صفحه نخست » اجتماعی

دلایل ایجاد زائده‌های گوشتی و درمان آن

منگوله‌های پوستی زائده‌های بی‌ضرری هستند و تعداد آن‌ها ممکن است از یک تا صدها عدد در هر فرد متغیر باشد.

کد خبر: ۹۱۲۰۵

تاریخ انتشار:۱۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۴:۱۰ - 08 August 2018

به گزارش روزپلاس؛ همچنین مردان و زنان به طور مساوی در معرض ابتلا به منگوله‌های پوستی قرار دارند. چاقی با بروز منگوله‌های پوستی ارتباط دارد. اگرچه بعضی از منگوله‌های پوستی ممکن است به طور خودبه‌خود از پوست جدا شده و بیفتند، اما اغلب آن‌ها بعد از آنکه تشکیل شدند برای همیشه باقی می‌مانند.

منگوله‌های پوستی به شکل زائده‌هایی به رنگ گوشت یا رنگ تیره هستند که از طریق یک ساقه کوچک و باریک از سطح پوست جدا شده و آویزان هستند.

منگوله‌های پوستی بیشتر در چه کسانی به وجود می‌آید؟

اگر نگوییم که در تمامی جمعیت انسان‌ها، می‌توان گفت در بیش از نیمی از همه آن‌ها، منگوله‌های پوستی در مقطعی از زندگی‌شان وجود داشته است. اگرچه منگوله‌های پوستی عموماً یک عارضه اکتسابی به شمار می‌روند (یعنی از زمان تولد وجود ندارند، بلکه بعداً به وجود می‌آیند) و در هر کسی ممکن است ظاهر شوند، اما در اغلب افراد این زائده‌ها در دوران بزرگسالی ایجاد می‌شوند. در واقع در سنین میانسالی بیشترین میزان شیوع را دارند و معمولاً تا سن ۶۰ سالگی تعداد آن‌ها بیشتر می‌شود. البته منگوله‌های پوستی ممکن است در کودکان و خردسالان هم به خصوص در زیر بازوها و اطراف گردن به وجود بیاید. منگوله‌های پوستی در افرادی که دچار اضافه وزن هستند، شایع‌تر است.

بالا رفتن مقدار هورمون‌ها، مانند آنچه در زمان بارداری اتفاق میافتد، ممکن است باعث افزایش تشکیل منگوله‌های پوستی شود، به طوری که این منگوله‌ها در زنان باردار با فراوانی بیشتری دیده می‌شوند. منگوله‌های پوستی کاملاً بی‌ضرر هستند و هیچ نیازی به درمان ندارند، مگر آنکه برای فرد دردسر و زحمت ایجاد کنند. منگوله‌های پوستی که برای زنان باردار دردسرساز می‌شوند را می‌توان در همان دوران بارداری و یا بعد از زایمان به سادگی برداشت. این کار معمولاً توسط یک پزشک متخصص پوست انجام می‌شود.

در پوست انسان ساختارهای زائدهای خاص دیگری هم به وجود می‌آید که از نظر ظاهری شبیه به منگوله‌های پوستی هستند، اما در واقع نیستند. گاهی از اوقات ممکن است زائده‌های حاصل از عارضه اکسسوری تراگوس (زائده‌های خوش‌خیمی که در اطراف غضروف جلوی لاله گوش ایجاد می‌شوند) و اکسسوری دیجیت (برجستگی‌های کوچک انگشت مانند در کنار دست) با منگوله‌های پوستی اشتباه گرفته شوند. با انجام آزمایش‌های پاتولوژیکی و نمونه‌برداری از بافت هر زائده گوشتی می‌توان نوع آن را اعم از اینکه منگوله پوستی یا عارضه دیگری باشد، تشخیص داد.

منگوله‌های پوستی چه مشکلاتی ایجاد می‌کنند؟

به جزء مشکلاتی که از نظر زیبایی ظاهری برای فرد به وجود می‌آید، معمولاً منگوله‌های پوستی هیچ‌گونه درد یا ناراحتی فیزیکی ایجاد نمی‌کنند.

