به گزارش روزپلاس، یکی از ادله نیامدن نام امامان(علیهم السلام) در قرآن، این است که قرآن تنها کلیات مسایل را بیان کرده و تبیین جزییات آن، به پیامبر(صلی الله علیه و آله) واگذار شده است.
شخصی به نام ابی بصیر می‌گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «مردم می‌گویند چرا از علی(علیه السلام) و اهل بیت او نامی در قرآن کریم نیامده است؟»
حضرت در پاسخ فرمودند:
«به کسانی که چنین اعتراضی می‌کنند بگویید: همان گونه که نماز در قرآن آمده، ولی سه یا چهار [رکعت] بودن آن مشخص نشده و پیامبر(صلی الله علیه وآله) آن را برای مردم تفسیر کرده است، همچنین زکات [در قرآن] نازل شده، ولی مقدار آن مشخص نشده و رسول خدا(صلی الله علیه وآله)آن را برای مردم تفسیر کرده و ...
همین طور در قرآن آمده است که «أطیعوا اللّه و أطیعوا الرسول و أُولی الأمر منکم؛ از خدا و رسولش و اولی الامر اطاعت کنید.»[نساء/۵۹] این آیه درباره علی و حسن و حسین (علیهم السلام)نازل شده و پیامبر(صلی الله علیه وآله)فرمود:
«هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست.» یعنی همان گونه که تفسیر جزییات نماز، زکات و حج به پیامبر(ص)واگذار شده که دستورهای الهی را به مردم برسانند، معرفی أولی الامر نیز به ایشان واگذار شده تا آنهارا به مردم معرفی کنند. سپس حضرت سایر آیات و روایات این موضوع را بیان فرمود. [۱]
یکی دیگر از حکمت‌های نیامدن نام امام علی و اهل بیت(علیهم السلام) در قرآن، این است که در این کتاب الهی آیاتی درباره اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است. علمای شیعه و اهل سنت نقل کرده‌اند که فقط حضرت علی(علیه السلام) در حال رکوع انگشتر خود را به فقیر داد.[۲]
در نتیجه، تفاوتی نداشت که خداوند بفرماید: «سرپرست شما خداوند و رسولش و علی(علیه السلام)هستند یا اینکه صفاتی از آن حضرت نقل کند که منحصر به فرد بوده و تنها بر حضرت علی(علیه السلام) منطبق باشد.» کسی که به دنبال حقیقت باشد، از هر دو گفتار یک مطلب را می‌فهمد.
اگر نام امام علی(علیه السلام) به صراحت در قرآن می آمد، به احتمال نزدیک به یقین، نااهلان به خاطر خصومت با حضرت دست به تحریف می‌بردند. چنانکه تا مدتی نقل احادیث پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در مدح اهل بیت (علیهم‌السلام) را به همین منظور ممنوع کردند. ولی در صورتی که با ذکر اوصاف گفته شود، دیگر افراد نااهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و ولایت امیرمؤمنان علی(علیه السلام)نیز برای حقیقت جویان روشن می‌شود.
علاوه بر اینها شیعه و اهل سنت متفقند که پیامبر(صلی الله علیه وآله)فرمود : «من از میان شما می روم، ولی دو چیز گرانبها بین شما به یادگار می گذارم که اگر به آن دو متمسک شوید ، هیچ گاه گمراه نمی شوید: کتاب خدا و اهل بیتم، خداوند دانا به من خبر داده که این دو، هیچ گاه از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند.»[۳]
درآخرهم یادآور می‌شوم که برای نااهلان و نافرمانان ذکروعدم ذکر نام مولا فرقی ندارد. کسانی که به کلام پیامبر(صلی الله علیه و آله) عمل نکنند به کلام خدا نیز عمل نمی‌کنند کما اینکه درسیره بجا مانده از ایشان عمل خلاف قرآن ثبت شده و خود آنان نیز ادعای عمل کردن به تمام قرآن را نداشتند.
منابع:
۱.غایه المرام، محدث بحرینی، ص ۲۶۵
۲. پیام قرآن، ج ۹، ص ۲۰۱ ـ ۲۱۳
۳. تنها در غایه المرام، ص ۲۱۱ - ۲۳۵، ۸۲ منبع از اهل سنت و ۳۹ منبع شیعه ذکر شده
عصراسلام