
به گزارش روزپلاس، در حالی که از اولین موج حمله ایران به رژیم صهیونیستی در پاسخ به تجاوزات گستاخانه این رژیم، در محافل عبری و منطقهای و جهانی گزارشهای متعددی درباره ضعف تشکیلات پدافندی چند لایه آمریکا و اسرائیل مقابل موشکهای ایرانی و ناتوانی آنها در رهگیری تعداد زیادی از این موشکها منتشر شده بود، روزنامه وال استریت ژورنال در گزارش جدید خود به این منظور اعلام کرد که اسرائیل با کمبود شدید موشکهای رهگیر «آرو» مواجه است که موجب شده نگرانیهای زیادی در مورد توانایی آن در مقابله با موشکهای بالستیک دوربرد ایران ایجاد شود.
روزنامه وال استریت ژورنال به نقل از یک مقام آمریکایی فاش کرد که اسرائیل با کمبود شدید موشکهای رهگیر آرو مواجه است و آمریکا از ماهها قبل از مشکلات مربوط به ذخایر موشکی سامانههای پدافندی اسرائیل آگاه بوده است.
این مقام آمریکایی که نامش فاش نشده، گفت: از زمان تشدید درگیریها در ماه ژوئن، پنتاگون تجهیزات پدافندی بیشتری به منطقه اعزام کرده و اکنون این نگرانی وجود دارد که ایالات متحده هم ممکن است ذخایر موشکهای رهگیر خود را بسوزاند.
از طرف دیگر، تام کاراکو، مدیر پروژه دفاع موشکی در مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی هشدار داد که آمریکا و اسرائیل نمیتوانند همه روز به رهگیری موشکها ادامه دهند. اسرائیل و دوستانش باید سریع و آگاهانه هر کاری که لازم است انجام دهند، زیرا نمیتوانیم دست روی دست بگذاریم.
موشکهای ایرانی چگونه تشکیلات پدافندی اسرائیل را فلج کردند؟
ژنرال صهیونیست: موشکهای ایران، اسرائیل را به آتش میکشند
سرگیجه پدافند اسرائیل در مقابل موشک های ایرانی
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست هم با اشاره به یک ارزیابی اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل گزارش داد که «اسرائیل بدون حمایت آمریکا شاید 12 روز بتواند موشکها را رهگیری کند و سامانههای پدافندی اسرائیل ممکن است تا پایان هفته قادر به رهگیری درصد بسیار کمتری از موشکها باشند و متاسفانه اسرائیل مجبور میشود در سایه ضعف سیستم پدافندی خود، در رهگیری موشکها اولویت بندی کند».
اخیرا شبکه الجزیره در گزارشی به قدرت موشکهای ایران در فلج کردن تشکیلات پدافندی رژیم صهیونیستی پرداخته و اعلام کرد: اولین مورد از تاکتیکهای مورد استفاده ایران، غلبه بر سیستم پدافندی دشمن با حمله ترکیبی موشکی و پهپادی بوده و مهم نیست که سامانه پدافندی چه اندازه قدرتمند و دقیق باشد؛ زیرا هر سامانهای حتی تشکیلات چند لایه پدافندی، سقفی برای ظرفیت رهگیری دارند و زمانی که تعداد موشکها و پرتابهای وارد شده از این سقف بالاتر برود، تشکیلات پدافندی اثربخشی خود را از دست میدهد.
این همان چیزی است که در حملات ایران دیدهایم و به عنوان مثال در عملیات وعده صادق 2 مشاهده کردیم که ایران موشکها را به شکل تکی شلیک نکرد؛ بلکه رگبارهای موشکی به شکل همزمان شلیک شدند که تشکیلات پدافندی اسرائیل را فلج کردند.
به عنوان مثال هر سامانه گنبد آهنین تقریبا 60 موشک رهگیر دارد و ارزیابیها بر این است که اسرائیل 10 سامانه از این نوع دارد و این بدان معناست که آنها حداکثر میتوانند تعداد محدودی موشک را رهگیری کنند. بنابراین زمانی که در حملات موشکی کوتاه بود، به یکباره مثلاً صدها موشک در مدت زمان کوتاهی شلیک شوند، قابلیتهای رهگیری سامانه گنبد آهنین از بین میرود و موشکها به طور تضمینی به اهداف خود میرسند؛ حتی اگر همه موشکهای رهگیر این سامانه بتوانند موفق عمل کنند.
در مورد سامانه فلاخن داوود که صهیونیستها سر و صدای زیادی درباره پیشرفته بودن آن به پا کردهاند هم وضعیت مشابه همین بوده و زمانی که یک حمله هماهنگ توسط چند صد موشک بالستیک انجام شود، سامانه مذکور به شدت تحت فشار قرار میگیرد. شلیک همزمان صدها موشک بالستیک همچنین دیگر سامانههای پدافندی ارتش صهیونیستی مانند پیکان 1 و 2 و حتی سامانه تاد آمریکا را هم از کار میاندازد.
رسیدن موشکهای ایران به عمق فلسطین اشغالی و اهداف مورد نظر، مسئله تعجب آوری برای مقامات صهیونیست نیست و پیش از این هم مقامات نظامی رژیم اشغالگر نگرانی خود را مبنی بر اینکه ممکن است سامانههای پدافندی توسط تعداد زیادی موشک که همزمان شلیک میشوند از کار بیفتند، ابراز کرده بودند.
بنابراین علیرغم حمایتهای نامحدود آمریکا و غرب از اسرائیل، موشکهای ایرانی قادرند همانطور که شاهد بودیم خسارات ویرانگری به رژیم صهیونیستی وارد کنند.
از طرف دیگر، باید توجه داشته باشیم که ایران تنها به موشکهای بالستیک متکی نیست و علاوه بر آن در زمینه توسعه دو سلاح هوابرد دیگر خود یعنی پهپادهای جنگی و موشکهای کروز تهاجمی که در ارتفاع پایین پرواز میکنند و رادار گریز هستند هم پیشرفت قابل توجهی داشته است.