به گزارش روزپلاس، پایگاه خبری نیوز اسرائیل در گزارشی تحلیلی اعلام کرد: دونالد ترامپ این روزها در سطوح سیاسی، اقتصادی، امنیتی و ژئوپولیتیکی از سوی شرکت‌کنندگان در کنفرانس بزرگ جهانی که به میزبانی رئیس‌جمهور چین برگزار شد، سیلی‌های سنگینی دریافت می‌کند.
این کنفرانس موفقیتی چشمگیر داشت و شوکی بزرگ در سراسر جهان غرب ایجاد کرد. برای همگان روشن است که آنچه امروز رخ می‌دهد، در درجه نخست نتیجه‌ی خشونت کلامی همیشگی رئیس جمهور آمریکاست. او مطمئن بود که می‌تواند مشکلات جهان و اقتصاد آمریکا ــ که در بدهی ملی عظیم 37 تریلیون دلاری فرو رفته ــ را حل کند، اما در عمل تنها شکست‌های پی‌درپی را تجربه کرد، در حالی که جهان پشت به او کرد. رفتار خشن او نسبت به هم‌پیمانان و آمریکا، دشمنی‌های فزاینده، از دست دادن دارایی‌های اقتصادی، فروپاشی اتحادهایی که از پایان جنگ جهانی دوم بنا شده بود و شکاف‌های رو به گسترش داخلی در جامعه آمریکا را به همراه داشته است.
از نگاه اسرائیلی، رویدادهای اخیر زنگ خطری جدی و هشداری بزرگ در برابر سیاست‌های نتانیاهو به شمار می‌رود.
طولانی‌کردن بیهوده جنگ می‌تواند اسرائیل را به ورطه رکود عمیق بکشاند. و زمانی که نتانیاهو تصمیم به پایان عقب‌نشینی از غزه بگیرد، روشن خواهد شد که آسیب‌های واردشده به اسرائیل و ملت یهود شاید جبران ناپذیر باشد.
در بخش دیگری از این گزارش که به قلم رامی یتزهار تحلیل‌گر این رسانه منتشر شد تاکید شده است سیلی سنگین را در این نشست پوتین به گونه ترامپ نواخته است.
او در این رابطه نوشت: شدیدترین ضربه را ولادیمیر پوتین به ترامپ وارد کرد.
او وزیر خارجه‌اش را فرستاد تا به جهان و به‌ویژه ترامپ اعلام کند: «کنفرانس صلح با ترامپ و زلنسکی را فراموش کنید، جنگ در اوکراین ادامه خواهد داشت تا زمانی که اوکراین واقعیت موجود ــ یعنی شکست خود ــ را بپذیرد، و تا آن زمان جنگ فقط شدت خواهد گرفت»، پوتین در حالی در صورت ترامپ «آب دهان» انداخت که از موفقیت عظیم کنفرانس چین لذت می‌برد؛ کنفرانسی که به بلوک چین-روسیه گامی بزرگ به سوی تغییر بنیادی نظام جهانی بخشید.
به طول خلاصه باید گفت، ترامپی که با شعار «بازگرداندن عظمت به آمریکا» انتخاب شد، امروز امپراتوری را با اندوهی عاریه‌ای فرو می‌ریزد؛ درست همان‌گونه که نتانیاهو اسرائیل را از درون ویران می‌کند و یهودیان پراکنده را به دست دشمنان واگذار می‌کند.
اینجاست که واکنش غرب مطرح می‌شود: در بروکسل و واشنگتن، اجلاس چین همچون «زنگ خطر» تلقی شد. مقامات اطلاعاتی اروپایی هشدار دادند: «این تحولی بنیادی است که نمی‌توان آن را دست‌کم گرفت»، کاخ سفید نیز نگرانی خود را از «شکاف سریع در اتحادهای سنتی آمریکا» ابراز کرد.
