به گزارش روزپلاس؛ از سالهای سال پیش مسئله تحصیل کودکان افغانستانی دغدغه ای بزرگ برای همه انسان‌دوستان و کسانی که این حق بدیهی را حق مسلم کودکان می دانستند بود.
مسئله تحصیل کودکان افغانستانی در سالهای حضور آنها در ایران با افت و خیزهای فراوانی از جمله منع کامل همه کودکان از تحصیل و نیز اجازه به برخی از آنان همراه بود. اما در سال ۱۳۹۴ اعلام رسمی دستوری از رهبر انقلاب فصل‌الخطابی برای همه تصمیمات سلیقه‌ای و موقت دستگاه‌های مختلف شد.
در این دستور به صراحت ذکر شده بود که همه کودکان افغانستانی چه آنها که موفق به کسب شرایط قانونی حضور در ایران شده‌اند و چه آنهایی که موفق نشده‌اند باید در مدارس دولتی تحصیل کنند و هیچ کودکان افغانی نباید از تحصیل باز بماند. این حکم موجب امیدواری فراوان همه کسانی شد که در این سالها با نگرانی حضور کودکان افغانستانی را در مدارس پیگیر بودند. چند ماه بعد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در سخنانی رسمی مراتب تشکر و قدردانی دولت افغانستان از این تصمیم را به جا آورد.
خوشبختانه این دستور در دو سال اول پس از صدور با هماهنگی کامل دستگاه‌های اجرایی و دولتی به اجرا درآمد و تعداد زیادی از کودکان افغانستانی که حضورشان در مدرسه به رویا می مانست در مدارس دولتی حضور یافتند و در کنار کودکان ایرانی به تحصیل مشغول شدند.
اما در یکی دو سال اخیر متاسفانه با محدود کردن این دستورالعمل شاهد محرومیت تعدادی از دانش آموزان افغانستان از تحصیل در مدارس بوده ایم.
در بخش نامه ای که امسال صادر شده است فقط دو گروه الف) کسانی که سال پیش در مدارس دولتی بوده اند و ب) کلاس اولی‌هایی که در طرحی موسوم به سرشماری حاضر بوده اند مشمول قوانین حمایتی تحصیل می‌شوند.
با این شرایط تعداد زیادی از کودکان از تحصیل محروم می‌مانند و دستور رهبر انقلاب مبنی بر تحصیل همه کودکان افغانستانی به صورت کامل اجرا نخواهد شد.
دلسوزان و فعالین حقوق انسانی مهاجرین در ایران از همین حالا هشدار محرومیت تعدادی از کودکان افغانستانی از تحصیل و تبعات اجتماعی آن برای جامعه ایران را داده‌اند.
مشخص نیست که چگونه دستور صریح رهبری برای انجام تحصیل همه کودکان افغانستانی این چنین به حاشیه رانده شده است