به گزارش روزپلاس، ۸ اسفند ۶۳ دو موشک از مجموع ۸ موشک واردشده از لیبی، از تونل خارج شدند. دستور پرتاب اولین‌موشک عصر روز یکشنبه ۱۹ اسفند به حسن طهرانی مقدم ابلاغ شد. هدف پالایشگاه کرکوک بود. اما گره‌ای در کار افتاد.
با گذشت ۲ روز از شروع فعالیت آماده‌سازی موشک، بالاخره با حل مشکلات فنی و عمودشدن موشک، ساعت ۳:۲۱ بامداد ۲۱ اسفند اولین‌موشک ایران با موفقیت به‌سمت عراق شلیک شد.
صبح همان‌روز هواپیماهای عراقی تهران را بمباران کردند که دو منزل در خیابان‌های ظفر و زرگنده تخریب و سه‌نفر شهید شدند. با توجه به این‌حمله، امام خمینی منع حمله به بغداد را برداشت.
از آن روز تا ۶ فروردین چندین هدف استراتژیک گوناگون در بغداد هدف قرارگرفت.
سه‌شنبه ۶ فروردین دستور شلیک هشتمین‌موشک که آخرین‌فروند اولیت محموله موشکی خریداری شده ایران بود، صادر شد. اما این‌موشک داستان جالبی دارد و نتیجه فرودش با هدف تعیین‌شده متفاوت بود. این‌موشک به ترمینال مسافربری بغداد برخورد کرد و ۳۰۰ نیروی آموزش‌دیده و تازه‌نفس مصری که در حال تعویض با ۳۰۰ نیروی دیگر بودند، کشته شدند. در نتیجه ۶۰۰ نیروی مصری که برای کمک به عراق آمده بودند، کشته شدند.
همین مسیر در ماه‌های آینده با کارشکنی لیبیایی‌ها در پرتاب موشک در‌نهایت باعث شد ایران برای اولین بار سایت موشکی خود را داشته باشد و در شلیک موشک مستقل عمل کند. و این آغاز مسیری بود که امروز به ساخت انواع مدل‌های پیشرفته موشک که ایران را به یکی از قدرتمندترین کشورهای موشکی جهان بدل می‌کند، ختم شده‌است.