با شغل دوم برخی ستاره‌های مستطیل سبز آشنا شوید

تا به حال به این فکر کرده اید که اگر یک ستاره فوتبال نمی‌توانست در این حرفه موفق شود، چه شغلی را برای خودش انتخاب می‌کرد؟

کد خبر: ۹۶۱۶۴

تاریخ انتشار:۰۵ مهر ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۵ - 27 September 2018

به گزارش روزپلاس ، برای هر شخصی فوتبالیست شدن و بازی در تیم‌های حرفه‌ای آرزویی بزرگ است. شهرت، پول، محبوبیت، افتخار، قدرت، احترام، جایگاه اجتماعی بالا و... هر چیزی که فکرش را بکنید با ورود یک بازیکن به دنیای حرفه‌ای و درخشش در این سطح به دست می‌آید. در واقع از این قسمت به بعد است که مسیر زندگی بازیکن به کلی دچار تغییر می‌شود و زندگی امروزش با دیروز به کلی متفاوت می‌شود، اما تا به حال به این فکر کرده اید که اگر یک ستاره فوتبال نمی‌توانست در این حرفه موفق شود، چه شغلی را برای خودش انتخاب می‌کرد؟ در مستطیل سبز هستند بازیکنانی که فقط فوتبال دغدغه و حرفه‌شان نبوده و مهارت دیگری را هم یاد گرفتند. بازیکنانی که شاید اگر فوتبالیست نمی‌شدند در حرفه دوم خود به موفقیت می‌رسیدند...

تئو ولکات

معمولاً کسی از فوتبالیست‌ها انتظار ندارد کاری را به جز فوتبال بازی کردن بتوانند به بهترین شکل انجام دهند. تئو ولکات مثال نقض این داستان است. ولکات به جز فوتبال در اوقات بیکاری دست به قلم می‌شود و داستان‌نویسی می‌کند. وینگر سابق تیم ملی انگلیس و باشگاه آرسنال که این روز‌ها در باشگاه اورتون توپ می‌زند، نویسنده کتاب کودکان است و برای این رده‌سنی قصه می‌نویسد. او اولین نسخه از کتابش را در سال ۲۰۱۰ و در حالی که ۲۱ سال بیشتر نداشت، منتشر کرد. کتاب‌هایی که به خاطر اسم ولکات به خوبی فروش رفت و چندین جلد هم ادامه داشت.

پتر چک

روحیات یک فوتبالیست به خاطر شغلی که دارد همیشه سخت و خشن بوده و کمتر بازیکنی پیدا شده که به موسیقی و نواختن علاقه داشته باشد. به خصوص وقتی پای پتر چک درمیان باشد. دروازه‌بان جنگجوی آرسنال که به خاطر فوتبال تا ضربه مغزی شدن هم پیش رفت به شدت به درام‌نوازی علاقه دارد و هر وقت فرصت پیدا می‌کند درام می‌زند. فیلم منتشر شده از او در حال درام زدن در یوتوپ صد‌ها هزار بازدید داشت. او حتی با ریحانا هم همکاری داشت و در بخشی‌های از موزیک ویدئو او حضور پیدا کرد.

دانیل اگر

قرار نیست همه فوتبالیست‌ها بعد از اتمام دوران خود مربی شوند یا به کار آموزش فوتبال در سنین پایه بپردازند. برای بعضی از بازیکنان پرونده فوتبال با پایان دوران حرفه‌ای بسته می‌شود و سراغ حرفه دیگری می‌روند. درست مثل دانیل اگر مدافع سابق باشگاه لیورپول و تیم ملی دانمارک که به حرفه‌ای عجیب روی آورده است. اگر به واسطه شهرتش در لیورپول توانسته در فضای مجازی مخاطبان زیادی را به دست‌آورد. عکس تتو‌های او در صفحه اش هزاران بازدید خورده است. هنر تتو زدن پول خوبی را بعد از بازنشستگی از فوتبال نصیب دانیل کرده است.

زلاتان ایبراهیموویچ

هنوز هم به سبک و سیاق خودش گلزنی می‌کند. گلزنی با پرتاب کردن پا به جای هد زدن چیزی است که فقط از پس زلاتان برمی‌آ ید. ایبراهیموویچ قبل از اینکه به فوتبال روی بیاورد کمربند مشکی تکواندو را داشته و هنر‌های رزمی را تجربه کرده است. زلاتان که در ۱۷ سالگی کمربند مشکی را گرفته بود، زمانی که در یوونتوس عضویت داشت حتی با تیم ملی تکواندو ایتالیا تمرین می‌کرد. زلاتان اگر فوتبالیست نمی‌شد، می‌توانست تا مدال‌آوری برای تیم ملی تکواندو کشورش پیشروی کند.

گابریل باتیستوتا

برای گابریل باتیستوتا اسب‌سواری و ورزش چوگان اگرچه درآمدی ندارد، اما به عنوان یک تفریح اوقات فراغتش را پر می‌کند. باتی‌گل که خیلی هم علاقه‌ای به دنیای مربیگری و یا حتی کارشناسی در شبکه‌های تلویزیونی ندارد، ترجیح می‌دهد با اسب‌هایش روز را به شب ببرد و از زندگی اش لذت ببرد. چیزی که بیش از فوتبال به او آرامش می‌دهد و برایش دلپذیر است.

لس فردیناند

پسرعموی ریو فردیناند زمانی که پیراهن تاتنهام را به تن داشت شانسش را در زمینه خلبانی امتحان کند. او با طی کردن دوره‌های خلبانی توانست به آرزوی دوران کودکی خیلی‌ها برسد. او ۲ سال پیش توانست خلبان هلی کوپتر شود و در یک آگهی تبلیغاتی خودنمایی کرد. خلبانی هم جزوی از تفریح لس به حساب می‌آید که وقتش را با آن می‌گذراند.

ریو فردیناند

برای ریو فردیناند بعد از مرگ همسرش زندگی به شکل دیگری رقم خورد. ریو تصمیم گرفت در شبکه‌های تلویزیونی بیشتر حضور پیدا کند تا از این طریق بتواند رابطه اش را با فوتبال حفظ کند. از طرفی چالش یاد گرفتن بوکس باعث شد فردیناند به این رشته به طور جدی‌تر نگاه کند. فردیناند بوکس را خیلی دوست دارد و بعید نیست به خاطرش تا مسابقات حرفه‌ای هم پیشروی کند. چیزی که خودش گفته در برنامه‌هایش است.

ماریو بالوتلی

وقتی اسم بالوتلی می‌آید هیچ‌کس انتظار ندارد از این پسر چیزی جز هنرنمایی در مستطیل سبز را ببیند. با این حال بالو نشان داده به جز تیروکمان زدن به بازیکن آکادمی باشگاه منچسترسیتی هنر‌های دیگری هم بلد است. ماریو که این روز‌ها در نیس فرانسه بازی می‌کند و اخیراً هم از سوی روبرتو مانچینی به تیم ملی ایتالیا دعوت شده، در نواختن پیانو مهارت دارد. بله باورش سخت است، اما سوپرماریو می‌تواند چنین‌ساز سختی را بنوازد. استعداد مخفی که از زندگی سخت در خانه‌های اشرافی ثروتمندان ایتالیایی برایش به یادگار مانده و با انتشار فیلمی در فضای مجازی آن را علنی کرد. بالوتلی اگر فوتبالیست نمی‌شد شاید در گروه‌های موسیقی فعالیت می‌کرد.

خبر ورزشی