به "جزیره مردگانِ زنده" خوش آمدید! +تصاویر

در منطقه ای دورافتاده از اندونزی مردگان و پیکر آنها همواره عضوی از خانواده باقی می مانند. مردم قوم تورایا (توراجا) معتقدند که امواتشان نمرده بلکه زنده هستند و باید به آنها رسیدگی کرد.

کد خبر: ۸۳۷۷

تاریخ انتشار:۲۶ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۹ - 16 September 2016

جزیره سولاوزی (سلبس) اندونزی در 300 کیلومتری شرق برنئو در دریای سلبس واقع شده است. سولاوزی با اینکه چهارمین جزیره بزرگ اندونزی محسوب می شود اما فقط حدود 7 درصد جمعیت این کشور در آن ساکن هستند. سولاوزی جزیره ای است پوشیده از کوهستان و جنگل های انبوه استوایی و به همین دلیل زندگی در آنجا دشوار بوده و منطقه ای دورافتاده محسوب می شود.

در جزیره سولاوزی قوم تورایا (توراجا) زندگی می کنند. این قوم سنت هایی خاص خود دارند. یکی از سنت های عجیب قوم تورایا این است که مردگان خود را دفن نکرده و پیکر آنها در خانه نگه می دارند.

قوم تورایا به تن مردگان خود لباس به تن کرده، آنها را روی صندلی یا در گوشه ای از اتاق می نشانند، گاهی آنها را در رختخواب یا تختخواب خوابانده و مرتب هم از آنها پذیرایی می کنند. انگار نه انگار که آنها مرده اند.

آنها با کمک ماده شیمیایی آلدهید فرمل ( فرمل - متانال) از متلاشی شدن اجساد مردگانشان جلوگیری می کنند.

رسیدگی به مردگان یکی از کارهای روزمره مردم تورایا است. نگهداری مردگان در خانه می تواند از چند هفته تا چند سال به طول بیانجامد. فقرا مدت چند هفته ، طبقه متوسط چندین ماه و ثروتمندان تا چندین سال از مرده های خود نگهداری می کنند.

در ضمن، هرچه مدت تدفین مرده با تاخیر بیشتر باشد، بازماندگان می توانند گاومیش‌های بیشتری برای قربانی کردن خریداری کنند زیرا از نظر قوم تورایا ، گاومیش تنها وسیله ای است که می تواند مرده را به آن دنیا حمل کند.

مردگان به اندازه ای نزد تورایاها عزیز هستند که چند سال پس از تدفین پیکرشان دوباره بازماندگان نبش قبر کرده ، جسد را بیرون می آورند تا لباس های تنش را تعویض کرده و برایش غذا و سیگار بیاورند. به این ترتیب بازماندگان بار دیگر از اموات خود تقدیر کرده و در ضمن آن عده از اعضای خانواده که مرده را نمی شناختند با او آشنا می شوند.