این زائده‌های گوشتی ریزی که بر روی پوست ظاهر می‌شوند، معمولاً وقتی که به طور مکرر تحریک شوند (برای مثال در اثر تماس با یقه لباس یا بیخ کشاله ران) ممکن است علائمی را ایجاد کنند. اما مشکلات زیبایی و ظاهر ناخوشایند آن‌ها مهمترین دلیلی است که افراد مختلف برای برداشتن منگوله‌های پوستی دارند. گاهی ممکن است لازم باشد که یک منگوله پوستی از روی پوست برداشته شود، زیرا به شدت تحریک و قرمز شده و باعث خونریزی یا سیاه شدن پوست و از بین رفتن بافت آن (نکروزه شدن) شده است.

گاهی از اوقات هم ممکن است منگوله‌های پوستی در اثر تماس مداوم با لباس‌ها، جواهرات، حیوانات خانگی یا کمربند ایمنی خودرو، حساس و دردناک شوند. اما به طور کلی باید دانست که منگوله‌های پوستی زائده‌های خوش‌خیمی هستند و هیچ‌گونه احتمال ایجاد سرطان ندارند.

ممکن است بعضی از اوقات، یک منگوله پوستی بدون آنکه درد و ناراحتی داشته باشد، به خودی خود از پوست جدا شده و بیفتد. این اتفاق معمولاً هنگامی روی می‌دهد که منگوله پوستی به طور مداوم از محل بیخ ساقه خود خمیده شده و باعث می‌شود که جریان خون به داخل بافت منگوله مختل گردد.

منگوله‌های پوستی چگونه درمان می‌شوند؟

نکته بسیار مهمی که همواره باید در نظر داشته باشید، آن است که منگوله‌های پوستی در حالت عادی نیازی به درمان ندارند. در واقع اگر این زائده‌های گوشتی مزاحمتی برای شما ایجاد نمی‌کنند، تصمیم منطقی آن است که از درمان آن صرف‌نظر کنید. اما اگر این منگوله‌های پوستی برای شما دردسرساز شده است، چند روش درمانی خانگی و پزشکی وجود دارد که می‌توانید برای درمان آن‌ها استفاده کنید:

- منگوله پوستی را با نیتروژن مایع منجمد کنید.

- منگوله پوستی را با درفش الکتریکی یا دستگاه الکترودسیکیشن بسوزانید.

- منگوله پوستی را با استفاده از بی‌حسی یا بدون آن، با تیغ ببرید.

معمولاً منگوله‌های کوچک را می‌توان بدون استفاده از بی‌حسی از پوست جدا کرد، در حالی که قبل از برداشتن زائده‌های بزرگ‌تر ممکن است لازم باشد که از بی‌حسی موضعی (لیدوکائین تزریقی) استفاده شود

برای درمان منگوله‌های پوستی چند روش خانگی و خوددرمانی هم وجود دارد که از آن جمله بستن بیخ ساقه منگوله پوستی با یک تکه نخ معمولی یا نخ دندان است تا بعد از چند روز این زائده از پوست جدا شده و بیفتد.

مزیتی که بریدن منگوله پوستی با تیغ دارد، آن است که این زائده بلافاصله برداشته می‌شود و نتایج آن هم به صورت دائمی خواهد بود. اما عیب استفاده از تیغ یا عمل‌های جراحی جزئی برای برداشتن منگوله‌های پوستی آن است که با کمی خونریزی همراه خواهد بود.

منجمد کردن یا سوزاندن منگوله‌های پوستی هم بعضی خطرات احتمالی از قبیل تغییر رنگ موقت پوست، نیاز به تکرار درمان و ناتوانی در حذف زائده به طور کامل را به دنبال دارد.

