کارلوس کیروش استاد جنگ روانی بود. کیروش زمانی که کوچکترین تیم های آسیا را به زحمت میبرد از او به عنوان کوروش کبیر و یا آریو برزن یاد میشد. و اگر به بحرین یا لبنان میباخت مقصر کسی نبود جز برانکو. حتی اگر شما کارخانهی بسته بندی سیب زمینی بزنید حرف اول در صنعت شما را رسانه خواهد زد. رسانهی کیروش و کیروشی ها آنقدر قوی بود که گل به خودی مراکشی ها دو گل ایران مقابل آمریکا را به دست فراموشی سپرد. اسکوچیچ اگر کارلوس کیروش بود حتما بعد از ورود به تهران چهار مدال شجاعت از دست رئیس جمهور میگرفت اما اسکوچیچ کیروش نیست.
به یاد فرهاد مجیدی که گفت این اتفاق فقط در ایران رخ میدهد یا یا منصوریان که گفت این یک فاجعه است و یا درخشان و زرینچه که عملکرد سابق او را زیر سوال بردند. اسکوچیچ آماری فراتر از کیروش دارد و کیروش پرخور را برای همیشه از تیم ملی دور کردهاست.