به گزارش روزپلاس، روزنامه هاآرتص در گزارشی مفصل به این مسئله پرداخته و به شکل موردی به برخی از موارد بایکوت خودجوش اسرائیل توسط محافل دانشگاهی و پژوهشی پرداخته است.
در بخشی از این مقاله آمده است: علم باستان‌شناسی اسرائیل با موجی از تحریم، چه آشکار و چه پنهان، روبه‌رو است؛ شاید بیش از هر حوزه علمی دیگر در اسرائیل این بخش مورد تحریم و بایکوت مراکز پژوهشی و تحقیقات در جهان قرار گرفته باشد.
تصمیم سختگیرانه‌ای که یکی از معتبرترین نهادهای این رشته اتخاذ کرد شوک بزرگی به پژوهشگران اسرائیلی وارد کرد.
چند هفته پیش، همه باستان شناسان اسرائیلی که مایل به شرکت در کنفرانس سالانه انجمن اروپایی باستان شناسی بودند، پیام یکسانی دریافت کردند:
«به همکاران از مؤسسات اسرائیلی فرصت حضور در کنفرانس سالانه داده می‌شود، اما فقط به‌عنوان اعضای مستقل انجمن، بدون هرگونه وابستگی به مؤسسه‌ای این کار باید صورت بگیرد. لطفاً از هرگونه اشاره به وابستگی به مؤسسات اسرائیلی یا منابع مالی اسرائیلی خودداری کنید».
پیام ادامه می‌داد: «از آنجا که وابستگی خود را به دانشگاه (اینجا نام مؤسسه آکادمیک ذکر شده) اعلام کرده‌اید، متأسفانه باید به اطلاع شما برسانیم که این وابستگی را از برنامه کنفرانس، کتابچه خلاصه‌ها، فرم درخواست حضور و سایر اسناد حذف خواهیم کرد».
انجمن اروپایی باستان‌شناسی (EAA) از مهم‌ترین نهادهای جهانی در حوزه باستان‌شناسی است و کنفرانس سالانه آن به‌طور منظم میزبان هزاران پژوهشگر و متخصص از سراسر جهان است.
به نوشته هاآرتص، اعلامیه‌ای که پژوهشگران اسرائیلی دریافت کردند، آنان را شگفت‌زده کرد. هرچند تحریم‌های رسمی و غیررسمی علمی پدیده تازه‌ای نیست و با تداوم جنگ (و جنایت علیه مردم غزه) رو به افزایش است، اما این تحریم مستقیم و آشکار از سوی یک انجمن معتبر با هزاران عضو، در حوزه‌ای که اسرائیلی‌ها نقش مهمی در گفت‌وگوی علمی دارند، اتفاقی تازه محسوب می‌شود.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است بخش دانشگاهی و پژوهشی اسرائیل در حال حاضر با موجی از تحریم‌های آشکار و پنهان از سرار جهان مواجه است.
اعتراض‌های دانشجویان و استادان، و انتقادهای تند به دلیل ناتوانی‌اش در مرزبندی با (جنایاتی که اسرائیل انجام می دهد) و عدم مخالفتش با اقدامات آن (جنایات اسرائیل) در نوار غزه روبه‌رو است.
در این میان، باستان‌شناسان بیش از دیگران در کانون این جریان قرار دارند، زیرا کار آن‌ها با هویت و مصادره زمین‌ها پیوند خورده است.
در پرونده‌ای دیگر، فعالان یک شریک بین‌المللیِ، یک باستان‌شناس اسرائیلی را متهم کردند که حفاری‌های ادعایی در یک محوطه متعلق به دوران روم باستان، در واقع حفاری در یک روستای فلسطینی بوده که ساکنانش در سال 1948 اخراج شدند.
این فعالان حتی نام روستای فلسطینی را ذکر کردند (که هاآرتص در مقابله خود ادعا کرد وجود نداشته است)