شادترین کشورهای دنیا کدامند؟

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در تحقیقات متوجه شدند که ۲۵ تا ۷۵ درصد ۱۰ علامت جسمی که در بیماریها بروز می‌کنند مانند تپش قلب و کم انرژی بودن، علت جسمی ندارند و بروز آنها یک عامل روانی است.

کد خبر: ۸۵۳۴۰

تاریخ انتشار:۲۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۷:۳۰ - 17 June 2018

به گزارش روزپلاس، مصطفی معین روز در نخستین همایش انجمن علمی پزشکی روان تنی ایران با اشاره به افزایش سطح نابرابری‌ها در کشورهای جهان از جمله ایران به عنوان یکی از عوامل بروز بیماریهای روانی در جوامع اظهار داشت: درحال حاضر 40 درصد جمعیت روستایی و 30 درصد جمعیت شهری ایران زیرخط فقر هستند و ثابت شده است که در کشورهایی که سطح نابرابری ها بالا است، مشکلات اجتماعی و اقتصادی بیشتر است.

وی افزود: سال گذشته نروژ شادترین کشور دنیا بود و امسال فنلاند شادترین است و ایران رتبه 108 را دارد؛ کشوری که هنوز جوان است و پیشینه تمدنی دارد، دین اسلام را دارد، بعد از یک انقلاب آمده و ادعای خیلی بزرگی دارد، نباید جامعه افسرده ای داشته باشد. چه کسی گفته که شادی ضدارزش است، چه کسی گفته که دین ما دین گریه، سوگ و ماتم باید باشد، به نظر می‌رسد که اینها نوعی بدعت، سوء برداشت و سوء استفاده است.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به نرخ خودکشی به عنوان یکی از نشانه‌های افسردگی در جوامع اشاره کرد و گفت: نرخ خودکشی در استان‌هایی که از توسعه انسانی کمتری برخوردار هستند مانند ایلام، لرستان و سایر استانهای محروم بیشتر است. در آمارهای مربوط به دیگرکشی نیز رتبه ایران بین پنج تا 10 نفر در هر 100 هزار نفر است و در مرحله هشدار قرار دارد.

معین گفت: آمارها نشان می‌دهد که نابرابری و بی عدالتی در کشور ما بسیار زیاد و جدی است و در این زمینه در مرحله هشدار قرار داریم و همین مسئله سبب بروز بسیاری از مسائل در کشور شده است.

وی افزود: آمار دیگری مربوط به سال 2014 در خصوص سطح شکنندگی کشورها نشان می‌دهد که ایران در سطح بالایی از شکنندگی قرار دارد؛ شکنندگی یعنی بی ثباتی در همه زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، خانوادگی و نابرابری بین جنسیت‌ها که بسیار خطرناک است؛ درحالیکه در جامعه ارزشی مانند ایران می‌توان تمام این مسائل را با برنامه ریزی و سیاستگذاری پیشگیری و کنترل کرد.

این متخصص بیماریهای کودکان و فوق تخصص آسم، ایمونولوژی و آلرژی اطفال گفت: از 20 سال گذشته تفاوت‌های عجیبی از نظر میزان شیوع و بار بیماری‌ها در جهان درحال رخ دادن است و این روند همچنان نیز ادامه دارد؛ شرایط اجتماعی مانند نابرابری، فقر و تغییر سبک زندگی، اپیدمیولوژی بیماری‌ها را تحت تاثیر گذاشته و تغییر داده است. بسیاری از بیماری‌ها جنبه روان تنی (سایکوسوماتیک) دارند و هیچ بیماری نیست که جنبه روانی و جسمی نداشته باشد.

معین اظهار داشت: 55 درصد دلایل ایجاد بیماری‌ها عوامل سایکوسوماتیک ناشی از مسائل محیطی و اجتماعی و حدود 30 درصد جنبه ژنتیکی دارند. همه بیماری‌هایی که امروزه شیوع بالایی را در دنیای یافته اند مانند سرطان‌ها و دیابت عوامل خطر مشترکی در جامعه دارند از مصرف سیگار و الکل گرفته تا رژیم غذایی، چاقی و عدم تحرک کافی که مسائل روانی به همه این عوامل دامن می‌زند.

وی افزود: در برخی تحقیقات انجام شده در آمریکا متوجه شدند که 25 تا 75 درصد 10 علامت جسمی که در بیماریها بروز می‌کنند مانند تپش قلب، کم انرژی بودن و بی حال بودن، درد سینه و احساس وزوز داخل گوش، علت ارگانیک و جسمی ندارند و علت بروز آنها یک عامل روانی است.

معین ادامه داد: همچنین نتایج تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است، نشان می دهد که گروه‌هایی که از نظر اجتماعی و اقتصادی در سطح پایین تری قرار دارند، وضعیت قلبی عروقی بدتری نسبت به سایرین دارند و همچنین افرادی که از سطح اجتماعی و اقتصادی بالاتری برخوردار هستند سطح کورتیزول خون آنها پایین تر است و واکنش‌های روانی کمتری دارند.

وی با بیان اینکه روان و جسم ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و جنبه های ژنتیک و سایکولوژیک در تعامل با عوامل جسمی است که سبب بروز بیماری‌ها می‌شوند، افزود: اگر فردی ظرفیت بدنی بالا یا به عبارت دیگر سیستم دفاعی قوی تری داشته باشد، توان تحمل بیشتری نسبت به ناهمواری های زندگی دارد و کمتر بیمار می‌شود و اگر ظرفیت بدنی پایین تری داشته باشد، در مقابل بیماری‌ها مقاومت کمتری نشان می‌دهد.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران درخصوص راهکارهای برون رفت از این مشکل گفت: اگر بتوانیم عوامل خطر مشترک (سیگار، الکل، مواد مخدر، تحرک کم بدنی، رژیم غذایی ناسالم) را برطرف کنیم، می توانیم تاحد زیادی از بسیاری بیماری‌ها را کنترل کنیم؛ اما این امور فقط با یک نهاد به‌مانند نظام سلامت کشور محقق نمی‌شود.

تسنیم