هیچ‌گونه شواهد علمی برای اینکه بریدن منگوله‌های پوستی سبب زیادتر شدن تعداد آن‌ها خواهد شد، وجود ندارد. با این حال، افرادی وجود دارند که ممکن است بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به منگوله‌های پوستی باشند و هرازگاهی چند زائده جدید در بدن آن‌ها به وجود بیاید. حتی بعضی از بیماران نیاز دارند که به صورت دورهای یعنی هرسال یا هر ۴ سال یک‌بار برای درمان و حذف منگوله‌های پوستی خود اقدام کنند.

آیا کرم‌های مخصوصی برای رفع منگوله‌های پوستی وجود دارد؟

در حال حاضر هیچ نوع کرمی که کارایی آن در رفع منگوله‌های پوستی از نظر پزشکی به اثبات رسیده باشد، وجود ندارد. منگوله‌های پوستی معمولاً با استفاده از روش‌های فیزیکی مانند بریدن با تیغ یا بستن بیخ آن با نخ دندان برداشته می‌شوند، بنابراین استفاده از محصولات تأیید نشده‌ای مانند درماسیل، کرم‌های رفع کننده زگیل، روغن درخت چای، لاک و برق ناخن، خمیردندان و یا کرم‌های موبر مانند نیت یا نیر، برای رفع منگوله‌های پوستی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. حتی استفاده آزمایشی از این کرم‌های تأیید نشده هم می‌تواند باعث بروز حساسیت پوستی و عوارض جانبی احتمالی گردد.

آیا منگوله‌های پوستی باید برای نمونه برداری و آزمایش فرستاده شود؟

در مورد اغلب منگوله‌های پوستی کوچکی که به طور معمول در افراد مختلف مشاهده می‌شود، نیازی به فرستادن بافت برداشته شده برای آزمایش میکروسکوپی یا بیوپسی وجود ندارد. اما بعضی زائده‌های گوشتی بزرگ و غیرمعمولی وجود دارند که ممکن است بعد از برداشتن، به آزمایشگاه یا پزشک پاتولوژیست ارسال شوند تا مورد آزمایش میکروسکوپی قرار گیرند و اطمینان حاصل شود که این بافت‌ها واقعاً یک منگوله پوستی هستند و خطر بیشتری به دنبال نخواهند داشت. همچنین برآمدگی‌های روی پوست که خونریزی پیدا کرده یا ظاهر آن‌ها به سرعت دچار تغییر می‌شود، ممکن است برای آزمایش پاتولوژی به آزمایشگاه ارسال شود. بعضی از عوارض پوستی که در ظاهر شبیه به منگوله‌های پوستی هستند، شامل لکه‌های پوستی خوش‌خیم از قبیل سبورئیک کراتوزیس، خال‌های گوشتی معمولی، زگیل‌ها، نوروفیبروماس ها و خال‌های چربی به نام نووس لیپوماتوزوس می‌باشند. همچنین هرچند وجود بافت‌های سرطانی در منگوله‌های پوستی بسیار نادر می‌باشد، اما چند گزارش معدود از سرطانی شدن این بافت‌ها وجود دارد. بعضی از سرطان‌های پوست از قبیل سرطان سلول پایه‌ای، سرطان سلول اسکواموس و ملانومای رنگدانه ای می‌توانند به ندرت خواصی شبیه به منگوله‌های پوستی از خود نشان دهند.

سایر اخبار

سینا شعبانخانی و همسرش+عکس

جدیدترین عکس احمد مهرانفر و همسرش

وقتی گرسنه‌اید، این‌ غذاها را نخورید

قیمت رهن کامل آپارتمان در مناطق مختلف تهران / عکس

مجری زن شبکه خبر از کوره در رفت!

بیانیه کاخ سفید در خصوص ازسرگیری اعمال تحریم‌های ایران

گاف جدید آمدنیوز در اعتراض‌های اخیر مردم به گرانی‌ها

آقای رئیس جمهور چه زمانی می‌شود از شما سوال پرسید؟

واکنش ناامیدانه «پرستو گلستانی» به صحبت های رئیس جمهور

10 نصیحتی که بهتر است هر خانمی آنها را بشنود

برچسب ها: دلایل ایجاد زائده‌های گوشتی و درمان آن ، پوست ، اضافه وزن ، روزپلاس