۱- پاهای جغد ۴ انگشت دارد که در زمان پرواز ۳ عدد رو به جلو و دیگری رو به عقب است ولی زمانی که پرنده، شکاری در چنگ دارد یا روی نشیمنگاهی مثل شاخه یا سنگی نشسته دو انگشت جلو و دو انگشت در عقب قرار می‌گیرد.
۲- جغدها می توانند سرشان را ۲۷۰ درجه بچرخانند.
۳- بیشتر جغدها شب‌رو هستند. اغلب جغدها در شب فعال می‌کنند و گونه های کمی (مانند جغد کوتوله) در صبح زود و یا هنگام غروب فعالیت می‌کند در حالی که برخی (مانند جغد نقب و جغد کوتاه گوش) در طول روز فعال هستند.
۴- چشم‌های جغد به چشمخانه چسبیده و در حدقه ثابت است. این بدان معناست که باید برای دنبال کردن یک مسیر تمام سر خود را بچرخانند. بر خلاف افسانه رایج، جغد نمی‌تواند سر خود را به طور کامل به عقب برگرداند. جغد می‌تواند سر خود را تا ۱۳۵ درجه در هر دو جهت بچرخاند، یعنی مجموعا ۲۷۰ درجه میدان دید دارد.
۵- گونه های بسیاری از جغدها دارای پرهایی هستند که برای پرواز خاموش و بی‌صدا خلق شده اند. نیروی شنوایی جغدها خیلی قوی است، منقار رو به پایین آن‌ها نیز برای این است که در دریافت صدا کمترین مانع را ایجاد کند.
باشگاه خبرنگاران جوان