یک نوازنده سنتور که در پروژه «لامینور» با مهرجویی همکاری کرده است، درباره حال و هوای او می‌گوید: «ای کاش بیشتر قدر استاد مهرجویی را می‌دانستیم؛ زیرا روزهای آخر خیلی ناراحت بود و احساس تنهایی بیشتری هم می‌کرد. اگرچه که همچنان فعالیت داشت و در حال ترجمه کتابی از ژان ـ پل سارتر بود. با این حال دوست داشت دوباره فعالیت کند ولی از فضای سینما و شرایطی که برای کار کردن خودش پیش آمده بود، دلچرکین بود.»