به گزارش روزپلاس، راجر فدرر، قهرمان بیست دوره گرنداسلم و شماره یک پیشین جهان در گفت‌وگویی درباره جنبه‌هایی از زندگی حرفه‌ای‌اش که پس از بازنشستگی بیش از همه دلتنگ‌شان شده است، صحبت کرد که به شرح زیر است:
زندگی پس از تنیس چگونه سپری می‌شود
فدرر در آغاز اظهار داشت: دلم برای رفاقت‌هایی که در دنیای تنیس داشتم تنگ شده است. مثلاً همین هفته در جریان مسابقات لیور کاپ وقتی داشتم در سالن قدم می‌زدم، وارد رختکن پت رافتر و آندره آغاسی شدم. آنها به من گفتند؛ "بنشین، باید یک دقیقه صحبت کنیم" و من هم نشستم و حدود پنج دقیقه با هم گپ زدیم. این لحظه‌های کوچک اما بسیار ارزشمند، همان چیزی است که بیش از همه بعد از بازنشستگی دلم برایش تنگ می‌شود. دلتنگ آن چند ثانیه‌ای هستم که تابلوی امتیازها اعلام می‌کند؛ «بازی، ست، مسابقه» و شما ویمبلدون را برنده می‌شوید و در آن لحظه به خود می‌گویید؛ "اوه، این بی‌نظیر بود." اما این احساس زودگذر است. در واقع، دلم برای زندگی در تور تنیس تنگ شده؛ برای شام خوردن با دوستان، گذراندن وقت در کنار هم در جاده‌ها و حس همراهی که در این مسیر وجود داشت. اینها چیزهایی هستند که جای خالی‌شان را پس از پایان دوران حرفه‌ای به خوبی حس می‌کنم.
وی در ادامه درباره تجربه بازنشستگی گفت: بازنشستگی در کل فوق‌العاده است. دیگر مجبور نیستید با وجود دردهای بدنی تمرین کنید، یا وقتی بدنت آسیب دیده، مسابقه بدهید. از این نظر، خیلی خوب است. اما در عین حال، بخش‌هایی از زندگی حرفه‌ای‌ام را از دست می‌دهم که برایم ارزشمند بودند.
نگه داشتن آمادگی جسمانی پس از بازنشستگی
راجر فدرر همچنین درباره حفظ تناسب اندام و تداوم تمریناتش پس از خداحافظی از دنیای حرفه‌ای توضیح داد: سعی می‌کنم همچنان در فرم خوبی بمانم. خیلی گلف بازی می‌کنم، چون این ورزش به زانوهایم استراحت می‌دهد. همچنین دو تا سه بار در هفته به زمین تنیس می‌روم و بازی می‌کنم. گاهی چند امتیاز کوتاه می‌زنم تا حس بازی را حفظ کنم. به ویژه سرویس، چون همیشه مهم است و هر بار که با بچه‌ها بازی می‌کنم، سعی می‌کنم چند سرویس بزنم تا آن مهارت فراموش نشود. باید بگویم واقعاً احساس خوبی دارم. سه سال پس از بازنشستگی، بدنم هنوز در وضعیت خوبی است و حالا بهتر می‌توانم مزایای استراحت و آرامش را درک کنم؛ البته، چند سال اول پس از بازنشستگی کمی سخت گذشت.
اهمیت سفر و تجربه‌های جهانی برای خانواده
قهرمان بیست گرنداسلم دررباره اهمیت سفر و آموختن از جهان در کنار خانواده‌اش گفت: وقتی پدر می‌شوید، دوست دارید فرزندانت را به سفر ببرید. من همیشه معتقدم که سفر کردن یک بخش مهم از زندگی است. خاطره‌های شگفت‌انگیز من همیشه به سفرهایم برمی‌گردد: دیدار با دوستان جدید، آشنایی با فرهنگ‌ها، طعم غذاهای متفاوت و یادگیری تاریخ و هنرهای گوناگون.
وی افزود: میرکا، همسرم که بیش از سی سال است سفر می‌کند، همیشه این ارزش‌ها را به ما منتقل کرده است. این یک امتیاز بزرگ است که می‌توانیم این تجربه‌ها را با بچه‌های‌مان داشته باشیم. چند هفته دیگر، خانواده‌مان در شانگهای جمع می‌شویم و دوباره به ژاپن سفر می‌کنیم، جایی که چند سال پیش خیلی دوست داشتیم. بچه‌ها هم بسیار مشتاق بازگشت بودند. البته ما زمان زیادی هم در سوئیس می‌گذرانیم و همیشه سعی می‌کنیم به جاهایی برویم که قبلاً ندیده‌ایم یا خیلی دوست داشتیم. مهمترین هدف ما این است که زندگی را به بچه‌ها نشان دهیم و اینکه پدر همیشه عجله ندارد برای تمرین یا مسابقه. ما همچنین اخیراً چند سفر فوق‌العاده برای بنیاد راجر فدرر داشتیم. سال گذشته به لسوتو و آفریقای جنوبی رفتیم؛ تجربه‌ای بی‌نظیر بود که همه اینها را با هم تجربه کنیم.
درباره نسل جدید تنیسورهای برتر
در پایان، فدرر درباره درخشش یانیک سینر ایتالیایی و کارلوس آلکاراس اسپانیایی در تور ATP اظهار نظر کرد: همه ما می‌دانستیم که این دو تنیسور جوان پتانسیل بالایی دارند، شاید حتی فکر می‌کردیم فوق‌العاده شوند اما هیچ‌کس انتظار نداشت که این‌قدر سریع و جدی بر مسابقات تسلط پیدا کنند. عملکرد آنها واقعاً چشمگیر است و برای تنیس جهانی بسیار خوب است. آنها پشت سر هم در فینال‌های بزرگ مثل رولان گاروس، ویمبلدون، سینسیناتی و اوپن آمریکا با هم رقابت می‌کنند؛ این بزرگترین تورنمنت‌های دنیای ما هستند.
فدرر ادامه داد: آنها اکنون نام و جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند و پرسش بزرگ این است که نفر بعدی کیست؟ ما می‌دانیم نواک جوکوویچ چه عملکرد افسانه‌ای داشته اما حالا باید منتظر بود و دید چه کسی می‌تواند به آن سطح برسد و در جمع نخبه‌ها قرار گیرد. این مسیر دشوار و زمان‌بر است. مسابقه در این سطح بسیار سخت است و من خودم تجربه‌اش را داشته‌ام اما آنها این کار را چنان آسان جلوه می‌دهند که واقعاً تحسین‌برانگیز است.