خشونت علیه زنان و آمار قابل توجه آن در بخشی از سیستان‌وبلوچستان موضوع قابل کتمانی نیست هرچند که خیلی از موارد در رسانه‌ها به واسطه ی سکوت زنان مورد ظلم واقع شده، منعکس نمی‌شود.
متاسفانه به خاطر فرهنگ حاکم در‌بخشی از سیستان و بلوچستان، زنان از برخی از حقوق و آزادی های اولیه برخوردار نیستند که با سکوت برخی از بزرگان آن منطقه تا کنون اصلاحی در آن صورت نگرفته است. ازدواج های بدون رضایت دختر، ترک فرزندان و خانواده توسط مرد، ترک زنان و رعایت نشدن عدالت در حق زنان بلوچ بخشی از مشکلات و ظلمی است که داستان های مختلفی از آن می توان روایت کرد.
گاها اخباری ناخوشایند نیز در این زمینه منتشر می‌شود، از مرگ هولناک زنان و محدودیت‌های سنگین زنان و دختران بلوچ گرفته تا خودکشی و خودسوزی به واسطه‌ی فشارها و ضرب و جرح شدید مکرر. زنانی که قربانی خشونت می‌شوند و جرات به بیانش ندارند از این رو نه رسانه ها زبان به گلایه باز می کنند و نه مراجع قضایی آمار دقیقی از ظلم به این قشر دارند اما واقعیت روایت هایی است که در فضاهای مجازی و یا از زبان مبلغان منطقه شنیده می‌شود و نشان از عادی شدن ظلم به زنان در سیستان‌وبلوچستان دارد.
تعدد زوجات موضوعی است که در این منطقه متاسفانه عادی شده است، مردانی که چند زوج در اختیار دارند و متاسفانه اقدامی برای اصلاح فرهنگی در این منطقه صورت نمیگیرد.
ازدواج های تحمیلی که دختران به عقد پیرمردان در می آیند و بعد از مرگ همسر، یک زن جوان و بی سرپناه به حال خودش رها می شود و عواقب هولناکی روزگارشان را تهدید می‌کند، موضوع تاسف بارتر هم آنکه بسیاری از زنان رها شده اطلاعی از حق قانونی خود ندارند و به مراجع قانونی جهت پیگیری و طرح شکایت رجوع نمی کنند.
البته که باید تاکید داشت جایگاه زنان بلوچ نتیجه و محصول شرایط فرهنگی و سنت های غلط است. این سنت ها و رویکرد مردسالارانه نیاز به کار فرهنگی به ویژه توسط افراد دینی دارد. تلاش برای تحکیم خانواده و جلوگیری از فروپاشی آن و فرهنگ سازی در راستای آشنایی زنان بلوچ با حقوق قانونی شان، وظایف بزرگان دینی این منطقه است غافل از آنکه افرادی همچون عبدالحمید خودشان در استان قانون های عجیب و غریب لحاظ می کنند و شرایط را برای حضور زنان در جامعه سخت تر می کنند.
جالب تر آنکه در این شرایط عبدالحمید و طرفدارانش از ظلم به زنان سخن می گویند و از تبعیض و نبود عدالت در جامعه برای زنان گلایه میکنند. اما مولوی ها در حالی از ظلم به زنان در جامعه توسط مسئولین و نظام سخن میگویند که حتی گاها تعلیم و آموزش به زنان را جایز نمی دانند. سنت های غلطی که توسط افرادی همچون عبدالحمید فرهنگسازی شده چیزی جز مردسالاری نهادینه شده نیست.
این موضوعات و تبعیض و ظلم به زنان در جامعه ای که فتواهای همچون پوشاندن صورت و صورت را بر زنان واجب می داند و کار زنان را فقط در خانه می پسندد و دیوارکشی برای زنان و مردان را جهت تفکیک جنسیتی لحاظ می کند ؛دور از انتظار نیست.
