جسد انسان چه بلایی بر سر طبیعت می‌آورد؟

جسد انسان مانند همه موجودات، پس از مرگ وارد چرخه طبیعت شده و تأثیرات خاص خود را بر محیط اطراف می‌گذارد. در این میان سوزاندن جسد و دفن به همراه تابوت به عنوان مخرب‌ترین روش‌های تدفین شناخته می‌شوند.

کد خبر: ۹۶۲۴۸

تاریخ انتشار:۰۶ مهر ۱۳۹۷ - ۱۳:۴۸ - 28 September 2018

به گزارش روزپلاس؛ انسان در کره زمین جز موجودات نسبتاً جدید محسوب شده و طی مدت زمان نسبتاً کوتاه حضور خود در سیاره زمین، به واسطه ایجاد تغییرات در محیط اطراف خود؛ زمینه‌ساز آسیب‌های فراوانی به طبیعت شده است.

عمدتاً تغییراتی که انسان در طبیعت ایجاد می‌کند، در طول زندگی وی رخ داده و فعالیت‌های وی طبیعت را دست‌خوش آسیب‌های متعددی می‌کند. این داستان اما پس از مرگ نیز ادامه داشته و روند تجزیه جسد انسان نیز آسیب‌های مختلفی بر طبیعت خواهد داشت. در حال حاضر در گوشه و کنار جهان شاهد سنت‌های مختلفی برای مواجه‌شدن با جسد هستیم که از جمله مهم‌ترین این سنت‌ها می‌توان به سوزاندن اجساد در فرهنگ‌های خاور دور، دفن ساده و بدون تکلف مسلمانان و تدفین به همراه تابوت توسط مسیحیان اشاره کرد. هر یک از این روش‌های تدفین و روند از بین رفتن اجساد، تأثیرات خاصی روی طبیعت خواهد داشت.

این تأثیرات، عموماً مخرب بوده و از نظر علمی تأثیر انسان روی سیاه زمین حتی پس از مرگش نیز متوقف نشده و ادامه دارد. شاید در نگاه نخست، سوزاندن جسد، روشی تمییز و فاقد ضرر برای طبیعت باشد اما این روش یکی از مضرترین روش‌ها برای طبیعت است زیرا بر اساس محاسبات انجام‌شده، برای سوزاندن یک جسد ۲۸۵ کیلووات گاز و ۱۵ کیلووات برق مصرف می‌شود. علاوه بر این، میزان دی اکسید کربنی که از این سوزاندن تولید می‌شود معادل دود خارج‌شده حاصل از یک سفر ۸۰۰ کیلومتری یک اتومبیل است.

علاوه بر آن سوزاندن جسد ۱۶ درصد آلودگی جیوه را در محیط اطراف افزایش می‌دهد و این مسئله به دلیل سوزانده شدن مواد استفاده‌شده در دندان‌های پر شده ایجاد می‌شود.

قابل توجه است که اجسادی که در خاک دفن می‌شوند نیز باعث آلودگی زیست‌محیطی شده و تأثیرات مخربی برای طبیعت دارد. در فرهنگ اروپایی و بسیاری از کشورهای غربی از ماده‌ای به نام فرمالدئید (Formaldehyde) برای شست و شوی جسد استفاده می‌شود. مسیحیان معمولاً به همراه تابوت دفن می‌شوند و در حال حاضر ۸۹ درصد از تابوت‌های مورد استفاده در مراسم تدفین، از نئوپان ساخته می‌شود که در نهایت مواد شیمیایی و رزین های موجود در آن‌ها وارد آب‌های زیرزمینی شده و آن را آلوده می‌کند. ساخت قبرهای بتنی نیز انرژی و هزینه ساخت زیادی مصرف می‌کنند.

در حال حاضر بهترین روش برای دفن اجساد به همراه تابوت، استفاده از تابوت‌های چوبی و مواد شست و شوی قابل‌تجزیه و بازگشت به طبیعت است تا بتوان از آسیب‌های زیست‌محیطی جلوگیری کرد. در این میان تدفین مسلمانان به واسطه سادگی و شستشو با آب و استفاده از موادی طبیعی مانند کافور، کمترین آسیب را به محیط اطراف وارد کرده و آلودگی زیست‌محیطی کمتری ایجاد می‌کند.