هستند) و علیه اهداف آمریکایی از طریق تروریسم، تلافی کند.»

وی می‌افزاید: «قیمت نفت و گاز افزایش خواهد یافت و به فشارهای تورمی در سطح جهانی می‌افزاید و رشد اقتصادی را کاهش می‌دهد. پیامدهای داخلی چنین سناریویی در ایران غیرقابل پیش‌بینی است. این امر می‌تواند به همان اندازه که منجر به اعتراضات ضد دولتی می‌شود، واکنش ملی‌گرایانه‌ای را نیز در پی داشته باشد. در سطح بین‌المللی، چنین حمله پیشگیرانه‌ای می‌تواند بی‌ثبات‌کننده باشد، زیرا دیگران می‌توانند آن را به‌عنوان سندی برای اقدام مشابه علیه رقبای خود ذکر کنند.»

ریچارد هاس در ادامه تصریح کرده که عده دیگری از تحلیلگران هم پیشنهاد داده‌اند که از سیاست فشار حداکثری علیه ایران استفاده شود. او می‌نویسد: « اما هیچ چیز در تاریخ تحریم‌ها نشان نمی‌دهد که بتوان انتظار داشت آنها بتوانند به اهداف بلندپروازانه‌ای مخصوصا تا تاریخ معینی دست یابند.»

وی نوشته رویکرد درست برای واشنگتن است که دیپلماسی با ایران را آغاز کند و همزمان تهدید به استفاده از گزینه نظامی را حفظ کند.

ریچارد هاس در ادامه پیشنهاد کرده دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا از فرصت مذاکره با ایران قبل از اینکه تهران بتواند متحدانش در منطقه را بازسازی کند استفاده کند. او نوشته است: «شاید الماس‌ها همیشه دوام داشته باشند اما فرصت‌ها اینطور نیستند. همانطور که نویسنده کتاب «هنر معامله» به خوبی می‌داند لازم است به سرعت از آنها بهره گرفت.»