چگونه کسی که این افکار زن ستیز را دارد می تواند الان از حقوق زنان دم بزند و دفاع کند؟
چگونه فردی که به اسم عالم دینی حتی اجازه حضور زنان در نماز جمعه را نمی‌دهد، به خودش اجازه می‌دهد از آزادی و حقوق زنان سخن بگوید؟
متاسفانه در برخی از مناطق کشور من جمله جنوب شرق، جریان هایی برای رسیدن به اهداف مختلف خود از جایگاه زن سواستفاده میکنند و فارغ از آنکه تا کنون چه بینش و اعتقادی در خصوص زنان داشتند و چه جایگاه حقوقی رابرای زنان قائل می شدند، برای رسیدن به منافع شخصی خود سردمدار بحث تبعیض و نبود عدالت در جامعه برای زنان شده اند.
موضع گیری های صریح عبدالحمید صرفا در خصوص زنان نیست او بارها مواضع عجیبی در خصوص داعش و طالبان داشته، باوجود آنکه اهل سنت به محکومیت داعش در برخی کشورها دست زدند اما عبدالحمید بصورت بیانی هیچگاه این گروه را نهی نکرد و گاها مواضعی دوپهلو اتخاذ کرد. مولوی عبدالحمید از حضور طالبان و ظلم به زنان افغان هم حمایت کرد.
او در خصوص اغتشاشات داخلی نیز نه تنها به دفاع از نظام نپرداخت بلکه با ظاهرسازی و با اسم حمایت از زنان در صف حمایت از اغتشاشگران ایستاد و با برخی از محکومان فتنه بصورت رسمی ملاقات کرد.
بدون شک جایگاه زنان بلوچ نتیجه شرایط فرهنگی و سنت های غلطی است که توسط برخی سرمداران و مدعیان دین به خورد مردم داده می شود. این سنت ها و رویکردهای غلط نیاز به کار فرهنگی دارد. چرا که کاستی ها و ضعف های استان در نتیجه ی همین افکار سنتی افرادی چون عبدالحمید و طرفدارانش است.
اینکه به یکباره این افراد مدافع حقوق زنان شده اند عجیب است چرا که می توانستند به موقع برای حفظ جایگاه زنان بلوچ کاری کنند و از این همه اجحاف علیه شان جلوگیری کنند. چرا که هیچ جای ایران به اندازه زنهای در محرومیت و حاشیه نبوده اند.
اگر بنا باشد کسی مدعی دفاع از حقوق زنان باشد این نظام اسلامی است
حجت‌الاسلام محمدتقی نقدعلی عضو فراکسیون روحانیت مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگوبا روزپلاس در خصوص رویکرد عبدالحمید نسبت به زنان و طرفداران عقاید او گفت: کسانیکه نان نظام را می خورند و به برکت نظام اسلامی به عنوان و شهرت و معروفیتی می رسند،در چهره اپوزیسیون نظام تجلی می کنند و متاسفانه این یکی از جلوه های مظلومیت نظام مقتدر ماست که مقام معظم رهبری فرمودند نظام اسلامی مظلوم مقتدر است چرا که در عین اینکه اقتدار دارد و می تواند سرمنشاهایی که ضدیت می کنند را سرجایشان بنشاند والبته در عین حال با مماشات و صبر برخورد می کند.
وی افزود: متاسفانه درغالب اظهارنظر از سوی غرب گرایان و افرادی که مبتلا به افراط مذهبی هستند ،اظهار نظرهای عجیبی می شنویم و الان هم دایره دار این هستند که نظام حقوق زنان را رعایت نمی کند.
نقدعلی تاکید کرد: اگر بنا باشد کسی مدعی دفاع از حقوق زنان باشد این نظام اسلامی است که از امثال مولوی عبدالحمیدها بازخواهی و مطالبه گری جهت پاسخگویی کند.
رفتارهای امثال عبدالحمید مثل نبود زنان در نماز جمعه و یا حذف آن ها در عرصه های اجتماعی کاملا مشهود است .
نقدعلی خاطر نشان کرد: نظام اسلامی از روز اول زنان را در همه عرصه ها مشارکت داد. امروز تحصیل کنندگان دانشگاهی ،حضور در عرصه های مختلف، نمایندگی مجلس، بحث های نظارتی و مدیریتی، زنان جایگاه خودشان را کاملا پیدا کردند.
این فرافکنی ها و قرار گرفتن این افراد در مقام شاکی در حین آنکه مورد اتهام هستند از عجایب روزگار است.