
به گزارش روزپلاس، طبق گفتهی «پاپی کرام» عصبشناس دانشگاه استنفورد و محقق ارشد آزمایشگاهِ دالبی، شنیداریها میتوانند در تمرکز بر روی مکالمات خاص یا در نظارت بر فعالیت مغز برای درمان وزوز گوش، به ما کمک کنند. پاپی کرام بود که این اصطلاح شنیداریها را ابداع کرد و اخیراً هم در مجلهی IEEE Spectrum در مورد این مفهوم مطالبی نوشته است. به گفتهی کرام، این تکنولوژیِ در حال ظهور مرزهای بین هوشمصنوعی و هوش بیولوژیکی را محو و کمرنگ میکند و فرآیندهای فکر ما را تقویت میکند و با مغزهای دیگر نیز همکاری میکند.
دیگر ابزارهای پوشیدنی و قابل حمل، مانند عینک گوگل، مورد تمسخر قرار گرفتند چون خز و احمقانه و عجیب و غیرعادی بودند. اما این گجت میتواند به افراد کمک کند تا مکالمات خاصی را جدا کنند و بر سلامت عصبی نظارت داشته باشند، بدون اینکه رهگذرانِ کنجکاو دائماً در مورد آن از فرد سوال کنند.
کرام میگوید: «گوش انتخابی منطقی برای این اتصال به مغز است. گوش معادل بیولوژیکیِ کابل یواسبی است. گوش نه تنها بهعنوان بخشی برای نوشتن در مغز، مانند وقتی که هدفون ما صدای موسیقی مورد علاقهمان را به مغز انتقال میدهد، بلکه برای خواندن از روی مغز نیز بینظیر و بیهمتا است.»
بر اساس پیشرفت گروههای مختلف در سراسر جهان، کرام بیان میکند که تکنولوژیِ این رابطهای قابل حملِ مغز و کامپیوتر میتواند ظرف پنج سال توسعه یابد. کرام مینویسد: «وقتی این امر را محقق ساختیم، شنیداریها به طور دائم و آهسته و در سکوت نیازها و وضعیت ذهن ما را ارزیابی و پیشبینی میکنند و این امر در مواجهه با جهان اطرافمان به ما کمک میکند. شنیداریها شرکای واقعی زندگی ما خواهند بود.»