ناتو بیانیه‌ای غیرمعمول صادر کرد: «هر تلاشی برای ایجاد نظام جهانی جدید با زور، با پاسخی هماهنگ مواجه خواهد شد»، اما پشت صحنه، نشانه‌های آشکاری از ناتوانی دیده می‌شد.
در روزهای اخیر، چین شاهد نمایش دراماتیک جهانی است که فضای بین‌المللی را شعله‌ور کرده: اجلاس رهبران در تیانجین، رژه‌ی عظیم نظامی در پکن، و سخنرانی‌هایی که مسیر آینده قدرت‌های شرقی را مشخص می‌کند.
تصاویر تاریخی ثبت شدند: شی جین‌پینگ در کنار ولادیمیر پوتین و کیم جونگ‌اون، دست در دست مقابل دوربین‌ها، و در پشت پرده، اسناد و توافق‌هایی برای ترسیم سیمای نظام جهانی تازه به امضا رسیدند.
در 31 اوت، اجلاس سازمان همکاری شانگهای در تیانجین آغاز شد. روی صحنه: پوتین، شی، مودی، رئیس‌جمهور جدید ایران، پزشکیان، رهبران آسیای مرکزی و دیگر میهمانان حاضر شدند.
پیام هم روشن بود: باشگاه شرق و جنوب جهانی در برابر سلطه غرب متحد می‌شود.
دو روز بعد در پکن، رژه‌ی نظامی بزرگی به مناسبت هشتادمین سالگرد پیروزی بر ژاپن برگزار شد ــ که در آن موشک‌های فراصوت، ده‌ها هزار سرباز و صحنه‌ای نمادین: سه رهبر ــ شی، پوتین و کیم ــ بر یک سکو دیده شدند.
شی با صدایی رسا گفت: «ما باید در برابر سلطه و سیاست‌های قدرت بایستیم»، پوتین افزود: «توازن عادلانه در عرصه امنیتی باید بازگردانده شود» و سخنان کیم نیز کم‌چالش‌برانگیز نبود: «کره شمالی بخشی از جبهه متحد علیه سرکوب غرب است».
این اجلاس به «اعلامیه تیانجین» و راهبرد سازمان همکاری شانگهای تا سال 2035 منجر شد. تصمیم به ایجاد مراکز امنیتی جدید، گسترش همکاری در مبارزه با مواد مخدر و تروریسم، و پذیرش کشورهای جدید برای پیوستن گرفته شد.
لائوس عنوان «شریک گفت‌وگو» گرفت و کشورهای جامعه همسود به عنوان ناظر دعوت شدند. روسیه و چین قراردادهای انرژی 30 ساله امضا کردند و هند خود را میان دو جهان یافت: از یک‌سو دوستی با واشنگتن، و از سوی دیگر گفت‌وگو درباره «شراکت بی‌رقابت» با پکن را پیش روی خود دید.
در حالی‌که پکن جشن می‌گیرد، ایالات متحده و اروپا نگران‌اند. ترامپ تلاش کرد اهمیت این رخداد را کوچک جلوه دهد و در این رابطه گفت: «چین به ما بیشتر نیاز دارد تا ما به چین»، اما در پشت صحنه، پنتاگون و اندیشکده‌ها درباره اتحاد سه‌گانه چین، روسیه و کره شمالی و پیامدهای آن برای تایوان، اوکراین و شبه جزیره کره هشدار می‌دهند. در اروپا، احتیاط حاکم است: روابط با چین از پیش پرتنش بود و حضور در جشن‌ها محدود شد تا حمایت آشکار از طرحی که نظم غربی را به چالش می‌کشد، نشان داده نشود.
یک دیپلمات ارشد در برلین در گفت‌وگویی محرمانه اعتراف کرد: «ما با واقعیتی روبه‌رو هستیم که دیگر اتحاد واشنگتن و بروکسل شکست ناپذیر دیده نمی‌شود.»