حاتم بخشی ارزی به سرمایه های نقدی

تنها نگرانی وی این است که قیمت دلار در ایران بالا رود و ارزش آنچه کسب می کند از نظر ارزی کاهش یابد

کد خبر: ۵۵۷۸۳

تاریخ انتشار:۲۷ مهر ۱۳۹۶ - ۱۰:۵۴ - 19 October 2017

آقای ا. ق. یک شهروند ایرانی کانادایی که در آغاز دولت یازدهم منزل خود در کانادا را فروخته و در بانکهای ایران سپرده کرده امید وار است تا پایان دولت دوازدهم پولش را ٥/٥ برابر کند.

وی که عایدات فروش خانه اش به قیمت ١٠ میلیون دلار کانادا را به ریال تبدیل کرده و ٢٩ میلیارد تومان در بانک با نرخ سالانه ٢٢ درصد سپرده گذارده است می گوید هم اکنون ارزش سپرده اش ٧٠ میلیارد تومان یا بیش از ٢٠ میلیون دلار کانادا شده است. بنا به محاسبات وی که با دقت و ولع خاصی انجام می دهد تا پایان دولت دوازدهم ارزش سپرده وی 165 میلیارد تومان یعنی حدود ٥٥ میلیون دلار کانادا خواهد شد. وی قصد دارد نیمی از این پول را صرف خرید یک خانه قصر مانند در تپه های ونکوور غربی با دید بسیار زیبای دریا کند و با نیم دیگر تا آخر عمر مثل یک پادشاه زندگی نماید.

تنها نگرانی وی این است که قیمت دلار در ایران بالا رود و ارزش آنچه کسب می کند از نظر ارزی کاهش یابد و رسیدن به آرزویش را مختل کند. وی می گوید 'تا حالا که همه چیز بخیر گذشته و در این چهار سال حداقل ١٠ میلیون دلار سود کسب کرده ام. کجا می توانستم چنین سودی را در کانادا به دست آورم؟' وی توضیح می دهد که اگر پولش در بانکهای کانادا سپرده گذاری شده بود طی ٤ سال گذشته حداکثر ٩٠٠ هزار دلار سود می کرد و تازه نیمی از آن را باید به دولت کانادا مالیات می داد ' اما ایران عالی است تا کنون ١٠ میلیون دلار سود کرده ام و یک قران هم مالیات نداده ام. سود خالص خالص'.

آقای ا ق می گوید به دقت مناظره های انتخاباتی را دنبال می کرده و متوجه شده که آقای روحانی و تیم وی مصمم به حفظ ارزش ریال هستند 'وای خدای من اگر اینکار را تا پایان دوره خود انجام دهند محشر می شود و پول من ٥٥ میلیون دلار خواهد شد.' وی اطمینان دارد که کابینه آقای روحانی اهل تغییر ناگهانی قیمت ارز نیست زیرا در مناظرات انتخاباتی حفظ ارزش پول را از دستآوردهای دولت یازدهم اعلام کرده اند و بدیهی است در دولت دوازدهم نیز این روند را حفظ خواهند کرد.

شایعات مربوط به احتمال ورشکستگی بانکها نیز چندان برای آقای ا ق نگران کننده نیست و می گوید اگر بانکها ورشکسته شوند آبرو ریزی بزرگی برای نظام خواهد بود و اجازه آن را نخواهند داد. آقای ا ق با هیجان می پرسد ' کجا جز در ایران می توان ١٠ میلیون دلار را از طریق سپرده گذاری طی ٨ سال به ٥٥ میلیون دلار رساند و یک قران هم مالیات نداد؟'

تغییرات اخیر در قیمت ارز مایه نگرانی آقای ا ق است اما برای آنهم برنامه دارد وی می گوید اگر دلار کانادا به ٣٥٠٠ تومان برسد من کل پولم را به دلار تبدیل و به کانادا می فرستم و مدتی صبر می کنم و همین که آب ها از آسیاب افتاد دوباره در ایران سپرده گذاری می کنم. او با لبخند می گوید هم اکنون ماهانه ٣٨٠ هزار دلار کانادا سود می گیرد و به این سادگی دست از سپرده گذاری در ایران بر نخواهد داشت.

داستان آقای ا ق ها باید دولت، بانک مرکزی و شورای عالی پول و اعتبار را به خود آورد. آخر اگر قرار است ارزش پول ایران با دلار آمریکا ثابت بماند چه معنی دارد نرخ سود ریال ١٠ برابر نرخ بهره دلار باشد؟ کسی با سود بردن سپرده ها مخالف نیست اما در شرایطی که دولت ارزش پول را به زور ثابت نگه می دارد این سودها گزاف و غیر واقعی است و نهایتا از کیسه ارزی مملکت هزینه آن تأمین می شود. در کشورهایی که نرخ سود آنها بالاست حتما ارزش پولشان متناسباً کاهش می یابد و هرگز نمی توان از آنجا سود واقعی کسب کرد.

آیا دولت دوازدهم که قرار بوده دولت تدبیر باشد متوجه این سوراخ گشاد حاتم بخشی ارزی به سرمایه های راکد در کشور هست؟ ما که در پرداخت یارانه مختصری به احاد مردم وامانده ایم و هزار و یک ضرب و تقسیم و اما و اگر را مطرح می کنیم چطور به این سادگی به صاحبان سرمایه های راکد حاتم بخشی می کنیم؟ آیا متوجه هستیم که امثال آقایان ا ق ها با مقادیر متفاوتی از سرمایه خیلی زیادند؟ آیا دولت متوجه هست که تنها با یک تصمیم خیلی ساده یعنی کاهش ارزش ریال متناسب با این نرخ های نجومی بهره می تواند این سوراخ را ببندد؟ بانک مرکزی و شورای عالی پول و اعتبار که باید مانع چنین گریزراه هایی در سیستم مالی و بانکی باشند چه می کنند؟ آیا این شورا متوجه فشارهای تصاعدی ناشی از این سوراخ گشاد بر منابع ارزی کشور هست؟ آخر در دنیایی که می توان سرمایه های ارزی را با نرخ ٢ درصد در سال ابتیاع کرد چرا دولت باید اجازه دهد به این راحتی ارزهای مملکت با نرخ ٢٠ در صد در سال از کشور خارج شود؟

موضوع فقط خارج شدن ارز از کشور نیست. وقتی به این راحتی می توان سرمایه نقدی را از طریق سپرده بانکی ظرف ٨ سال ٥/٥ برابر کرد و با حفظ ارزش پول ارزش دلاری این سرمایه را حفظ نمود آیا علاقه ای برای سرمایه گذاری در تولید و کارآفرینی باقی می ماند؟

دولت دوازدهم باید عزمش را جزم کند و این سوراخ گشاد را ببندد تا سرمایه ها به سمت تولید و اشتغال زایی سوق داده شود و بیش از این شاهد از دست رفتن سرمایه ملی نباشیم.